“آژنگ نیوز”:محمدتقی بهار مشهور به ملک الشهرا بهار در ۱۸ آذر ۱۲۶۵ خورشیدی در مشهد زاده شد. پدرش در مشهد به عنوان ملک‌الشعرا شناخته می شد،وی در خصوص پدرش می نویسد:

وقتی به خانه می‌آمد، با ما صحبت‌های علمی و ادبی و تاریخی می‌داشت و بر مدارج معلومات مادرم و من می‌افزود. خیلی شعرهای فارسی و عربی است که من از طفولیت شنیده و هنوز فراموش نکرده‌ام. همچنین ترجمه نوشته‌های الکساندر دوما مثل “کنت مونت کریستو” و “سه تفنگدار.

پنج ساله بود که نخست به مکتب‌خانه زن عمویش رفت و سپس در مکتب‌خانه‌های دیگر نیزدرس خواند که خاطره خوشی برایش نداشتند:

پنجاه شاگرد در یک  جا گرداگرد هم می‌نشستیم. معلم در یک زاویه می‌نشست در گوشه دیگر یک فلک و یک دسته چوب گذاشته بودند که لوحه تربیت شاگردان بود“.

۱۰ ساله بود که نخستین شعرش را سرود که فکاهی بود و گوشه چشمی به لهجه مشهدی داشت.

۱۷ ساله بود که با درگذشت پدرش عنوان ملک‌الشعرایی به او رسید در این زمان ،در حال و هوای جنبش مشروطه، به سرودن چکامه‌هایی در ستایش آزادی‌خواهی و مردم‌سالاری و نکوهش خودکامگی پرداخت:

با شه ایران ز آزادی سخن گفتن خطاست

کار ایران با خداست“.

۲۱ ساله بود که مجله ادبی “نوبهار” را نخست در مشهد به راه انداخت و هر بار پس از توقیف آن با نام‌های گوناگون در مشهد و تهران بازگشایی کرد.

۲۷ ساله بود که برای نخستین بار نماینده مجلس شورا شد و به تهران رفت و با اینکه از پایتخت خوشش نمی‌آمد در آنجا ساکن شد و در کنار فعالیت در “حزب دموکرات” چکامه‌های انتقادی و اجتماعی و پژوهش‌های تاریخی و ادبی ارزنده‌ای انتشار داد.

image 55 - پایگاه اطلاع رسانی آژنگ

با بر آمدن رضاشاه چهار بار به زندان افتاد و یک بار به اصفهان تبعید شد.

اگر مثنوی‌های او حکایت‌های بومی، روایت‌های تاریخی، ترجمه‌های ادبیات اروپایی و پندآموزی برای کتاب‌های درسی بودند، قصیده‌هایش آینه اوضاع سیاسی جامعه و زندگی شاعر هستند:

در هزار و سیصد و سی روسیان روسپی

طرد کردندم به ری زیرا کسم یاور نبود“.

او سازنده ترانه‌های ماندگاری مانند “مرغ سحر” و “به اصفهان رو” و سراینده چکامه‌های روانی چون “دماوندیه” است که به کتاب‌های درسی نیز راه یافتند:

ای دیو سپید پای در بند

ای گنبد گیتی ای دماوند“.

قصیده غرای او در نکوهش جنگ تا امروز از مهمترین سروده‌های صلح‌دوستانه در زبان فارسی شناخته میشود:

فغان ز جغد جنگ و مرغوای او … که تا ابد بریده باد نای او

محمدتقی بهار در ۶۵ سالگی در لوزان سویس درگذشت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *