“آژنگ نیوز”:منشاء آفریقایی‌های برده‌شده که توسط بریتانیا آزاد شده‌اند و سپس در جزیره دورافتاده اقیانوس اطلس رها شده‌اند با تجزیه و تحلیل DNA آشکار شد.
یک مطالعه منشا احتمالی ۲۷هزار آفریقایی را که در جزیره سنت هلنا به عنوان بخشی از تلاش بریتانیا برای از بین بردن تجارت برده در اقیانوس اطلس باقی مانده اند، رانشان می دهد.
اولین تجزیه و تحلیل DNA در نوع خود، منشأ احتمالی هزاران آفریقایی برده‌دار را که پس از آزادسازی و تخلیه توسط نیروی دریایی بریتانیا در جزیره‌ای دورافتاده اقیانوس اطلس جان خود را از دست دادند، آشکار کرد. تقریباً 27000 آفریقایی از کشتی‌های برده‌های توقیف شده بین سال‌های ۱۸۴۰و ۱۸۶۷گرفته شدند و در جزیره سنت هلنا به عنوان بخشی از تلاش بریتانیا برای از بین بردن تجارت برده در اقیانوس اطلس سپرده شدند.
بالغ بر ۸۰هزارنفراز مردم آزاد شده که در چادرهای مخروبه در وسط دره ای خشک مستقر بودند، بر اثر بیماری و سوء تغذیه جان خود را از دست دادند. حضور مردمِ بخش‌هایی از آفریقا که آنها قبل از سوار شدن به گذرگاه خطرناک میانی از اقیانوس اطلس گرفته شده‌اند، تا به حال موضوع حدس و گمان بوده است. اما تجزیه و تحلیل DNA تاریخی، که پنجشنبه (۷ سپتامبر) در مجله آمریکایی ژنتیک انسانی شرح داده شد، مکان هایی را نشان می دهد که احتمالاً این افراد برده شده از آنجا سرچشمه گرفته اند.
هانس شرودر، دانشیار ژنومیک، می‌گوید: «فکر می‌کنم این مطالعه نشان می‌دهد که چگونه می‌توان از ژنومیک باستانی برای بازیابی جنبه‌های از دست رفته زندگی و تجربیات جوامع برده‌دار و دیگر جوامع به حاشیه رانده شده استفاده کرد که داستان‌های آنها اغلب از سوابق مکتوب حذف شده یا عمداً پنهان شده است.»
در بیانیه ای در دانشگاه کپنهاگ در دانمارک آمده است.
سنت هلنا که در (۱۶۱۰ کیلومتری) سواحل جنوب غربی آفریقا قرار دارد، یک پایگاه حیاتی برای بریتانیایی ها در تلاش آنها برای از بین بردن تجارت برده بود. این تحلیل به این دلیل است که جزیره کوچک در مرکز گذرگاه میانی قرار داشت – یعنی دومین مسیر از مسیر تجاری مثلثی که اروپایی‌ها برای انتقال کالاها به آفریقا در ازای افراد برده شده در پیش گرفتند. که سپس از طریق سفرهای وحشتناک و تهدید کننده زندگی در اقیانوس اطلس به هند غربی و برزیل تحویل داده شدند.
کشورهای اروپایی از این تجارت سود فراوانی بردند. بریتانیا، بزرگترین کشور تجارت برده جهان، از ۲.۷ میلیون آفریقایی بردگی که از گذرگاه میانی جان سالم به در بردند (از ۳.۱ میلیون ربوده شده توسط انگلیسی ها از سرزمین خود بین سال های ۱۵۶۲ تا ۱۸۰۷) برای توسعه اقتصاد در داخل و مستعمرات خود در خارج استفاده کرد. با این حال، پس از اعلام لغو برده‌داری توسط بریتانیا در سال ۱۸۳۳، سنت هلنا به زودی به بندر ایده‌آلی برای نیروی دریایی سلطنتی تبدیل شد تا به کشتی‌های برده حمله کند.
در آنجا، آنها ده‌ها هزار انسان برده را پیش از محاکمه خدمه برده، تخلیه می‌کردند. آفریقایی هایی که از شرایط ناگوار سفر جان سالم به در بردند در دره روپرت سنت هلنا قرنطینه شدند. هزاران نفر بر اثر کم آبی، اسهال خونی، آبله و سوء تغذیه جان خود را از دست دادند. برخی از کسانی که زنده مانده بودند به آفریقا بازگردانده شدند یا به هند غربی منتقل شدند، در حالی که به برخی دیگر اجازه اقامت در جزیره داده شد.
در مطالعه جدید، دانشمندان DNA را از استخوان ۲۰ فرد حفاری شده از گورهای دسته جمعی دره روپرت استخراج کردند و آن را با بیش از ۳هزار آفریقایی مدرن از ۹۰ جمعیت در سراسر جنوب صحرای آفریقا مقایسه کردند. نتایج آنها تا حد زیادی با اسناد تاریخی همسو بود: ۱۷ نفر از ۲۰نفر مرد بودند.
افراد ربوده شده از گروه های مختلف، با زبان ها و آداب و رسوم متفاوت بودند. و مردم برده شده از جمعیت های مختلفی که بین شمال آنگولا و گابن واقع شده بودند سرچشمه گرفتند، زیرا تجارت برده از آنگولای مرکزی در قرن نوزدهم به سمت شمال تغییر کرد.
محققان می نویسند که مطالعه آنها، اگرچه در گام اول خوب است، اما با نمونه برداری ژنتیکی پراکنده از گروه های قومی در آفریقای کنونی و تعداد کمی از بقایای حفاری شده نمونه محدود شده است. آنها می گویند که اگر این دو مانع برطرف شود، می تواند به مورخان درک دقیق تری از داستان های این مردمان آواره ارائه دهد.
ترجمه:علی محرابی
گروه تاریخ