“آژنگ نیوز”:پورداوود به روایت یار شاطر ؛از بنیان گذار تحصیلات ایران باستان در ایران بوده است. یار شاطر می نویسد:شوقی که پورداوود داشت در دیگران نیز اثر می کرد. در سال هایی که به تدریس اشتغال داشت، علاقه به تحصیل زبان ها و ادبیات باستانی ایران را در بسیاری دلها بیدار کرد.

کمترکسی مانند پورداود با موضوع درس و تحقیق خود هم رنگ و هم آواز بود. به یاد دارم که یک بار در باره “مهر، ایزد زرتشتی، خطابه ای می خواند. مهر ایزدی دلاور و جنگجوست و سواران در میدان نبرد از او یاری می جویند. قسمتی از سرود مهر در اوستا (مهر یشت) سرودی حماسی است. وقتی از این ایزد سخن می گفت، حماسه ایران کهن بود که از لحن پهلوانی و گرمی کلام او می تراوید گویی دلاوری در صحنه کارزار سخن می گوید. لرزش تارهای دل او بود که از خلال گفتارش به گوش می رسید.

پور داوود - پایگاه اطلاع رسانی آژنگ

پورداود فریفته تاریخ و آیین ایران باستان بود. از شاهان ایران قدیم به سرافرازی یاد می کرد و به کیش آریایی و کیش زرتشت مهر می ورزید. تأسف او بر زوال دولت ساسانیان و غلبه تازیان بر غالب آثارش سایه افکن بود. از همه آنچه بر ایران رفته است، تنها آنچه را ایرانی بود می پسندید و خوش می داشت. گیرنده ترین آثار او صفحاتی است که در مفاخر ایرانیان و یا حسرت بر استیلای بیگانگان نوشته است. در چنین آثار، نثر او لطیف تر و شوق انگیز تر از معمول است و از نمونه های برجسته نثر معاصر به شمار می رود. در این گونه آثار بود که قریحه شاعری او در نثرش آشکار می شد.
پورداود در تاریخ فرهنگی ایران مقامی ارجمند دارد. با درگذشت او یکی از چهره های تابنده فرهنگ ما، یکی از نثرنویسان خوب معاصر و یکی از مردان شریف جامعه ایرانی در خاک رفته است، مهم ترین خدمت علمی پورداود ترجمه اوستا به فارسی در شش جلد است. این اثر به گمان من یکی از مهم ترین آثاری است که از آغاز مشروطیت تاکنون به فارسی انتشار یافته و هرچند می توان در طی ۶۰ سال اخیر چند اثر را نام برد که از حیث اصالت تحقیق بر آن برتری دارد، من کمتر کتابی را در دوران معاصر میشناسم که از حیث اهمیت موضوع برای ایران و از حیث گشودن افق تازه ای از تحقیقات علمی و معلوم داشتن یکی از مهم ترین اسناد تاریخ و ملیت و مذهب ایران به اندازه ترجمه اوستای پورداود در خور توجه باشد.

نخستین نکته ای که درباره این ترجمه باید گفت این است که ترجمه ای دقیق و قابل اعتماد است. ترجمه اوستا که پر از مبهمات و دشواری هاست کار آسانی نیست و کار کوتاهی نیز نیست. پورداود به پای شوق در این کار رفت و بیشتر عمر خود را بر سر آن گذاشت. اما اوستای پورداود تنها ترجمه اوستا نیست. گنجینه گرانبهایی از اطلاعات گوناگون درباره فرهنگ و داستان ها و اساطیر و مذاهب و تاریخ ایران باستان است که پورداود با مراجعه به همه کتب اساسی در این رشته تا زمان تالیف فراهم کرده است. این مجلدات از هنگام انتشار تاکنون مأخذ اساسی و بلکه مأخذ یگانه برای اطلاع از اوستا و آیین زرتشتی و اساطیر باستان بوده است.

خدمت عمده دیگر پورداود ایجاد توجه خاص به تحصیل زبان ها و ادبیات و آیین ایران باستان و تلقین علاقه برای این رشته در بسیاری از جوانان و دانشجویان بود. کلید حیات علمی پورداود وطن دوستی و ایران پرستی او بود. آنجا که پای ایران باستان در میان بود، گاه گاه کار او از شوق به شیفتگی می کشید و این شیفتگی کلام او را رنگ مخصوص می بخشید و احیانا اثری از مبالغه در اثر وی پدید می آورد. اما نجابت فکری او و انصافی که از آزادگی می زاید عموما او را در راه میانه ای که با پژوهش علمی ناسازگار نبود نگاه می داشت، بی آنکه اثر او را از چاشنی شوق محروم کند.

آرامگاه استاد ابراهیم پورداود سبره میدان رشت - پایگاه اطلاع رسانی آژنگ

گذشته از خدمات علمی و تألیفات گرانبها که پورداود را برای جامعه ایران عزیز می کرد، برخی خصوصیات اخلاقی او محبت او را در دلها می نشاند. یکی سادگی و بی آلایشی او بود. رفتار و گفتارش صافی و بی ریا و آزادوار بود و آنچه می گفت و میکرد و مینوشت حاکی از اعتقاد او بود. اهل “صنعت” و “تدبیر” نبود و از زیر کیها و حیلی که در خدمت زیادہ طلبی قرار می گیرد به کلی خالی بود. در دوستی قدمی استوار داشت و هر چند حجبی که در سرشت او بود غالبا مانع ابراز عواطف او می شده در تشویق دانشجویان و ستایش استعداد یا کوشش آنان هیچ کوتاهی نداشت. دوستداران او، از دانشجویان و همکاران، که قلبا به او احترام می‌گذاشتند فراوان بودند.

گروه تاریخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *