“آژنگ نیوز”:باستان شناسان گورستان باستانی را در نزدیکی ایستگاه قطار پاریس کشف کردندساکنان لوتتیا مردگان خود را بین قرن اول و چهارم قبل از میلاد در این منطقه که «سنت ژاک”نام دارد، دفن می کردند.
اطلاعات کمی در مورد پاریسی ها، قبیله باستانی گالی که حدود ۲۰۰۰ سال پیش در سواحل رود سن زندگی می کردند، وجود دارد. در آن زمان، پایتخت فرانسه که اکنون نام پاریسی ها را دارد، لوتتیا نامیده می شد.
باستان شناسان در این منطقه ۵۰ گور را کشف کردند که ممکن است سنت های تدفین را در شهر باستانی که قبل از پاریس بود ،روشن کند. این گورها که تنها چند متردورتر از یک ایستگاه قطار شلوغ کشف شده‌اند، گمان می‌رود که بخشی از بزرگترین محل دفن شناخته شده لوتتین، گورستان سنت ژاک باشد.
دومینیک گارسیا، رئیس موسسه ملی تحقیقات باستان شناسی پیشگیرانه فرانسه (INRAP)، به خبرگزاری فرانسه (AFP) می گوید که این یافته ها “پنجره ای به دنیای پاریس در دوران باستان” باز می کنند.
این اولین بار نیست که کارشناسان سن ژاک را حفاری می کنند. در دهه ۱۸۰۰میلادی،طی یک بررسی عجولانه بخشی از گورستان باستانی را کشف کردند. همانطور که سارا گونزالس برای ال پاییس می نویسد، باستان شناسان قرن نوزدهم «عمدتاً به اشیاء با ارزش علاقه مند بودند و اسکلت هایی را که پیدا کرده بودند، و همچنین موارد دیگری را که می توانستند اطلاعاتی در مورد زمینه آن زمان ارائه دهند، نادیده گرفتند.» آنها به سرعت این مکان را که تا دو قرن بعد تا حد زیادی فراموش شده بود، دوباره دفن کردند.
ساخت جاده ها و خط راه آهن در دهه ۱۹۷۰ نتوانست بقایای آن را دوباره کشف کند. به گزارش AFP، برنامه ریزی برای خروجی جدید در ایستگاه قطار پورت رویال، محققان را بر آن داشت تا این منطقه را که به شدت مشکوک بود در نزدیکی گورستان گمشده قرار دارد، کاوش کنند.
بر اساس یک بیانیه،درگورها بقایای ۵۰بزرگسالان و کودکان جای گرفته شده است. وجود میخ ها نشان می دهد که مردگان در تابوت های چوبی دفن شده اند که از آن زمان پوسیده شده است.
کمتر از نیمی از قبرها حاوی وسایل تدفین از جمله ظروف سرامیکی و شیشه ای بودند. حداقل یک اسکلت با یک سکه در دهانش دفن شد – رشوه ای برای شارون، کشتی گیر دنیای اموات، که در اساطیر یونانی روح ها را از رودخانه Styx عبور می دهد. قدمت این سکه به قرن دوم قبل از میلاد می رسد، که نشان می دهد گورستان در این زمان مورد استفاده قرار می گرفته است. طبق این بیانیه، این سایت در قرن چهارم از فعالیت باز ایستاد، در حالیکه در اوج خود حدود چهار هکتار فضا را اشغال کرده بود.
وزارت فرهنگ فرانسه در وب‌سایت خود اشاره می‌کند که لوتتیا «چندین گورستان» را در خود جای داده است که تا به امروز تنها یکی از آنها – بزرگترین آنها که در جنوب شهر قرار دارد – شناسایی شده است. رد کفش هایی با کفی میخی که در گورستان یافت شده نشان می دهد که مرده ها در لباس خود دفن شده اند.
اطلاعات اندکی در مورد پاریسی ها از نوشته های فاتحان روم باستان می آید. شرح نیمه خاطرات ژولیوس سزار، شرح نیمه تبلیغاتی، شرح جنگ گالیک، پاریسی ها را با نام ذکر می کند. سزار نقل می‌کند که گول‌ها به‌جای اینکه اجازه دهند رومی‌ها بر سکونتگاه‌هایشان مسلط شوند، خانه‌های خود را هنگام عقب‌نشینی آتش زدند.
پاریسی ها همچنین در قیام قبایل گالی علیه سزار شرکت کردند. تحت رهبری ورسینجتوریکس، رئیسی از مناطق حومه جنوبی فرانسه، پاریسی ها و سایر گال ها در اواسط قرن اول قبل از میلاد علیه نیروهای رومی قیام کردند و در نبرد آلسیا به اوج قدرت خود رسیدند. این نبرد یکی از بزرگترین پیروزی های نظامی ژولیوس سزار را رقم زد و میراث او را در منطقه تضمین کرد.
از آنجا که شورش های گالی ناموفق بودند، بسیاری از تاریخ قبایل از دست رفته است. کامیل کولونا، انسان شناس INRAP می گوید، اما مکان هایی مانند گورستان تازه حفاری شده سرنخ هایی از سنت های این گروه های باستانی را به همراه دارند.
کولونا به خبرگزاری فرانسه می‌گوید: «این [سایت] به ما این امکان را می‌دهد که زندگی پاریسی‌ها را از طریق مراسم تشییع جنازه‌شان و همچنین سلامتی آنها را با مطالعه DNA آنها درک کنیم.»
مترجم:احسان محرابی
گروه تاریخ