چرا نیچه از ایران باستان ستایش میکرد؟

“آژنگ نیوز”:نیچه به عنوان فیلسوفی که به شدت با تاریخ یونان و روم سر و کار داشت، در آثار خود فراوان به ایرانیان باستان اشاره کرده است. نگاه او به ایران باستان نگاهی تحسین‌آمیز است. بی‌جهت نبود که نیچه نام مهم‌ترین اثر خود را چنین گفت زرتشت نهاد و برای زرتشت احترام زیادی قائل بود. او بر خلاف بسیاری از معاصران اروپایی‌اش که ایرانیان باستان را صرفاً به عنوان بربرهای دشمن یونان و روم می‌‌دیدند، ایرانیان باستان را تحسین می‌کرد، نه به خاطر قدرت یا شکوهشان، بلکه به دلیل فرهنگشان.

نیچه سه وجه فرهنگ ایرانیان باستان را بسیار تحسین می‌کرد. نخست اندیشه‌ی زمان‌باوری یا چگونگی نگاه ایشان به تاریخ، دوم تاکید آن‌ها بر راستگویی و سوم قدرت‌طلبی آن‌ها و تمایلشان برای حکومت کردن بر ملت‌های دیگر. از این سه‌ وجه به‌خصوص دید خاص ایرانیان نسبت به زمان برای نیچه جالب توجه بود چنانکه آن را برتر از متافیزیک یونانی می‌دانست که در قرون وسطی راه را برای چیرگی فرهنگی مسیحیت هموار ساخت. به‌همین‌خاطر نیچه معتقد بود که اگر به‌جای رومی‌ها، ایرانی‌ها بر یونان مسلط می‌شدند، مسیحیت هرگز بر فرهنگ غرب مسلط نمی‌شد و اروپا دچار دوران تاریک نمی‌گشت.

در عصری که بسیاری از متفکران اروپایی معتقد بودند که اگر ایرانی‌ها به طور کامل بر یونان مسلط می‌شدند فرهنگ غرب نابود می‌شد، نیچه کاملاً برعکس معتقد بود که اتفاقاً اگر ایرانی‌ها بر یونان مسلط می‌شدند، اروپا دچار تسلط مسیحیت در قرون وسطی نمی‌شد. نقد نیچه به مسیحیت بسیار مفصل است اما بخش زیادی از آن مربوط به نکوهش زندگانی این دنیایی از طرف مسیحیت می‌شود. نیچه معتقد بود کلاه بزرگی که مسیحیت سر مردم گذاشت این بود که با دادن وعده‌ی بهشت در دنیای دیگر، این دنیا را برای ایشان تبدیل به جهنم کرد. این در حالی بود که در نگاه زمان‌باور ایرانیان باستان این دنیا هم بسیار ارزشمند بود و تفکر ایرانی می‌توانست در این زمینه جلوی مسیحیت را بگیرد.

گروه گزارش