“آژنگ نیوز”: برگزاری مراسم روز پدر در دنیا از روی بزرگداشت روز مادر الگو برداری شد.اما کمپین تجلیل از پدران کشوردر آمریکا با همان شور و شوق مواجه نشد .دلیل آنرا یکی از گلفروشان چنین توضیح داد، “پدرها همان جذابیت عاطفی مادران را ندارند.”
با این حال در ۵ ژوئیه ۱۹۰۸ میلادی، یک کلیسای ویرجینیای غربی از برگزاری روز پدر به عنوان یک روز بزرگ حمایت کرد. بدین ترتیب که یک خطبه یکشنبه به یاد ۳۶۲ تن ازمردانی که در انفجارهای دسامبر سال قبل در معادن شرکت زغال سنگ فیرمونت در مونونگاه جان باختند، اجرا شد. البته درابتدا یک مراسم بزرگداشت وبرای یک بار بود و مشمول تعطیلات سالانه نیز نشد.
سال بعد، زنی به نام سونورا اسمارت ، یکی از شش فرزندی که توسط یک بیوه بزرگ شده بود، در اسپوکین، واشنگتن، تلاش کرد تا برای والدین مرد، رسمی معادل روز مادر ایجاد کند. او به نزد کلیساهای محلی، YMCA، مغازه‌داران و مقامات دولتی رفت تا آنها از ایده‌اش حمایت کند و موفق هم شد. ایالت واشنگتن اولین روز پدر در سراسر کشور را در ۱۹ ژوئن ۱۹۱۰ جشن گرفت.
به تدریج آیینها و مراسم بزرگداشت این روز گسترش یافت. در سال ۱۹۱۶، رئیس جمهور ویلسون این روز را در زمان آغازاستفاده از سیگنال های تلگراف و در زمان به اهتزاز درآوردن پرچم در اسپوکین، هنگامی که دکمه ای را در واشنگتن، دی سی فشار داد، گرامی داشت. در سال ۱۹۲۴، رئیس جمهور کالوین کولیج از دولت های ایالتی خواست که روز پدر را جشن بگیرند. امروزه نیز روز بزرگداشت پدران در ایالات متحده در سومین یکشنبه ماه ژوئن جشن گرفته می شود.
در کشورهای دیگر – به ویژه در اروپا و آمریکای لاتین – از پدران در روز سنت جوزف، یک جشن سنتی کاتولیک که در ۱۹ مارس است، تقدیر می‌شود.
روز پدر: جنجال و تجارت گرایی
با این حال، بسیاری از مردان این روز را جدی نمی گرفتند. همانطور که یکی از مورخین می نویسد، آنها “تلاش های عاطفی تعطیلات برای اهلی کردن مردانگی با گل و هدیه دادن را مسخره کردند، یا گسترش چنین تعطیلاتی را به عنوان یک ترفند تجاری برای فروش محصولات بیشتر – که اغلب توسط خود پدر پرداخت می شود – تمسخر کردند.“
در طول دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰، جنبشی به وجود آمد که روز مادر و روز پدر را به طور کلی به نفع یک تعطیلات واحد، روز والدین، لغو کرد. رابرت اسپیر، فعال روز والدین و مجری رادیویی، هر سال در روز مادر، گروه‌های طرفدار روز والدین در پارک مرکزی شهر نیویورک گرد هم می‌آیند که یک یادآوری عمومی است که “هر دو والدین باید با هم دوست داشته شوند و مورد احترام قرار گیرند.”
اما به طرز متناقضی، رکود بزرگ اقتصادی در آمریکا این تلاش برای ترکیب روز پدر و مادر را بسیار تضعیف کرد.در حقیقت ترکیب دو روز با هم موجب کاهش درآمدهای اقتصادی میشد و جنبه درآمد زدایی تعطیلات را از مسیر خود خارج کرد. خرده‌فروشان و تبلیغ‌کنندگان تلاش‌های خود را دو چندان کردند تا روز پدر را به «کریسمس دوم» برای مردان تبدیل کنند و کالاهایی مانند کراوات، کلاه، جوراب، پیپ و تنباکو، چوب گلف و سایر کالاهای ورزشی و کارت‌های تبریک را تبلیغ کنند.
هنگامی که جنگ جهانی دوم آغاز شد، تبلیغ‌کنندگان شروع به استدلال کردند که جشن گرفتن روز پدر راهی برای احترام به سربازان آمریکایی و حمایت از تلاش‌های جنگی است. در پایان جنگ، روز پدر شاید یک تعطیلات فدرال نبود، اما با این حال یک روز ملی بود.
در سال ۱۹۷۲، در میانه مبارزات سخت انتخاباتی برای انتخاب مجدد ریاست جمهوری، ریچارد نیکسون اعلامیه ای را امضا کرد که سرانجام روز پدر را یک تعطیلات فدرال می دانست. امروزه، اقتصاددانان تخمین می زنند که آمریکایی ها سالانه بیش از یک میلیارد دلار برای هدایای روز پدر خرج می کنند.
مترجم:علی و احسان محرابی
گروه گزارش