“آژنگ نیوز”:آداب معاشرت در عهد ساسانی،به روایت دانش‌نامۀ ایرانیکا:
… و اما در آداب پوشش، رعایت قواعد دینی مستلزم آن بود که فرد نباید بدون بستن کُستی (کمربند مقدس) یا بدون کفش یا فقط با یک لنگه کفش باشد. کلاه بر سر داشتن نیز بخشی از آداب پوشش بود؛ کلاه در صبح‌هنگام و وقت پرستش و نیز به ادای احترام یا پوزش از گناه در برابر بزرگان برداشته می‌شد.
بر نظافت بدن و لباس‌ها و عطرزدن تأکید می‌شد. از گل‌ها برای آراستن همه چیز، برای تزئین لباسهای مهمانی و سفره‌های نذری یا به عنوان هدیه استفاده می‌شد. در مجالس بزم، زنان و مردان گلی در دست داشتند.
هر گل معنای نمادین خود را داشت. در عهد بهرام گور بهای یک دسته گل تا یک درهم افزایش یافت. این موضوع اهمیت گل‌ها و نقش آن را در فرهنگ ساسانی به‌طور عام و در عهد بهرام به‌طور خاص نشان می‌دهد.
جدا از گل‌ها، اعطای هدیه به‌خصوص به فرد خوش‌خبر، بخشی از قواعد آداب معاشرت محسوب می‌شد.
[شاهنامه و فرهنگ ایران: مجموعه مقالات جلال خالقی مطلق در دانش‌نامۀ ایرانیکا، ترجمۀ فرهاد اصلانی و معصومه تقی‌پور، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، ۱۳۹۶، ص ۱۷۳]
گروه تاریخ