“آژنگ نیوز”:سرمایه های اجتماعی گنجینه های غیر قابل جایگزین در هر جامعه ای هستند .بنابر این باید با آنها خوب برخورد کنیم!

گاهی اوقات شاهد یک مجادله کلامی در شبکه های مجازی هستیم که در مواردی به ایجاد تنش اجتماعی و در مقابل هم قرار گرفتن برخی از گروههای اجتماعی منجر میشود.اینگونه رفتارهاا میتواند به سرمایه های انسانی و اجتماعی آسیب جدی وارد کند.در یک جامعه متعادل و پیشرفته سرمایه ها دارای اهمیت بسیاری هستند. همچنین در جامعه متعادل شرایط به گونه ای فراهم می شود که در مسیری درست،سرمایه انسانی به یک سرمایه اجتماعی تبدیل شود.

در اینجا باید اشاره کرد که اصطلاح سرمایه انسانی به ارزش های ناشی از تجربه و مهارت یک انسان اشاره دارد. سرمایه انسانی شامل دارایی هایی مانند آموزش، هوش، مهارت ها، سلامت ، وفاداری ،حس تعهد،همکاری و مانند آن است. به این ترتیب،سرمایه انسانی  دارایی یا کیفیت نامشهودی است.اما وقتی این دارایی به سرمایه اجتماعی تبدیل می شود، نُمود وظهور پیدا کرده و اثر مثبت میگذارد.

اگر سرمایه ها درست مدیریت شوند،در قالب فعالیتهای اجتماعی،سرمایه انسانی برای افزایش بهره وری و در نتیجه سودآوری در زمینه های گوناگون اهمیت می یابد.

پیر بوردیو اولین کسی بود که نظریه سرمایه اجتماعی را در سال ۱۹۸۵ تعریف کرد. او به دنبال درک این موضوع بود که چگونه است که طبقات بالا وضعیت خود را حفظ می کنند .به نظر او سرمایه اقتصادی تنها دلیل بروز این وضعیت نمی توانست باشد. وی استدلال میکرد که کمبود سرمایه اجتماعی است که از تحرک اجتماعی جلوگیری می کند و نابرابری های اجتماعی را تقویت می کند.

سرمایه - پایگاه اطلاع رسانی آژنگ

چندی بعد، جیمز کلمن جامعه شناس نیز در مورد اهمیت سرمایه اجتماعی مطالبی می نوشت. او بحث کرد که چگونه سرمایه اجتماعی تنها ابزاری است که انسان ها در کنار دیگرابزارها (سرمایه فیزیکی)، مهارت ها یا اختراعات خود (سرمایه انسانی یا فکری) و پول (سرمایه اقتصادی) در اختیارشان قرار داده است.

سرانجام، در دوران متاخر، رابرت پاتنام، در خصوص نقش و اهمیت سرمایه اجتماعی نکات دیگری مطرح کرد.وی استاد سیاست عمومی در دانشگاه هاروارد است واکنون به عنوان چهره مدرن نظریه سرمایه اجتماعی شناخته می شود. پاتنام استدلال کرد که تغییر رفتار انسانها در یک جامعه منجر به از هم گسیختگی پیوندهای اجتماعی می شود. وی گفت که این امر به مشارکت مدنی و توسعه اقتصادی آسیب می رساند. سرمایه اجتماعی بیشتر یا روابط قوی تر، قدرت ایجاد جامعه مدنی ایمن تر، شادتر و سالم تر را دارد.

این نظریه نشانگر اهمیت سرمایه اجتماعی است و توضیح میدهد که چگونه مشارکت سرمایه انسانی در فعالیتهای اجتماعی می تواند منجر به رشد اقتصادی و موفقیت تجاری بیشتر می شود.

اما مهمتر از جنبه اقتصادی ،اهمیت سرمایه اجتماعی در ایجاد وفاق ،همدلی و همکاری مردم یک جامعه است. تصور کنید وارد یک بانک  می شوید و حتی یک نفر هم سلام نمی کند.مردم به تنهایی در خیابان درحال دویدن هستند. برای ناهار در اداره افرادبه تنهایی پشت میز خود می نشینند.یا بسیاری از همکاران حتی در طول روز ارتباط چشمی برقرار نمی کنند.همسایگان یک آپارتمان ماهها از حال یکدیگر خبر ندارند.

در چنین جامعه ای یک پدربرای درمان کودک بیمار خود به یک روز مرخصی نیاز دارد و یا انتظار دارد که یک همسایه با خودرویش فرزندش را به بیمارستان برساند.بدیهی است وقتی حتی یک میزان حداقلی و سطحی از تفاهم وارتباط شخصی وجودندارد، حل مشکلات و مسایل چقدر سخت می شود.

در هر حال سرمایه اجتماعی مهم است و باید قدر آن را بدانیم؛ زیرا در رابطه با توسعه منطقه ای، پیشرفت تحصیلی، سلامت عمومی، عملکرد اقتصادی و تجاری، موفقیت شغلی، نوآوری و عملکرد سازمانی نقش داشته و همچنین نشان دهنده مزایای همکاری و جامعه پذیری است.زیرا سرمایه اجتماعی به عنوان اتصال مردم به هم و تسهیل کننده روابط انسانی و اجتماعی  شناخته می شود.

گروه گزارش

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *