“آژنگ نیوز”:خواهران برونته – شارلوت، امیلی و آن – مسئول نوشتن برخی از مشهورترین رمانهای ادبیات انگلیسی بودند. این خواهران که به عنوان نابغههای ادبی برای آثاری مانند «جین آیر»، «بلندیهای بادگیر» و «مستأجر سالن وایلدفل» شناخته میشوند، در سنین جوانی هنر خود را تقویت کردند و جهانهای خیالی را خلق کردند که به وضوح درقالب شعر و نمایشنامه توصیف شده است. آنها به سرعت موفق شدند و از تجربیات زندگی – خوب و بد – استفاده کنند تا کلاسیک هایی را که امروز می شناسیم و تحسین می کنیم تولید کنند. اما دوره کاری هر یک از این نویسندگان نیز به شدت کوتاه بود.
پدرخواهران برونته، پاتریک برونته، کشیش کلیسای انگلستان بود. او که متولد ایرلندی بود، نام خود را از برونتی که رایجتر بود تغییر داده بود. پس از خدمت در چندین محله، او به همراه همسرش، ماریا برانول برونته، و شش فرزند کوچکشان در سال ۱۸۲۰ به هاورث در یورکشایر نقل مکان کردند.
در عرض چند سال همسر و دو فرزند بزرگش (ماریا و الیزابت) درگذشتند و او را بدون سرپرستی رها کردند. شارلوت، امیلی و آن و همچنین پسری به نام برانول باقیمانده بودند. بچه ها که به حال خود رها شده بودند، داستان می نوشتند و قصه می گفتند و در خیابانهای متروک قدم می زدند. آنها عمدتاً خودآموز بزرگ شدند.
برانول استعدادی در طراحی نشان داد. دختران مصمم بودند تا برای تحصیلات هنری او پول به دست آورند. آنها مناصب معلمی و فرمانداری را گرفتند، اما از جدایی و دوری از هاورث ناراضی بودند. برای حفظ خانواده، شارلوت قصد داشت مدرسه ای برای دختران در هاورث باز کند. در سال ۱۸۴۴، با استفاده از ارث کمی از یک عمه، آنها آماده شدند تا کلاس های خود را باز کنند. اگرچه آنها تبلیغ کردند، اما هیچ شاگردی پیدا نکردند. شکست کار آنها همه بچه ها را در خانه رها کرد. برانول بیکار بود.
با خلق و خو و بی نظم به مشروبات الکلی و تریاک روی آورد. اماشارلوت دوباره به دنبال راهی برای کمک به خانواده بود. او برخی از شعرهای امیلی را که مخفیانه سروده بود، پیدا کرده و به شایستگی آنها پی برده بود. او خواهرانش را متقاعد کرد که باید یک کتاب شعر مشترک منتشر کنند. در سال ۱۸۴۶، خواهران با هزینه شخصی اشعاری از کرر، الیس و اکتون بل را بیرون آوردند.
آنها نام شاعران را بر اساس حروف اول خود انتخاب کردند. اماتوانستند در سال اول تنها دو جلد از این اثر را به فروش برسانند. همچنین در کودکی خواهران داستان های زیادی نوشتند. شارلوت، به عنوان یک دختر جوان، به تنهایی ۲۲جلد کتاب نوشت که هر جلد ۶۰ تا ۱۰۰ صفحه دستخط داشت. آنها دوباره به نوشتن به عنوان منبع درآمد روی آوردند. در سال ۱۸۴۷ شارلوت پروفسور را نوشت. امیلی، ارتفاعات بادگیر. و آن، اگنس گری. آن و امیلی پس از مشکلات بسیار ناشر پیدا کردند، اما کتاب شارلوت مورد توجه نبود. (تا سال ۱۸۵۹ منتشر نشد.)
با این حال، یکی از ناشران علاقه خود را به دیدن کارهای بیشتری از او ابراز کرد.کتاب جین ایر که قبلاً شروع شده بود را او با عجله تمام کرد. به یکباره آنها در دنیای ادبیات پذیرفته شد; بنابراین، هر یک از خواهران یک کتاب در سال ۱۸۴۷منتشر کردند. برانول و امیلی در سال ۱۸۴۸ درگذشتند. آن پیش از مرگش در سال ۱۸۴۹، کتاب مستأجر وایلدفل هال (۱۸۴۸) را منتشر کرد.
تهیه و تدوین محبوبه غلامی
گروه گزارش