“آژنگ نیوز”:در تاریخ ۲۲ اردیبهشت سال ۱۲۵۲ شمسی، ناصرالدین‌شاه قاجار، پادشاه ایران، تصمیم گرفت به سفری اروپایی برود. او از طریق شهرهای انزلی و بادکوبه به سمت اروپا راهی شد. در تاریخ ۶ امرداد ۱۲۵۲ قمری، به پایتخت اتریش یعنی وین رسید.
ناصرالدین‌شاه با وارد شدن به وین، پایتخت اتریش، شگفت زده شد. او از ترقیات و پیشرفت‌های اتریش در زمینه‌های مختلف، از جمله سیستم پستی، تحت تأثیر قرار گرفت. به همین دلیل، از فرانسوا ژوزف اول امپراتور اتریش خواست که تعدادی از متخصصین اتریشی را برای آموزش و راهنمایی در زمینه ساختار و امور پستی به ایران اعزام کند.
در نوامبر سال ۱۸۷۴، شوالیه گوستاو فن ریدر، که یکی از مدیران برجسته سازمان پست اتریش بود، برای مدیریت و بهبود ساختار پستی ایران انتخاب شد و به ایران فرستاده شد. او همراه با همکار خود فن مونو واردا وارد ایران شد. در این سفر، ریدر تمام کلیشه‌ها و تمبرهای باقری چاپ شده با همان کلیشه ها که از پاریس به ایران آورده شده بودند را در اختیار داشت.
بلافاصله پس از ورود به ایران، ریدر دستور صدور تمبرهای جدید با استفاده از کلیشه‌های قبلی را صادر کرد. او تصمیم گرفت که ارزش تمبرها برای خارجیان را بهتر قابل فهم و خوانا کند و همچنین تغییراتی را در سری جدید تمبرها ایجاد کند. به همین دلیل، در هر یک از چهار کلیشه زیر شکم شیر، اعداد ۱، ۲، ۴ و ۸ حکاکی شدند. این اعداد در هر باند تمبر، چهار نوع مختلف را شکل می‌دهند که قرارگیری آن‌ها در تمبرها برای تمبرشناسان اهمیت داشت.
تمبرهای جدید با استفاده از این کلیشه‌ها، تماماً در تهران و توسط شخصی به نام مک لاکلان، که اهل اسکاتلند بود، چاپ شدند. این تغییرات بهبود چشمگیری را در ساختار و ساماندهی سیستم پستی ایران به همراه داشت. همچنین، با جذب توجه خارجیان به تمبرهای جدید به دلیل خوانایی و ارزش قابل فهم آن‌ها، تمبرهای باقری به عنوان اسناد تاریخی و هنری شناخته شدند.
گزارش از رامتین رهنورد واقف
گروه تاریخ