نامه ای ازیک سرباز مصر باستان به تازگی رمزگشایی شده است که قدمت آن به حدود 1800 سال پیش باز می گردد . این سرباز جوان مصری به نام اورلیوس پولیون ، احتمالاً به عنوان داوطلب در لژیون رومی در اروپا مشغول خدمت بوده است. در این نامه که عمدتا به یونانی نوشته شده ، پولیون به خانواده اش می گوید که از شنیدن صحبت های آنها بسیار ناامید است و قصد دارد مرخصی بخواهد تا طی یکسفر طولانی به خانه را برای دیدن آنها بازگردد.
در این نامه خطاب به مادرش (با شغل فروشنده نان) و نیز خواهر و برادرش آمده است: “من دعا می کنم که شما شب و روز در سلامت باشید و من همیشه از طرف شما در برابر همه خدایان تعظیم می کنم. من نوشتن را متوقف نمی کنم ، اما شما مرا در ذهن خود ندارید و پاسخ نامه ها را نمی دهید.
“من نگران شما هستم زیرا گرچه بارها از من نامه گرفتید ، اما هرگز به من نامه ننوشتید تا بدانم چگونه شما …” (این بخش از نامه باقی نمانده است.)
پولیون می گوید که وی شش نامه بدون پاسخ به خانواده اش نوشته است .این رخداد نوعی تنش و اختلاف خانوادگی را نشان می دهد.
او می نویسد: “در حالی که در پانونیا نبودم ، نامه هایی برای شما ارسال کردم ، اما شما با من به عنوان یک غریبه رفتار می کنید.” “من از کنسولگری (فرمانده) مرخصی می گیرم و نزد شما می آیم تا بدانید که من برادر شما هستم …”
این نامه بیش از یک قرن پیش در خارج از معبدی در شهر Tebtunis مصر توسط یک پژوهش باستان شناسی به رهبری برنارد گرنفل و آرتور هانت پیدا شد. آنها تعداد زیادی پاپیروس را در شهر پیدا کردند و وقت نکردند که همه آنها را ترجمه کنند. اخیراً گرانت آدامسون ، فارغ التحصیل دکترا از دانشگاه رایس ، با استفاده از تصاویر مادون قرمز (با استفاده از این شیوه امکان خوانایی بیشتر بخشی از متن فراهم می شود ) وظیفه ترجمه پاپیروس را بر عهده گرفت. ترجمه وی اخیراً در بولتن انجمن غرفه شناسان آمریکا منتشر شده است.
آدامسون مطمئن نیست که آیا خانواده سرباز به درخواست های او پاسخ داده اند یابالاخره پولیون برای دیدن آنها به مرخصی رفته است (بعید است) ، اما به نظر می رسد،در هر حال این نامه به خانه رسیده است.
پولیون ، در زمانی زندگی می کرد که امپراتوری روم مصر را کنترل می کرد ، او نیز دربخشی از لژیون II Adiutrix مستقر در Pannonia Inferior (حدود مجارستان امروزی) فعال بود.
این نامه اکنون در کتابخانه بانکروفت در دانشگاه کالیفرنیا ، برکلی نگهداری می شود.
ترجمه علی محرابی
گروه تاریخ