“آژنگ نیوز”:تاریخچه روز جهانی اهدا خون. سابقه اهدای خون فراتر از آنچه که انتظار می رود،به قرن 17 برمی گردد. متخصصان پزشکی آن زمان می دانستند که خون یک عنصر حیاتی در بدن است و از دست دادن مقدار زیادی از آن قطعاً عواقب ناگواری را برای بیمار به همراه خواهد داشت.
بنابراین این سنت آغاز شد ، و نژاد کاملاً جدیدی از انسانهایی شناخته شدند که اهداء خون توسط آنها کمک می کند تا دیگران زنده بمانند. اهداکنندگان خون هر روز جان بسیاری از مردم را نجات می دهند ، بنابراین قربانیان تصادف و افرادی که برای جراحی نیاز به تزریق خون دارند، می توانند با بهره گیری از خون اهدایی ،زندگی کنند.
اولین تزریقات خون با استفاده از دانش ضعیف انجام گرفت و منجر به نتایج نسبتاً غم انگیزی برای بیماران شد. ریچارد لوور اولین کسی بود که حیوانات و گردش خون را بررسی کرد و راه هایی برای جلوگیری از لخته شدن خون پیدا کرد. در حالی که او البته فقط با حیوانات کار می کرد ، موفق شد خون یک سگ متوسط اندام را تخلیه کند و آن را به حیوان کوچکتر انتقال دهد. هر دو سگ بهبود یافتند و هیچگونه عوارض بیماری آشکاری نداشتند.
از این رو بود که وی به دلیل تلاشهایش به شهرت قابل توجهی دست یافت و از او خواسته شد تا در مورد این روش در انجمن سلطنتی صحبت کند و پزشکان را آموزش دهد. در آن زمان باورهای عجیب و غریبی در مورد خون وجود داشت و اولین انتقال انسان شامل قرار دادن خون گوسفند در مریضی بود که از نوع خفیف جنون رنج می برد. تصور می شد که شاید خون موجود بسیار سر براهی مانند بره ممکن است به آرامش جنون او کمک کند. عمل انتقال خون حیوانات به بیماران توسط مقامات کاملاً خرافاتی و اخلاقی آن زمان مورد تردید قرار گرفت و این عمل غیرقانونی اعلام شد و به مدت 150 سال موضوع انتقال خون از بین رفت.
در نهایت این یک متخصص زنان و زایمان بود که از سال 1818 انتقال خون را به فناوری مدرن پزشکی بازگرداند. پس از اینکه او جان زنی را که پس از زایمان به شدت خونریزی کرده بود نجات داد ، شروع به انتشار آثاری درباره نحوه انجام آن و مطالعه آن کرد. وی در طول زندگی خود ده مورد تزریق را انجام داد که 5 مورد باعث نجات جان گیرندگان شد.
به همین جهت ضرورت دارد که این اقدام بزرگ و مهم به صورت فراگیر مورد توجه قرار گیرد به همین دلیل روز جهانی اهداء خون به عنوان یک مراسم سراسری از سازمان بهداشت جهانی ابداع شده است
سازمان بهداشت جهانی می گوید ، خون ، نه تنها برای مداخلات فوری بلکه برای درمان های برنامه ریزی شده ، یک منبع اساسی است. جراحان به طور مرتب از خون شخص ثالث برای اطمینان از ادامه سلامتی و بقای بیماران خود چه در حین جراحی و چه بعد از آن استفاده می کنند. خون برای حفظ عملکردهای حیاتی و کمک به انواع اضطراری ضروری است. پزشکان از آن برای کمک به مردم در بهبودی پس از تصادفات رانندگی ، درگیری های مسلحانه ، بلایای طبیعی و مراقبت های دوران بارداری استفاده می کنند.
گزارش:محبوبه غلامی
گروه تاریخ