“آژنگ نیوز”: ایسلند سرزمین عجایب چه زمانی کشف شد؟شاید غیرممکن باشد که بدانیم ایسلند برای اولین بار چه زمانی کشف شد، زیرا این کشور جمعیت بومی ندارد، اما قدیمی ترین کشف ثبت شده توسط یک وایکینگ به نام نادود در سال ۸۶۱ پس از میلاد مسیح بود. در عوض سواحل ایسلند تا سال‌ها بعد نامگذاری نشد .در حالیکه ساخت شهرک‌ها در سال ۸۷۴ بعد از میلاد شروع شد. این امر ایسلند را به دومین مکان روی زمین تبدیل می‌کند که انسان‌ها در آن زندگی می‌کنند و نیوزلند آخرین مکان است.
ایسلند یک نام گیج کننده
بسیاری به عجیب بودن نام ایسلند، با توجه به چشم انداز سرسبز آن، در مقایسه با گرینلند همسایه، که در واقع بسیار یخی است، اشاره می کنند. برخی ادعا می کنند که این ترفندی بود برای اینکه افراد بیشتری را به گرینلند نقل مکان کنند یا با این ترفند در نامگذاری، از سکونتگاه های خود در ایسلند دور بمانند. با این حال، در حقیقت، نام واقعی گرینلند Kalaallit Nunaat به معنای “سرزمین مردم” بود. وایکینگ‌ها آن را گرینلند نامیدند زیرا در زمان اولین تماس آنها در دهه ۹۸۰، واقعاً سبز بود. تا قرن چهاردهم بود که عصر یخبندان کوچک اروپا را فرا گرفت و دما را کاهش داد و وایکینگ ها را مجبور به ترک روستاهای یخی خود در خشکی کرد. در موردنامگذاری ایسلند، باید اشاره کرد که یک وایکینگ به نام Hrafna-Flóki هنگام بالا رفتن از یک کوه به سادگی تعداد زیادی کوه یخ را دید و فکر کرد که این نام به اندازه کافی برای این جزیره خوب است.
ایسلندی ها نام خانوادگی ندارند
خارجی ها ممکن است از یافتن خانواده های کامل در ایسلند که ممکن است نام خانوادگی متفاوتی داشته باشند شگفت زده شوند. به این دلیل که به جای نام خانوادگی انحصاری، نام خانوادگی ایسلندی ها ترکیبی از نام کوچک پدرشان و کلمه ایسلندی برای “پسر” یا “دختر” است. به عنوان مثال، به فرزند مردی به نام جون نام خانوادگی «جانسون» یا «جون‌دوتیر» داده می‌شود. البته، با جمعیت تنها۳۶۶۰۰۰ نفر و نام بردن از آداب و رسوم که کار را آسان می کند، از دست دادن ردیابی افراد مرتبط می تواند عواقب بدی داشته باشد، به همین دلیل است که برنامه هایی به طور خاص برای کمک به ایسلندی ها ایجاد شده است تا از قرار تصادفی با عموزاده های خود جلوگیری کنند.
زندگی در شهر
ایسلند به خاطر زیبایی های طبیعی اش شناخته شده است، اما اکثریت قریب به اتفاق مردم از زندگی شهری حمایت می کنند. تخمین زده می شود که ۶۶ درصد از ایسلندی ها در پایتخت ریکیاویک زندگی می کنند که از دهه ۸۷۰ در آن سکنی گزیدند اما در سال ۱۷۸۶ این شهر به طور رسمی تأسیس شد. این شهر دارای میراث ادبی غنی است (در واقع،در کل کشور به خوبی خوانده می از هر ۱۰ نفر یک ایسلندی نویسنده شدند!) و هالدور لاکسنس بود برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۵۵ شد.
یک پناهگاه امن
ایسلند ممکن است با بسیاری از کشورها معاهدات استرداد استرداد داشته باشد، اما این همیشه به این معنی نیست که آنها از آن قانون پیروی می کنند. به عنوان مثال، بابی فیشر، استاد بزرگ شطرنج، پس از شکست دادن بوریس اسپاسکی در مسابقات قهرمانی جهانی ۱۹۷۲ در ریکیاویک، به نماد آمریکایی تبدیل شد، زیرا اسپاسکی اهل ایالات متحده آمریکا بود و تنش‌های جنگ سرد بالا بود، اما حضور او در مسابقه برگشت با اسپاسکای در یوگسلاوی، نقض قوانین سازمان ملل بود. تحریمی که در آن زمان وجود داشت، بنابراین ایالات متحده حکم بازداشت او را صادر کرد. فیشر قبل از دستگیری در ژاپن، پناهگاهی در مجارستان و سپس فیلیپین پیدا کرد، اما به او اجازه داده شد تا به ایسلند برود که تا پایان عمر میزبان او بود.
ترجمه از:علی محرابی
گروه گزارش