“آژنگ نیوز”:قدمت وتاریخچه شیرین کردن آب در جنوب ایران به حدود ۵۵ سال قبل باز میگردد.در سال ۱۳۴۹ خورشیدی دستگاه اختراع شده توسط یک مهندس سوییسی برای تبدیل آب شور دریا به آب در سواحل بندر بوشهر نصب شد.
بنابر اعلام در مطبوعات وقت دستگاه اختراع شده توسط مهندسی به نام ,”ویلدا” در محل حفره ماهینی واقع در یک کیلومتری ساحل جنوب غربی بندر بوشهر ودرون یک ساختمان حصیری قرار داشت.
مهندس سوییسی
به وسیله این دستگاه آب دریا مکیده میشد و در قسمتی از این دستگاه بنام “کریستال نمک ” نمک خالص بصورت یک مایع غلیظ جدا میشد و آب شیرین از قسمت دیگر دستگاه بیرون می آمد .مایع غلیظ به علت حرارت زیاد به صورت نمک متبلور در می آمد و آب شیرین که از لوله دیگر خارج میشد به ادعای سازنده اش کاملا شیرین و گوارا بود.راه حل جبران هزینه این دستگاه اه به این صورت ارایه شده بود که اگر نمکی که از این دستگاه بدست میآمد را کیلویی ۲ ریال بفروش برسانند هزینه سوخت و سایر مخارج دستگاه تامین شود.
ظاهرا استفاده از این دستگاه بیشتر تبلیغاتی و نمایشی بود و مردم به تماشای آن میرفتند.البته در تاریخ گذشته و در زمانی که انگلیسی ها در اواخر قرن نوزدهم میلادی و به هنگام جنگ جهانی اول در بوشهر حضور داشتن برای آب مصرفی خود در ناحیه دستک واقع در ۱۵ کیلومتری جنوب بوشهر از چنین دستگاهی استفاده میکردند.
تصویر دستگاه آب شیرین کن اختراعی
امادستگاه انگلیسی ها با سوخت زغال سنگ کار میکرد. در حالیکه دستگاه مهندس سوییسی با گازوییل کار میکرد.در ابتدا از این دستگاه دو عدد توسط دستگاههای دولتی خریداری و نصب شد که با آن در هر بار ۱۰ لیتر آب شور از دریا خارج و سه لیتر آب شیرین دریافت می شد.
اما در مقاطع بعدی دیگر اصلا خبری از بکار گیری این دستگاه و یا تولید آن در این منطقه در کشور خبری نشد .به نظر میرسد ساخت این دستگاه صرفا یک موج تبلیغاتی خبری بوده است.
گروه تاریخ