“آژنگ نیوز”:ناپلئون از جزیره البا فرار کرد.ناپلئون که در سال ۱۸۱۴مجبور به کناره گیری از سمت امپراتور فرانسه شد، از تبعید در جزیره البا در این روز در سال ۱۸۱۵ فرار کرد و با جمع آوری حمایت در مسیر، در بازگشت به پاریس در ۲۰ مارس قدرت را دوباره به دست گرفت و حکومت صد روزه را آغاز کرد.
ناپلئون در تمام مدت حضورش در جزیره کاملاً آگاه بود که برخی از قدرت‌های اروپایی در حال بررسی برنامه‌هایی هستند که او را به جزیره‌ای دورافتاده‌تر بفرستند تا اطمینان حاصل کنند که در آینده نفوذی در فرانسه نخواهد داشت.
بین اول تا بیستم مارس، ناپلئون با تعداد روزافزونی از سربازان و پیروان از سن گلف، نزدیک کن، تا پاریس راهپیمایی کرد. تنها نشانه واقعی مقاومت در گرنوبل در ۷ مارس ظاهر شد، جایی که مسیر توسط پیاده نظام فرانسوی مسدود شد. تلاش او برای سخنرانی هیجان انگیز با سکوت مواجه شد، بنابراین او به سربازان فرصتی داد: «سربازان پنجم، من امپراتور شما هستم، مرا بشناسید! اگر در بین شما سربازی هست که بخواهد امپراتورش را بکشد، من اینجا هستم!»
ناپلئون در ۲۰مارس وارد پاریس شد (به راحتی انتخاب شد زیرا چهارمین سالگرد تولد پسرش، ناپلئون دوم بود)، که نشان‌دهنده آغاز چیزی است که امروزه به آن «صد روز» یا جنگ ائتلاف هفتم می‌گویند. او دوباره لشکری فراهم کرد اما علیرغم پیروزی های اولیه، شکست ناپلئون از دست قدرت های اروپایی عملاً اجتناب ناپذیر بود.
ناپلئون در ساعات اولیه ۲۱ ژوئن به پاریس بازگشت و دومین کناره گیری خود را در ۲۴ژوئن اعلام کرد. ناپلئون که در ابتدا در انتظار اقامت در ایالات متحده بود، خود را در ژوئیه ۱۸۱۵ به نیروی دریایی بریتانیا تسلیم کرد. ناپلئون با عدم پذیرش در آمریکا، تصور کرد که به نوعی پناهندگی در انگلستان به او اعطا خواهد شد. اما، به نوعی سرنوشت اش پیچیده، به او اعلام شد و مشخص شد او را به عنوان اسیر جنگی به جزیره سنت هلنا می برند. اعتراض رسمی امپراتور نادیده گرفته شد و ناپلئون مجبور شد سوار بر اچ ام اس نورثامبرلند شود تا سفر نه هفته ای خود را به یکی از دورافتاده ترین جزایر جهان آغاز کند. این بار هیچ راه فراری وجود نداشت. امپراتور ناپلئون در ۵ می ۱۸۲۱ در سن ۵۱ سالگی در جزیره می میرد. اما میراث او همچنان پابرجاست.
گروه گزارش