“آژنگ نیوز”: در منطقه ارسباران و در ارتفاعات کوهستانی آذربایجان شرقی، یکی از آثار تاریخی و مهم ایران در قالب یک دژواقع شده است. این دژ تاریخی با عنوان قلعه بابک، مقر یکی از شخصیتهای مهم ایرانی در دوره اواسط پس از اسلام بهنام «بابک خرمدین» بوده است که در منقطه رفیع کوهستانی شهرستان کلیبر، قرار گرفته است.
قلعه بابک با نام «دژ جمهور» و «قلعه بذ» هم شناخته میشود.این مکان مقر بابک خرمدین و همراهان وی بوده است. این بنا به خاطر شباهت زیادی که به مجموعه سلیمان دارد را به ساسانیان نسبت می دهند. به همین جهت و به سبب نوع معماری و آثار کشف شده در مجموعه، قدمت ساخت اولیه قلعه به زمان ساسانی و اشکانی گره خورده است .
قلعه بابک در ارتفاعات ۲۳۰۰ متری در ارتفاعات غربی شعبه ای از رود بزرگ قره سو قرار دارد. اطراف قلعه را دو دره به عمق ۴۰۰ تا ۶۰۰ متر محاصره کرده است.
این قلعه بیش از بیست سال در مقابل در مقابل نفوذهای نیروهای مهاجم از بابک و یارانش حفاظت کرد. موقعیت استراتژیک قلعه بابک به نحوی بود که سبب مقاومت بالای لشگریان درون آن می شد.
بابک خرمدین در آذربایجان متولد شد و در جوانی به خرمدینان پیوست. خرمدینان کسانی بودند که علیه دولت عباسی قیام کردند.
نیروهای ساکن درقلعه بابک ،با هدایت بابک، بعد از مرگ ابو مسلم بیش از 20 سال ازدوره مامون تا دوره معتصم؛ با خلافت عباسی درگیر بودند.
قلعه بابک در شهرستان کلیبر، استان آذربایجان شرقی و در محدوده سبز جنگل ارسباران واقع شده است. در حدود ۱۴ کیلومتری شمال شرقی قلعه، شهر کلیبرقرار دارد.
قلعه دو بنای دو طبقه و سه طبقه دارد که پس از گذر از ورودی نمایان می شوند. پس از ورود به تالار اصلی، هفت اتاق قرار دارد که به تالار میانی می رسند. اتاق ها و آب انبارهای دژ نیز در بخش شرقی آن قرار گرفته اند. سقف آب انبار ها به به شیوه ی گهواره ای و جناغی بنا شده اند. این سقف ها سپس بوسیله ساروج نفوذ ناپذیر می شدند تا از برف و باران بجا مانده در آن در فصل تابستان استفاده شود. پلکانی در شمال غربی بنا تنها راه صعود به بخش های بلند تر قلعه بابک است.
از اشیا و ابزاری که از دژ بابک به دست آمده میتوان سفالینههای نقش دار و لعاب خوردهای را نام برد که یک دوره استقرار تا اوایل قرن هفتم هجری را نمایش میدهند. شماری سکه مسی نیز یافت شدهاست.
ابنخردادبه ،مطهربن طاهر مقدسی ،ابن ندیم ،یاقوت حموی و مسعودی از مورخین نامداری هستند که در متون تاریخی اشان به این منطقه اشاره کرده اند.این قلعه به سبب اهمیتش در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
گروه تاریخ