“آژنگ نیوز”:استیون اسپیلبرگ، فیلمساز برنده جایزه اسکار، می‌گوید که «واقعاً متأسف است» که چگونه نمایش تشنه‌ی خون کوسه‌های سفید بزرگ در فیلم آرواره‌های او در سال ۱۹۷۵ به کاهش شدید جمعیت حیوانات کمک کرد.
اسپیلبرگ که در یک نشست مطبوعاتی حضور داشت،به سوالی پاسخ داد به این شرح که: اگر در جزیره‌ای بیابانی محصور شده توسط آب‌هاوکوسه ها قرار گرفته باشید،چه احساسی خواهد داشت.
اسپیلبرگ به در پاسخ می گوید: «این یکی از چیزهایی است که من هنوز از آن می ترسم – این که توسط یک کوسه خورده شوم، اما این که کوسه ها به نوعی از من عصبانی هستند به خاطر دیوانگی ماهیگیران ورزشی بودکه بعد از سال ۱۹۷۵ اتفاق افتاد.» من واقعاً و تا به امروز از نابودی جمعیت کوسه ها به خاطر کتاب و فیلم متاسفم.»
همانطور که جورج برگس، مدیر سابق برنامه تحقیقات کوسه در فلوریدا، در سال ۲۰۱۵ گفته آرواره ها منجر به “هجوم جمعی تستوسترون” در میان ماهیگیران در ساحل شرقی ایالات متحده شد و هزاران نفر را به شکار کوسه به عنوان ورزش سوق داد. پس از اکران فیلم، تعداد کوسه های بزرگ در آب های شرق آمریکای شمالی حدود ۵۰ درصد کاهش یافت.
این فیلم مهیج وبرنده اسکار؛زندگی یک رئیس پلیس، یک زیست شناس دریایی و یک ناخدای کشتی را دنبال می کند که یک کوسه سفید قاتل را که به افراد در یک شهر ساحلی خیالی تابستانی در نیویورک حمله می کند، شکار می کنند.
نانسی نولتون و وندی بنچلی برای مجله اسمیتسونین در سال ۲۰۱۴ نوشتند: “در ذهن عموم، ترس از کوسه ها که آرواره ها در ابتدا از آن الهام گرفته بودند، به زودی با شیفتگی جایگزین شد، که تا امروز ادامه دارد.” در چند دهه گذشته، به عنوان شواهدی جمع آوری شده است که با توجه به این فیلم ،جمعیت کوسه ها به دلیل صید بی رویه در حال کاهش است.
میراندا برایانت از گاردین نیزگزارش می دهد که بر اساس فهرست قرمز اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت از گونه های در معرض خطر، بیش از یک سوم گونه های کوسه و حدود ۷۵ درصد از گونه های کوسه اقیانوسی با خطر انقراض روبرو هستند. با این حال، برخی از کارشناسان بیشتر تمایل دارند که اسپیلبرگ را به خاطر وضعیت بد کوسه ها کنار بگذارند. پل کاکس، مدیر اجرایی شارک تراست، به گاردین می‌گوید ارتباط دادن کاهش کوسه‌ها به فیلم آرواره‌ها «به این فیلم اعتبار بسیار زیادی می‌بخشد». در واقع موارد کاهش جمعیت کوسه به وضوح به دلیل صید بیش از حد ماهیگیران است.
با این حال، این فیلم باعث ترس از کوسه ها شد. بسیاری از موارد تعلیق در آرواره ها از این واقعیت ناشی می شود که تماشاگران به ندرت کوسه سفید بزرگ را در فیلم می بینند. این یک انتخاب عمدی بود که تا حدی برای ایجاد پیش بینی انجام شد – اما همچنین نتیجه مشکلات فنی با کوسه مکانیکی بود. اسپیلبرگ در این موردمی‌گوید: «من باید در کشف چگونگی ایجاد تعلیق و وحشت بدون دیدن خود کوسه، مدیریت میکردم. «خوشبختی بود که کوسه مدام می‌شکست. این خوش شانسی من بود، و فکر می‌کنم این خوش شانسی برای تماشاگران است، زیرا بدون دیدن کوسه، این فیلم ترسناک‌تر است.»
کریستوفر پل جونز، متخصص فوبیا، به گاردین می‌گوید که بخش عمده‌ای از قدرت فیلم ناشی از احساساتی است که ایجاد می‌کند. جونز می‌گوید افرادی که با گالئوفوبیا، ترس از کوسه‌ها، مواجه شده است، اغلب از فیلم‌هایی مانند آرواره‌ها به عنوان مبنای ترس خود یاد می‌کنند، زیرا بیشتر مردم کوسه‌ای را در طبیعت ندیده‌اند. جونز می‌گوید: «شما نمی‌توانید زیر آب را ببینید، و موسیقی باعث ایجاد حس ترس می‌شود. «فیلم‌ها در برخورد با تمام حس‌ها – بصری، صدا – بسیار خوب هستند و می‌توانند بر احساس ما بسیار تأثیرگذار باشند.»
آرواره ها نقش مهمی در تثبیت جایگاه اسپیلبرگ به عنوان یک کارگردان نام آشنا ایفا کردند، پس از اینکه او فیلم کلاسیک کالت را تنها در ۲۷ سالگی کارگردانی کرد. فیلم‌شناسی اسپیلبرگ همچنین شامل E.T. فرازمینی (۱۹۸۲)، پارک ژوراسیک (۱۹۹۳)، ایندیانا جونز و آخرین جنگ صلیبی (۱۹۸۹) و اخیراً، فابلمن ها ۲۰۲۲است.
پیتر بنچلی، نویسنده فقید کتاب آرواره‌ها در سال ۱۹۷۴ که الهام‌بخش فیلم اسپیلبرگ بود، نیز علناً به دلیل تأثیری که کتابش بر جمعیت کوسه‌ها داشت عذرخواهی کرد. بنچلی در ادامه به یک محافظه‌کار تبدیل شد که از حمایت از حیوانات دفاع می‌کرد.
بنچلی در سال ۲۰۰۶ به روزنامه دیلی اکسپرس لندن گفت: «کوسه ها انسان ها را هدف نمی گیرند و مطمئناً کینه ای هم ندارند. چیزی به نام کوسه انسان خوار با ذائقه گوشت انسان وجود ندارد. در واقع، کوسه ها به ندرت بیش از یک لقمه از مردم می گیرند، زیرا ما برای آنها بسیار لاغربوده و اشتها آور نیستیم.
مترجم:احسان محرابی
گروه گزارش