“آژنگ نیوز”:تصویری قدیمی از دوچرخه سواری مرد ایرانی در تهران دهه ۵۰ خورشیدی که مشغول بردن چلوکباب برای مشتریانش است.
حمل هشت طبقه سینی حاوی تعداد زیادی چلوکباب با دوچرخه در مناطق شلوغ تهران از جمله بازار تهران نیاز به مهارت فراوانی داشت.
طرز درست کردن چلوکباب چنین است که ابتدا لازم است برنج سفید چلو بخارپز شده را که با لایه ای از برنج آغشته به زعفران پاشیده شده است تا رنگ و طعمی به آن ببخشد. در حالی که برنج هنوز گرم است، روی برنج را با یک تکه کره می‌مالند تا به آرامی ذوب شود و با مقداری سماق، یک ادویه قرمز ترش مخلوط شود.
قسمت کباب این غذای سنتی انواع مختلفی دارد. کوبیده کلاسیک‌ترین نوع آن است و از گوشت چرخ کرده یا گوسفندی که با پیاز خرد شده مخلوط می‌شود، تشکیل می‌شود که به طرز ماهرانه‌ای روی سیخ‌ها قالب می‌شود. یک قوام کامل از چربی، گوشت و پیاز لازم است تا گوشت در حین کباب شدن سر نخورد.
همه غذاهای چلو کباب با گوجه فرنگی کبابی عرضه می شوند. لازم است که داخل گوجه را به بیرون بتراشید و پوست ها را کنار بگذارید. سایر مواد اضافی عبارتند از پیاز خام (که آن را گاز می زنید)، یک بشقاب سبزی تازه، و ماست ساده یا ماست با موسیر خرد شده. نوشیدنی سنتی برای شستن همه چیز دوغ است، یک نوشیدنی نمکی و گاهی گازدار از ماست و آب با نعناع خشک. مطمئنا بعد ازخوردن آن نباید هیچ کار مهمی راانجام دهید،زیرا خوردن چلو کباب در سنتی ترین شکل آن دستور العملی عالی برای رفتن به یک حالت رخوت آمیز شبیه به کما است. شاید به همین دلیل است که بسیاری از رستوران‌های سنتی میز ندارند، بلکه تخت‌هایی دارند که می‌توانید پس از صرف یک غذای خوشمزه، پاهایتان را دراز کرده و به حالت خلسه بروید!.
شایعات حاکی از آن است که یکی از چیزهایی که پادشاه قاجار ناصرالدین شاه ایران را بیش از همه دوست داشت چلو کباب قفقازی بود که با نوع ایرانی آن متفاوت بود زیرا با گوشت گوساله، گوسفند یا پرندگان شکار درست می شد. این غذا در نهایت تبدیل به یکی از محبوب ترین دستور پخت ها و غذای ملی ایران شد.
گروه تاریخ