“آژنگ نیوز”:کشف یخ هادر اعماق قطب جنوب ،سرنخ های جدیدی در مورد رویدادهای مهم جهان به دانشمندان داده است. در انتهای کره زمین، داده های ۸۰۰هزار سال گذشته در کلاهک های یخی قطبی که گنبد قانون و تقسیم WAIS نامیده می شوند، گرفتار شده است. با باریدن برف سال به سال در سردترین مکان سیاره، لایه ها به صورت یخ جامد فشرده می شوند. این برف حاوی ذرات و مواد شیمیایی است که در لایه‌ها به دام می‌افتند – که نشان‌دهنده اتفاقاتی است که در آن زمان در جهان می‌گذشت.
امی کینگ، دانشمند تحقیقاتی بریتیش قطب جنوب، می‌گوید: «همانطور که برف در حال باریدن بود، حباب‌هایی از هوا را نیز به دام انداخت. با حفاری در یخ، دانشمندان می توانند استوانه ای طولانی به نام هسته یخی را برای تجزیه و تحلیل هوا و گازهای گذشته استخراج کنند. «اینها نمونه ای از جوی هستند که در آن زمان بود. بنابراین با حفاری در یخ، این نمونه‌های هوای به تدریج قدیمی‌تر و قدیمی‌تر را که به‌عنوان حباب به دام افتاده‌اند، بازیابی می‌کنیم و بنابراین می‌توانیم تاریخچه‌های جوی قدیمی‌تر و قدیمی‌تر را اندازه‌گیری کنیم.» این هسته‌های یخ داده‌های گمشده حیاتی را نشان می‌دهند. کری موریل، مدیر سرویس داده های جهانی برای پالئوکلیماتولوژی در مرکز ملی اطلاعات زیست محیطی NOAA می گوید: «در اکثر نقاط جهان، مردم در بهترین حالت از قرن نوزدهم با استفاده از دماسنج ها و سایر ابزارها اندازه گیری مستقیم آب و هوا را انجام داده اند. اما قبل از آن دوره زمانی هیچ داده ثبت شده ای وجود ندارد. اینجاست که هسته های یخ وارد می شوند.
هوای محبوس شده در یخ می تواند اطلاعاتی در مورد چیزهایی مانند خشکسالی و فوران های آتشفشانی نشان دهد. اندازه‌گیری سولفات از هسته‌های یخ، فوران‌های آتشفشانی بزرگ در گذشته را نشان می‌دهد. موریل می‌گوید: با مقایسه سولفات موجود در هسته‌های یخی در گرینلند و قطب جنوب، دانشمندان می‌توانند استنباط کنند که فوران از کدام نیمکره منشا گرفته و فوران چقدر بزرگ بوده است. این سوابق منجمد نیز نشان دهنده پیشرفت صنعت بشری است. ردپای فلزاتی مانند مس و سرب در هسته‌های یخ شواهدی برای عملیات استخراج و ذوب تمدن‌های گذشته از جمله یونانی‌ها، رومی‌ها و اینکاها و همچنین استفاده ما از بنزین سرب دار پس از دهه ۱۹۶۰ ارائه می‌کند. برای کینگ، هسته‌های یخی جنبه‌ی مرگبار دیگری از فعالیت‌های انسانی را آشکار می‌کنند. در مطالعه‌ای که اخیراً از آن هسته‌های یخی منتشر شد، کینگ و تیمی از محققان دانشگاه کمبریج و بررسی قطب جنوب بریتانیا توانستند تأثیر استعمار را بر جمعیت‌های انسانی ببینند. کینگ و تیمش روی سطوح دی اکسید کربن محبوس شده در یخ تمرکز کردند. گازی که توسط انسان هنگام بازدم ساطع می شود و توسط گیاهان برای تولید اکسیژن استفاده می شود، یک شاخص کلیدی سلامت جو در سیاره زمین است. کینگ می‌گوید: «میزان دی‌اکسید کربن در جو تعادلی بین چیزهایی است که دی‌اکسید کربن منتشر می‌کنند و چیزهایی که دی‌اکسید کربن را جذب می‌کنند، به‌عنوان مثال اقیانوس‌ها، جنگل‌ها و فعالیت‌های انسانی». این تعادل اغلب توسط فعالیت های انسانی به هم می خورد. در مورد این مطالعه، آن فعالیت انسانی استعمار بود.
هنگامی که اروپایی ها در قرن پانزدهم به قاره آمریکا رسیدند، بیماری هایی مانند سرخک و آبله را برای مردم بومی بدون دفاع طبیعی و همچنین جنگ و نسل کشی استعماری به ارمغان آوردند. در عرض ۱۵۰ سال پس از ورود، تخمین زده می شود که ۵۶میلیون نفر از مردم بومی کشته شدند. کینگ می گوید این کاهش عظیم جمعیت انسان در قطب جنوب ثبت شده است. مکان‌هایی که مردم بومی زمانی زندگی می‌کردند، کار می‌کردند و کشاورزی می‌کردند، رها شد و بافت سیاره تغییر کرد. ما می دانیم که جنگل ها دی اکسید کربن را جذب می کنند، بنابراین میزان دی اکسید کربن موجود در جو را کاهش می دهند. بنابراین، زمانی که جمعیت به دلیل بیماری های همه گیر کاهش یافت، جنگل های طبیعی زیادی می توانست بر روی زمین های کشاورزی قبلی رشد کند. وجود زمین های جنگلی بیشتر به این معنی بود که CO2 بیشتری توسط آن گیاهان جذب می شد و در نتیجه سطح دی اکسید کربن را در سراسر جهان کاهش می داد. کینگ می گوید: «این تغییر در جو در حباب های یخ ما ثبت شده است.
در حالی که بیماری گسترده زمانی توانایی تغییر جو زمین را داشت، این معادله دیگر چندان ساده نیست. جدیدترین بیماری همه گیر همچنین منجر به مرگ میلیون ها نفر شد، اما این رویداد احتمالاً در ورقه های یخ قفل نخواهد شد. برای یک چیز، مجموع تلفات درصد کمتری از جمعیت بزرگ جهان امروزی بود. همچنین، کینگ می‌گوید: «امروزه در مقایسه با قرن ۱۶ و ۱۷ انتشار دی اکسید کربن پس‌زمینه بسیار بیشتری وجود دارد».
اگرچه در طول همه‌گیری همه‌چیز برای بسیاری از مردم چیزها تغییر کرد، اما اکثر بزرگ‌ترین گازهای گلخانه‌ای متوقف نشدند.» ما در حال حاضر همچنان شاهد افزایش سریع دی اکسید کربن در جو هستیم. کینگ می‌گوید که یافته‌های تیم او نشان می‌دهد که اعمال انسان چقدر اهمیت دارد. او توضیح می‌دهد: «تغییرات انسانی در آن زمان تأثیر قابل‌توجهی بر جو ما گذاشت و نشان داد که انسان‌ها حتی در این زمان اولیه چقدر تأثیرگذار بودند.
گروه گزارش