“آژنگ نیوز”:مار و پله یک بازی رومیزی باستانی هندی است که امروزه به عنوان یک بازی کلاسیک در سراسر جهان شناخته می شود. این بازی به دو یا چند بازیکن نیاز دارد و روی تخته ای با مربع های شماره گذاری شده و شبکه بندی شده انجام می شود. در سراسر تخته، مارها و نردبان هایی وجود دارد که مربع های مختلف را به هم متصل می کنند. بازیکنان یک قاب می اندازند و بر اساس شماره بدست آمده روی تخته حرکت می کنند. فرود آمدن روی یک نردبان بازیکن را به مربعی بالاتر از تخته می برد، در حالی که فرود آمدن روی یک مار به این معنی است که آنها باید به مربع قبلی برگردند. هدف بازی رسیدن به میدان نهایی است. این بازی یک مسابقه است که بر اساس شانس محض است و بین کودکان محبوب است.

مار و پله۱ - پایگاه اطلاع رسانی آژنگ

تاریخچه مارو پله

ریشه ها تاریخچه مار و پله را می‌توان به هند باستان، جایی که به نام موکشاپات یا موکشا پاتامو شناخته می‌شد، دنبال کرد. برخی از مردم فکر می کنند که توسط رهبران معنوی هندی اختراع شده است، اگرچه این یک نظریه نامشخص است.البته تصور می شود این بازی در اوایل قرن دوم قبل از میلاد انجام شده است. این بازی به عنوان یک راهنمای اخلاقی برای کودکان عمل می کرد: مربع هایی که شامل نردبان بودند نمایانگر فضایل بودند، در حالی که مربع هایی که مارها را نشان می دادند نشان دهنده بدی ها بودند. پیشرفت در تابلو نشان دهنده یک سفر زندگی بود. نردبان ها نماد اعمال خوب مانند مهربانی، ایمان و فروتنی بودند، در حالی که مارها نماد اعمال بد مانند خشم، قتل و دزدی بودند. این بازی حاوی یک پیام اخلاقی بود: این که رستگاری از طریق اعمال صالح قابل دستیابی است، در حالی که اعمال شیطانی منجر به تولد دوباره در اشکال وپایین تر رفتن درزندگی می شود. این در تصاویری که گاه تابلوها را زینت می‌داد، منعکس می‌شد. قسمت بالای تخته ها اغلب با خدایان، فرشتگان و دیگر موجودات باشکوه تزئین شده بود، در حالی که قسمت پایین آن انسان، حیوانات و گل ها را نشان می داد.

در بازی اصلی هندو، تعداد مارها از نردبان‌ها بیشتر بود، که نشان می‌دهد پیمودن مسیر اخلاقی از زندگی پر از اعمال بد دشوارتر است.

ماروپله۲ - پایگاه اطلاع رسانی آژنگ

اقتباس انگلیسی این بازی در اواخر قرن نوزدهم، توسط حاکمان استعماری به یک نسخه اصلاح شده تبدیل و در نهایت بازی را به انگلستان منتقل کردند.از رذایل و فضایل هندی برای بازتاب مفاهیم ویکتوریایی از اخلاق اقتباس وکپی برداری شده بود. نردبان‌های صرفه‌جویی، توبه و پله ها به میدان‌های تحقق آرزو ، فیض و موفقیت منتهی می‌شد، در حالی که بیماری، رسوایی و فقر در بخش مارها بود و خصایص بد ازجمله: زیاده‌روی، نافرمانی و بی‌حوصلگی را شامل می‌شد. نسخه انگلیسی دارای تعداد مساوی مار و نردبان بود که نماد این ایده بود که برای هر گناه، فرصتی برای رستگاری وجود دارد. در نهایت، این بازی از زیر و بم اخلاقی و مذهبی خود فاصله گرفت. در سال ۱۹۴۳، یک نسخه آمریکایی از بازی به نام Chutes and Ladders توسط میلتون بردلی ساخته شد که این بازی دیگر پیامهای اخلاقی را نداشت و صرفا یک بازی و سرگرمی متکی بر اعداد و ریاضیات بود.

مترجم:احسان محرابی

گروه گزارش

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *