“آژنگ نیوز”:شناسایی موسیقی ایرانی در تلویزیون ملی ایران تلاشی محدود بود.تلویزیون ایران در سالهای دهه ۴۰ یک برنامه ویژه داشت که در آن هنرمندان برجسته در حالیکه یک گروه را تشکیل داده و هریک نیز ساز مخصوص خود را در دست داشتند به اجرای موسیقی اصیل ایرانی می پرداختند.در این تصویرکه مربوط به آذر ماه سال ۱۳۴۷ خورشیدی است یک گروه از موسیقی دانان برچسته ایرانی در حال اجرای برنامه هستند.این امر بیانگر اهمیت موسیقی ایرانی در \یشینه جامعه ایران است.
باید در نظر گرفت که سابقه موسیقی در ایران به دوران پیش از اسلام یاز می گردد .اما تا زمان معاصر قطعا دجار تحولات بسیاری شده است.لکن نزدیکترین زمان نسبت به زمان حاضر دوره قاجاریه است که در آن موسیقی ایرانی تثبیت شده و در گوشه و کنار، آثاری نیز از آن باقی مانده است.در حقیقت در طول اولین دوره حکومت سلسله قاجار، موسیقی ایرانی در راهی قرار گرفت که تا امروز زنده مانده است. در این دوران اساتید مشهور موسیقی ظهور پیدا کردند و قطعات بسیاری ساختند. موسیقی شاد قدیمی نیز تا حدودی احیا شد و تلاشهایی نیز برای علمی شدن آن صورت گرفت.
در سال ۱۲۲۷ خورشیدی، امیرکبیر، نخست وزیر ناصرالدین‌شاه، یک ژنرال فرانسوی را به ایران دعوت کرد تا موسیقی نظامی را آموزش دهد. در نتیجه، دانشجویان ایرانی با اصول نظری و عملی موسیقی غربی آشنا شدند. گرامافون در زمان حضور این ژنرال فرانسوی در ایران و با تلاش های او وارد کشور شد. این نیز نقطه عطفی در تاریخ موسیقی ایرانی به حساب می آید.
در دوران بعدی و دهه های ۲۰ و ۳۰ خورشیدی، بسیاری از جوانان برای تحصیل به اروپا رفتند. افراد تحصیل کرده به ایران بازگشتند و متعاقباً موسیقی ایرانی را در ایران بر اساس بینش جدیدی که بر پایه اصول و قوانین اروپایی بود، آموزش می دادند. علینقی وزیری اولین ارکستر مدرن ایرانی را با استفاده از سازهای موسیقی ایرانی و غربی برگزار کرد. بنیاد های موسیقی، مجلات، روزنامه ها و کتاب های مربوط به موسیقی شروع به کار کردند و موسیقی نهادینه شد. به این ترتیب، موسیقی ایرانی به لحاظ تاریخی، وارد مرجله جدیدی شد. در سال ۱۳۱۷ خورشیدی، ارکستر سمفونیک تهران کار خود را آغاز کرد .اما این ارکستر موسیقی غربی و ایرانی را با هم اجرا می کرد. به همین جهت تشکیل ارکستر و اجرای انحصاری موسیقی ایرانی هم مورد توجه قرار گرفت.
به دنبال همین سیاستها،تلویزیون ملی ایران به منظور حفظ و زنده کردن موسیقی اصیل ایرانی ارکستری از سازهای خاص ایرانی مانند:تار،سنتور،ضرب،نی و کمانچه تشکیل داده بود .از این ارکستر هرهفته در تلویزیون یک برنامه پخش می شد.اعضای گروه عبارت بودند از: فرهنگ_شریف،نصراله زرین پنجه،علی اصغر بهاری،حسن ناهید و زندی.نام این برنامه تلویزیونی”شناسایی موسیقی ایرانی” بود.این اساتید ضمن اجرا، توضیحات ساده ای هم در باره موسیقی ایرانی می دادند.از چنین برنامه هایی بود که شجریان در موسیقی شناخته می شد.این برنامه هر هفته روزهای پنجشنبه ساعت 21 شب پخش میشد و مدیریت برنامه نیز با مرتضی حنانه بود.
البته متاسفانه در اواخر دهه 40 و اوایل دهه 50 چیزی به اسم موسیقی پاپ در ایران مد شد و به همین دلیل حتی در تلویزیون هم توجه به موسیقی اصیل ایرانی کم رنگ شد و پشت سرهم برنامه هایی از تلویزیون برای تبلیغ و ترویج موسیقی پاپ تولید و پخش می شد.
گروه تاریخ