“آژنگ نیوز”:نشست همدلی با دوستان چهل سال پیش ،فرصتی تاریخی بود. موقعیت گرانبهایی پیش آمد که با دوستانی دوباره ملاقات کنیم که نزدیک به چهل سال بود از نعمت دیدار حضوری با آنها در یک جمع صمیمی محروم بودیم. این جمع پر انرژی و مثبت محصول و مرهون همکاری یک مجموعه از افرادی بود که در اوایل انقلاب اسلامی تلاش کرده اند که کاری ماندگار از خود برجای بگذارند. اگرچه فعالیت آنها اداری و سازماندهی یک مجموعه و تشکیلات اداری بود. اما ایجاد نظم و قاعده ای که از فرایند این فعالیت اداری حاصل میشد بالاخره در جای خودش در تاریخ ثبت شده است.
مجموعه این دوستان هنگامی با یکدیگر فعالیت میکردند که مهترین انگیزه اشان خدمت و عشق به کشورشان بوده است. در نشستی که هفته گذشته به میزبانی رئیس جمع چهل سال قبل ومعاونشان که ما از همان روزگار تاکنون فقط به نام آنها را میشناسیم و نه عنوان (مجبور شدم برای درک بهتر مخاطبان امروزی به شغل و مقام اشاره کنم .چه میشود کرد روزگار گذشته و فرهنگها کمی تغییر یافته است!)نشستی دوستانه فراهم شد.ساعاتی به گفتگو سپری شد. از آن ساعاتی که آنقدر خوب است که جزء زندگی به حساب نمی آید. دوستانی که در سال ۱۳۶۲ در گرمای تابستان کارشان را با هم شروع کردند،کاری که گاه یک هفته هم به خانه نمیرفتند!غذا خوردن را فرا موش میکردند!و در هر حال سخن از آن دوران در این زمان شاید بیشتر داستان پردازی باشد. اما واقعا این مردم برای کارشان عاشقانه تلاش کرده اند.
از نظر دوستان هم البته این نشستها برا ایجاد همدلی و تقویت روابط اجتماعی است . زیرا بهر حال باید با افراد درست رفت و آمد کرد تا درست شد!
این موضوع البته دارای ریشه علمی است. به بیان دیگر این موضوع مثالی از پدیده‌ی “یادگیری اُسمزی” است.
باید توضیح بدهم که بیش از نیمی از یادگیری‌های ما به صورت ناخودآگاه و در اثر نوعی الگوبرداری ناخودآگاه، عمیق و درونی‌سازی آن از محیط و آدم های اطرافمان شکل می‌گیرد و مابقی بر اثر مطالعه و تحصیل.
درست مانند یک اسفنج که وقتی در یک مایع قرار گیرد، به دلیل خاصیت اسمزی، مایع را به خودش می‌کشد.
ما هم وقتی با فرهیختگان و انسان های متمدن و اهل مطالعه معاشرت می‌کنیم ناخودآگاه خلاق‌تر، جسورتر، آینده‌سازتر، منطقی تر و فرهیخته تر می‌شویم و به باورهای نسبی تری دست پیدا می کنیم.
وقتی با کسانی که تفکرات عمیق و فلسفی دارند و اهل فکر، اندیشه و منطق هستند به صورت منظم تعامل می‌کنیم، ناخودآگاه دیدگاه‌مان به مسائل، عمیق‌تر و منطقی تر میشود.
و زمانی که با آدم های پرتلاش، اجتماعی، باهوش و اهل مطالعه سروکار داریم، ناخودآگاه به بلندای فکری و منطقی بیشتری می‌رسیم.
اگر با اطرافیانی عامی و کم خردی که فرق نمی کند دوست یا همکار باشند و یا خواهر و برادر و خاله و عمه و دایی… به صورت مطلق ارتباط داشته باشیم خود به خود و به صورت اجتناب ناپذیر بخشی از شخصیت و رفتارهای روزانه ما به شکل دردناکی متاثر از رفتار آنان خواهد بود…
زمانی جمله‌ای منسوب به چارلی چاپلین را خوانده بودم؛ “افکار هر آدمی، میانگین افکار پنج نفری است که بیشترین وقت خود را با آن ها می‌گذراند”. پس خود را در محاصره‌ی افراد کوشا،صادق ،خردمند، فرهیخته، اهل مطالعه، تحصیلکرده و خوشفکر قرار دهید.
واقعیت آن است که جامعه ما بیش از پیش نیازمند وفاق و همدلی است.از آن مهمتر بهره گیری از تجربه ها نیز یک ضرورت بنیادین است.نیک میدانیم که بخش جذاب و دوست داشتنی زندگی ،رفت و آمد و دید و بازدید هایی بودد که صورت میگرفت.این شیوه از تعامل همچنان میتواند مفید و موثر باشد. از جمع حاضر سه نفر از دوستان در دفاع مقدس، شهید شدند. سه نفر دیگر هم در سالهای اخیر دارفانی را وداع گفته اند . یاد و خاطره آنها هم گرامی باد.
گروه گزارش