“آژنگ نیوز”:بعد از نشر کلیپی تحت عنوان «دنیای بدون محمد رضا گلزار» در شبکه های اجتماعی که از چند دختر و پسر نوجوان در خصوص تصور شما از دنیای بدون محمد رضا گلزار می پرسد، مجتبی نجفی نوشت:

شما را چطور تربیت کردند؟

تصور دنیای بدون محمدرضا گلزار یک سلبریتی برای شما دشوار است؟ گلزار الگوی زندگیتان است؟ الگوی زندگی ما «قهرمانان مشروطه» بودند؛ «مصدق» بود، این شدیم؛ وای به حال شما. البته تقصیر تاریخ نخواندن است و اینکه شما را با «میرزا حسن رشدیه» که زندگی اش شد رنج برای تأسیس نخستین مدرسه آشنا نکرده اند. شما را با «فروغ السلطنه آذرخشی» آشنا نکرده اند همان که برای تأسیس نخستین مدرسه دخترانه در مشهد زجر کشید و شبانه نگهبانی میداد تا عمله تحجر ویرانش نکنند. «شهیندخت صنعتی» را بخوانید تا چگونه گل سرخ را جای خشخاش کاشت تا یک منطقه را از فقر نجات داد. چرا «توران میرهادی» و «مه لقاح»، مادر محیط زیست ایران الگویتان نیست؟ وقتی «بهرام بیضایی» را نمیخوانید مجبورید گلزار الگویتان شود. «بی بی مریم بختیاری» سردار مشروطیت را نمیشناسید که هم روس و انگلیس استعمارگر را با شبیخونهایش ذله کرد و هم تهرانِ پادشاه مستبد قاجار را فتح و هم روزانه خاطرات مینوشت و از فرهنگ مصرف و فقدان اندیشه ورزی گله میکرد. او که در آن ساختار قبیله ای حق طلاق خواست و انقیاد زن را نپذیرفت.

گلزار - پایگاه اطلاع رسانی آژنگ

چرا الگویتان «مریم قدس» بنیانگذار محک نباشد که با الهام از یک تجربه، درد هزاران ایرانی مبتلا به سرطان و مشکلاتش را تسکین داد؟ برای تصور نبودن گلزار اشک میریزید و از تحمیل رنج بر تولیدکنندگانی در اوایل انقلاب که تنها جرمشان علاقه شان به وطن بود اشک نمیریزید؟ حتم دارم این جوانان نگون بخت را با شاهنامه و سعدی و حافظ آشنا نکرده اند و الا اندیشه بزرگ کجا و محمدرضا گلزار کجا؟ گلزار چه راهی دارد که تو میخواهی ادامه اش بدهی؟ دنیای بی گلزار بهتر نشود بدتر هم نمی شود اما دنیای بی بیضایی یعنی فقر فرهنگی. چرا شما را درست تربیت نمی کنند؟ این همه مشاهیر تاریخی داریم این همه نمونه های اعلای فداکاری در دیروز و امروزمان داریم. برای تصور دنیای بدون گلزار اشک میریزید؟ نظام آموزش و پرورش ما که فلج است و در کتابهاش دروغ مینویسد و تحریف میکند اما خوب است خانواده ها مراقب فرزندانشان باشند که در ابتذال فرهنگی غرق نشوند.

شاهنامه بخوانید. گلستان سعدی‌، تفسیر حافظ، مثنوی مولوی ، رمان بخوانید، فیلم خوب ببینید، تاریخ معاصر پر از شکست و مقاومت ایران را مرور کنید، زندگی کارآفرینان نهادساز را مطالعه کنید.
به کسانی که بی صدا برای ساختن نهادهای مدنی در محیط های استبدادی عرق ریختند تا شمعی در تاریکی بیافروزند رجوع کنید تا دنیایتان وسیعتر از دنیای محمدرضا گلزار شود.
ابتدا گمان کردم میخندند بعد فهمیدم برای تصور دنیای بدون گلزار اشک میریزند..!!!

گروه گزارش

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *