“آژنگ نیوز”:چاپلوسی موضوعی گسترده،جالب وپدیده شگفت انگیزی است،چاپلوسی کسی را به جایی نمی رساند،اما برخی از افراد با این حال امیدوارند با چاپلوسی به جایی برسند!!نکته دیگر در مورد چاپلوسی آن است که همه کسانی که آنرا انجام میدهند اصلا در مورد آن چیزی نمیگویند.برهمین مبنا فوکو آن را «باستان‌شناسی سکوت» می‌نامد. او تاکید میکند،نوشتن تاریخِ برای چیزی بسیار بد ، بسیار متنوع و زودگذر، اغلب بی‌صدا، نامرئی و ناشناخته، مستلزم نوع خاصی از مورخ است.در حقیقت پدیده چاپلوسی قدمت بسیاری دارد، آثار حکاکی شده بر مقبره های مصر،همچنین نمونه هایی دیگر، در فرهنگ یونان و رم باستان در این خصوص دیده می شود.بررسی ها نشان میدهد که چاپلوسی،با تمجید استراتژیک مافوق از سوی افراد فرودست شروع می شود،از این رو در دوره های مختلف تاریخ همچنان چاپلوسی یک سلاح ضروری در انواع فعالیتهای،اقتصادی سیاسی و حتی شخصی است.
چاپلوسی از زمان یونانیان نام بدی داشته است که دلالت بر ستایش نادرست دارد.دراین فرهنگ کهن، هیچ چیز بد تر از این نیست که به شما بگویند چاپلوسی نکنید.شگفت آور آنکه چاپلوسی اگر جرم هم باشد،جرمی بدون قربانی است،در چاپلوسی هر دو طرف ماجرا همدست هستند.در بیشتر موارد،چاپلوسی بی‌ضرر است: افراد چاپلوس و کسانی که مورد چاپلوسی قرار میگیرندبا هاله‌ای از احساس خوب احاطه می‌شوند،البته این اقدام چیزی واقعاً ارزشمند به دست نمی‌دهد،اما ممکن است در ازای آن از آسیبهایی مصون بمانند.
در محدودترین معنا،چاپلوسی استفاده از بیان تملق آمیزو یا همراه با اغراق در ارزش چیزی به منظور متقاعد کردن طرف خود و یا مقام بالاتراست.در دوران باستانی،راه اصلی نزدیک شدن به قدرت،گفتاری بود که در خدمت به دست آوردن خیرخواهی و لطف مقام بالاتر بکار گرفته میشد.امادر گسترده‌ترین تعریف ، چاپلوسی نوعی تعظیم و خود را کوچک کردن است،یعنی یک مدل رفتار اجتماعی که برای آن تنها بهره گیری ازکلمات کافی نیست،این یک استراتژی تکاملی،روشی کلی برای بقا است.
استنگل سردبیر نیوزویک و استاد دانشگاه می‌گوید:چاپلوسی «از بی‌معنی‌ترین راهبردها» است اماسلاحی است که افراد فرودست با بهره گیری از آن به افراد مافوق آرامش می بخشند.چاپلوسی روابط آنها را بهینه می کنند و به نوعی “همکاری حیله گرانه” دست می یابند.یا به بیانی دیگر ‘از آن به عنوان ”نوع دوستی متقابل”یاد میشود به این صورت که:من شما را بزرگ می کنم،علاقه خودم به مافوق را تأیید می کنم، تا مقام بالاترنیز نسبت به من خوب رفتار کند.
در دنیای مدرن نیز چاپلوسی نیز باعث بروز فساد واشکال شده است.در سال ۲۰۰۱ میلادی، کمیسیون امنیت و مبادلات تجاری آمریکا از آلبرت دانلپ،مدیر عامل شرک سان بیم گروپ به دلیل کلاهبرداری و تقلب درحسابداری شکایت کرد.مسئله اصلی این بود که آقای دانلپ در آن زمان به عنوان یک متخصص در اداره شرکت های مشکل دار و بالاتر بردن فروش از طریق روشهای غیر قانونی برای کسب سود شناخته می شد.او در هر شرکتی که آن را اداره می کرد از پدیده چاپلوسی کارکنانش سوء استفاده میکرد.در اغلب موارد کارکنانش فکر می کردند تملق از او بی خطرتر است.
در مورد همین شرکت سان بیم گروپ، به دانلپ دستور داده شد که غرامت سرمایه‌گذاران فریب‌خورده‌ای را که برنده دعوای دسته‌جمعی علیه او شده‌اند،جبران کند.اما یکی از جزئیات جالب و دلایل اصلی سقوط دانلپ این بود که کارکنان اطراف او به سرعت اطلاعاتی را ارائه کردند که به تحقیقات کمک کرد!اتکا دانلپ به چاپلوسی این بار علیه خود او عمل کرده بود!!
در نهایت می‌توان چنین نتیجه گرفت که وجود و بروز چاپلوسی دربرخی از انسانها امری رابطه‌ای است و ناشی از کنش و تعامل قوی و ضعیف است، آسیبی اجتماعی که قدمت آن به دیرباز می‌رسد و سلامت اجتماعی را تهدید میکند.
گروه گزارش