“آژنگ نیوز”:مصریان باستان یک سیستم اعتقادی متنوع و پیچیده داشتند که حول مجموعه ای از خدایان می چرخید. این خدایان نمایانگر جنبه های مختلف طبیعت، کیهان و زندگی بشر بودند. در قلب اعمال مذهبی آنها، خدایان و الهه های اصلی قرار داشتند که نقش مهمی در اساطیر مصر داشتند. در میان برجسته ترین آنها، Ra، خدای خورشید و خالق بود. اوزیریس، خدای زندگی پس از مرگ و رستاخیز؛ ایزیس، الهه جادو و باروری؛ هوروس، خدای سر شاهین که با پادشاهی و حفاظت مرتبط است. و هاتور، الهه عشق، موسیقی و شادی. هر خدایی دارای ویژگی‌ها، نمادها و داستان‌های منحصربه‌فردی بود که بازتاب طیف متنوعی از باورها و ارزش‌های فرهنگی مصریان باستان بود. پرستش آنها از این خدایان بخشی جدایی ناپذیر از زندگی روزمره آنها بود، با معابدی که به احترام آنها اختصاص داده شده بود و مراسمی برای احترام و جلب لطف آنها انجام می شد. پانتئون مصر نشان دهنده احترام و ارتباط عمیق مصریان باستان نسبت به نیروهای الهی است که وجود آنها را شکل داده است.
مفهوم مصری باستان از Maat، یا Maʽat، اهمیت عمیقی در نظام اعتقادی آنها داشت. این شامل درک کل نگر از حقیقت، تعادل، نظم، هماهنگی، قانون، اخلاق و عدالت بود. ماات نه تنها یک مفهوم انتزاعی بود، بلکه به عنوان الهه ای که بر ستارگان، فصول و رفتار انسان ها و خدایان حکومت می کرد، تجسم یافت. مصریان باستان معتقد بودند که ماات نظم کیهانی را تضمین می کند و تعادل جهان را حفظ می کند. مصریان باستان ماات را نیرویی می دانستند که از هرج و مرج در حین آفرینش پدید آمده است. در مقابل، عصفت نماینده مفهوم مخالف بی عدالتی، هرج و مرج، خشونت یا شر بود. مصریان آرزو داشتند که از اصول ماات در همه جنبه های زندگی، از رفتار شخصی گرفته تا تعاملات اجتماعی و حکومت پادشاهی، حمایت کنند. ماات نمایانگر یک قطب‌نمای اخلاقی و یک اصل راهنما بود که بر جهان‌بینی آنها حکومت می‌کرد و بر اهمیت حفظ تعادل و حمایت از عدالت تأکید می‌کرد.
در باور مصر باستان، مفهوم کا اهمیت زیادی داشت زیرا گوهر زندگی و روح را نشان می داد. کا به عنوان همتای معنوی یا مضاعف یک فرد در نظر گرفته می شد که در کنار بدن فیزیکی وجود دارد. حتی پس از مرگ نیز اعتقاد بر این بود که کا همچنان باقی می ماند و برای اطمینان از ادامه حیاتش به یک محل سکونت نیاز داشت. برای دستیابی به زندگی ابدی، زنده ماندن کا بسیار مهم بود. آداب و رسوم و اعمال مختلفی برای فراهم کردن محل مناسب برای کا و حفظ رفاه آن انجام شد. مفهوم کا نمونه ای از اعتقاد مصریان باستان به ماهیت پایدار روح فراتر از زندگی زمینی بود و بر اهمیت حفظ سرزندگی کا برای دستیابی به هستی ابدی تأکید داشت.
گروه گزارش