“آژنگ نیوز”: کتاب “سفرنامه پدرو تیشیرا“ منتشر شد.نویسنده: پدرو تیشیرا.مترجم:محمد آقاجری.انتشارات بادگیر نسیم.
درباره کتاب
به تازگی سفرنامه پدرو تیشیرا (۱۵۶۳ ـ ۱۶۴۵) جهانگرد پرتغالی به فارسی ترجمه و منتشر شده است. سفر وی در اواخر قرن شانزدهم میلادی بوده و گزارش سفرهای خود را طی پانزده فصل آورده است. سفر از هند به اسپانیا از راه جزایر فیلیپین، سفر به هرمز و بصره و از آنجا به نجف و کربلا و بغداد، سپس به سمت حلب، نیز قبرس و نهایت ونیز، از مناطقی است که او عبور کرده و گزارش هایی نوشته است. اطلاعاتی در باره هرمز و همین طور عراق در این سفرنامه وجود دارد که با ارزش است. فصل چهارم کتاب سفر از بصره به مشهد امام علی (ع) یا همان نجف است. گزارش های آن در باره بصره، عبور از راه کنار فرات به سمت شمال جالب است. در نیمه راه از نقطه ای یاد می کند که مردمان آن ناحیه ـ به گفته وی ـ مردم بی نهایت بی دین، خیانت پیشه و آزمند هستند و چون فکر می کنند که همه فرنگی ها بسیار ثروتمند هستند هرگز چشم از آنان بر نمی دارند (ص ۹۸).
وی چند به مشهد علی (ع) رسیده و می گوید «همه کاروان در خان … نامی که آنها به سکونت گاههای مسافران و کاروان ها داده اند» وارد شدیم. شرحی از کاروانسرها می دهد، و از این که برخی از آنها توسط ثروتمندان برای راحتی مردم ساخته شده و هزینه ای دریافت نمی کنند، یاد کرده است. او در باره مشهد امام علی گوید، پنجاه شصت سال پیش حدود شش یا هفت هزار خانه داشت که بیشتر آنها برزگ و خوش ساخت بودند چنان که ویرانه هایشان امروزه شاهدی بر این امر است، اما اکنون این شهر بیش از پانصد خانه مسکونی ندارد. (ص ۱۰۴). وی از بنای مرقد امام علی (ع) یاد کرده و از سه چراغ بزرگ که در آن آویزان بوده سخن گفته است. بعد از چند روز عازم مشهد حسین (ع) شده است. از وضع خوراکی و همین طور آب فراوان که شیعیان تلاش دارند آنها را در اختیار مسافران بگذارند نمونه هایی را آورده است. وی همین طور از سخت گیری های ماموران ترک سخن گفته، و از گروهی که قصد تصرف اسب های آنها را داشته اند و «یکی از مسلمانان پیش من آمد و به فارسی به من هشدار داد که آن سگبان ها قصد دارند اسب های هر دو همراه من یا دست کم یکی از آنها را ببرند. من از وی بسیار سپاسگزاری کردم». (ص ۱۰۹). مقصد بعدی او بغداد است که در باره آن شهر نیز توضیحاتی داده است.
گروه رسانه