“آژنگ نیوز”:نمونه ای از سیارک بننو در موزه تاریخ طبیعی به نمایش درآمد.این نمونه کوچک از سیارک بننو در آزمایشگاه‌های موزه تاریخ طبیعی مورد مطالعه قرار خواهد گرفت. دانشمندان البته توضیح می‌دهند که چرا این اقدام بسیار هیجان‌انگیز است، برای انجام چه کاری با آن برنامه‌ریزی میکنند، و چگونه این نمونه؛ سرنخ‌هایی درباره منشاء حیات روی زمین به دست می‌دهد.
ماموریت فضایی OSRIS-REx پس از گذراندن هفت سال جستجو در اطراف منظومه شمسی، سرانجام به اوج خود رسید، زیرا محموله گرانبهای آن پس از عبور از جو زمین در زمین‌زارهای یوتا فرود آمد. این سفینه حاوی کپسول ذغالی حاوی مواد ریز جمع آوری شده از سطح سیارک بننو بود. این سیارک نزدیک به زمین که به دور خورشید در فاصله ۱۲۰،۰۰۰،۰۰۰ کیلومتری می چرخد، به دلایل متعددی مورد توجه دانشمندان قرار گرفته است. برای شروع، تصور می شود که این یک کپسول زمانی دست نخورده از ابتدای منظومه شمسی است که سرنخ هایی را در مورد منشاء زمین و حیاتی که از آن پشتیبانی می کند ارائه می دهد.
اما این پتانسیل را نیز دارد که به زمین آسیب برساند، زیرا به عنوان “خطرناک ترین” سیارک در منظومه شمسی در نظر گرفته می شود. اکنون یک نمونه فوق العاده خاص از بننو به موزه تاریخ طبیعی راه یافته است. در اینجا، تیمی از محققان مطالعه پودر سیاه و سنگی را با جزئیات فوق‌العاده آغاز میکنند. آنها دانه‌های فرازمینی را در معرض مجموعه‌ای از آزمایش‌ها قرار خواهند داد تا دانش ما را در مورد چگونگی شکل‌گیری سیارک‌هایی مانند بننو، و اینکه چه موادی ممکن است داشته باشند و اساساً آیا آنها نقشی در آوردن اجزای سازنده حیات به زمین داشته‌اند یا خیربررسی میکنند. .
دکتر اشلی کینگ، محقق شهاب سنگ در موزه تاریخ طبیعی، که بخشی از تیم مطالعه کننده قطعات بننو خواهد بود، می گوید: «ما واقعاً خوش شانس هستیم. “ما یکی از اولین افرادی هستیم که نمونه های بننو را به دست آوردیم.” و اینجا در موزه ما تیمی از محققان داریم که مطالعه این نمونه‌ها را برای درک کانی‌شناسی و ترکیب شیمیایی آنها آغاز میکنند. این هیجان انگیز است، زیرا تصور می شود که بننو از موادی که در زمان تولد منظومه شمسی در حدود ۴.۵۶ میلیارد سال پیش شکل گرفته اند، ترکیب شده است. یعنی قبل از تشکیل خورشید، یک سری واکنش های زنجیره ای شروع شد که منجر به ایجاد عناصر و مولکول های پیچیده تر شد. همه این مواد در نهایت چیزی را به وجود آورد که به عنوان “دیسک پیش سیاره ای” در اطراف ستاره جوان شناخته می شود، به نحوی که بی شباهت به حلقه های زحل امروزی نیست. این ماده که از چیزهایی مانند آب و آهن تشکیل شده بود، در نهایت شروع به جمع شدن کرد. با ترکیب بیشتر و بیشتر ماده، گرانش آن افزایش می‌یابد و بنابراین مواد بیشتری را جذب می‌کند و در نهایت روند اصلی برای تشکیل سیارات آغاز می‌شود.
گمان می رود که بننو از همان ماده ای ساخته شده باشد که برای ایجاد خود زمین استفاده شده است وسیارک بننو نیز در همان زمان در این مجموعه شکل گرفت، به این معنی که از همان ماده ای ساخته شده است که سیاره خودمان را ایجاد کرده است و به دانشمندان نگاهی بی سابقه به آغاز حیات زمین خواهد داد. اشلی توضیح می‌دهد: «این به نوعی مانند اجزای سازنده منظومه شمسی ماست. وقتی به چگونگی شکل گیری سیاره زمین فکر می کنیم، تمام مواد تشکیل دهنده نیز در بننو محبوس شده اند. بنابراین ما می خواهیم داستان بننو را از هم جدا کنیم و در مورد منشا منظومه شمسی و سپس تاریخ زمین بیاموزیم.
یکی از نکات قابل توجه در مورد این نمونه طبیعت بکر آن است. تا قبل از اولین ماموریت بازگشت سیارک که توسط آژانس فضایی ژاپن در سال ۲۰۱۰ تکمیل شد، این تنها راه دانشمندان برای مطالعه مواد از جاهای دیگر در فضا، نگاه کردن به شهاب سنگ ها بود. اما اینها مشکل ایجاد می کند. خود عمل یک سنگ فضایی که در جو زمین جریان می یابد و سپس بر روی زمین فرود می آید به طور غیرقابل برگشتی آن را تغییر می دهد. گرمای شدید هنگام سقوط و همچنین ماهیت مرطوب سطح سیاره ما، شیمی موجود در این سنگ‌ها را تغییر می‌دهد، به این معنی که دیگر نمایش کاملی از چیزی نیست که از آن آمده است.
اشلی می گوید: شهاب سنگ ها درخشان هستند. اما همه آنها تا حدی آلوده هستند. برای بننو، نمونه‌هایی داریم که دقیقاً می‌دانیم از کدام سیارک و مکان سیارک آنها آمده‌اند، بنابراین ما آن زمینه زمین‌شناسی را داریم. و سپس نمونه‌ها به ما برگشته‌اند و در حالت کاملاً بکر هستند.» برای حفظ این حالت بکر به این معنی است که جابجایی این نمونه ها بایدبه صورت بسیار کنترل شده رخ می دهد.
دکتر هلنا بیتس، محقق موزه تاریخ طبیعی که نمونه را با جزییات جزئی مطالعه خواهد کرد، توضیح می دهد: ما معتقدیم این نمونه از نوعی سیارک است که فکر می کنیم ممکن است مسئول رساندن آب به زمین باشد. بنابراین، زمانی که زمین شکل گرفت، محیط کاملاً خشکی بود، و ما فکر می‌کنیم که در طول تکامل بعدی زمین، آب از یک منبع فرازمینی تحویل داده شده است. ما فکر می کنیم که بننو می تواند نماینده نوع سیارکی باشد که آب را به زمین رساند. این بدان معناست که هلنا و همکارانش مشتاقند تا به دانه های ریز نگاه کنند تا ببینند آیا آنها حاوی آب فرازمینی هستند یا خیر و سپس آن را با آبی که روی زمین داریم مقایسه کنند. این می تواند به آنها سرنخ هایی در مورد منشاء ماده حیات بخش بدهد.
ترجمه:احسان محرابی
گروه گزارش