“آژنگ نیوز”:مادر فرانسیس خاویر کابرینی اولین شهروند آمریکایی بود که در چنین روزی در سال ۱۹۴۶ میلادی توسط کلیسای کاتولیک روم به مقام قدیسی رسید.فرانسس کابرینی، کوچکترین فرزند از سیزده فرزند، در ۱۵ ژوئیه ۱۸۵۰ در روستایی کوچک به نام سنت آنجلو لودیجیانو در نزدیکی شهر میلان، ایتالیا متولد شد.
او با داستان‌های مبلغان مذهبی بزرگ شد و تصمیم گرفت به یک فرقه مذهبی بپیوندد. به دلیل ضعف جسمانی، به او اجازه داده نشد که به دختران قلب مقدس که معلمان او بودند و تحت راهنمایی آنها گواهی تدریس خود را دریافت کرد، بپیوندد. با این حال، در سال ۱۸۸۰، به همراه هفت زن جوان، فرانسیس مؤسسه خواهران مبلغ قلب مقدس عیسی را تأسیس کرد. او به همان اندازه که اهل دعا بود، کاردان نیز بود و افرادی را پیدا می‌کرد که آنچه را که از نظر پول، زمان، کار و حمایت نیاز داشت، اهدا کنند.
او و خواهرانش می‌خواستند در چین مبلغ مذهبی شوند. او برای دیدار با پاپ لئو سیزدهم به رم سفر کرد. پاپ به فرانسیس گفت که «نه به شرق، بلکه به غرب» به نیویورک برود، نه به چین، همانطور که او انتظار داشت. او قرار بود به هزاران مهاجر ایتالیایی که از قبل در ایالات متحده بودند، کمک کند. در سال ۱۸۸۹، نیویورک به نظر می‌رسید که پر از هرج و مرج و فقر است و مادر فرانسیس کابرینی و خواهران همراهش وارد این دنیای جدید شدند.
کابرینی کلاس‌های تعلیمات دینی و آموزشی برای مهاجران ایتالیایی ترتیب داد و نیازهای بسیاری از یتیمان را تأمین کرد. او با وجود مشکلات فراوان، مدارس و پرورشگاه‌هایی تأسیس کرد. به زودی، درخواست‌هایی از سراسر جهان برای افتتاح مدارس به فرانسیس کابرینی رسید. او به اروپا، آمریکای مرکزی و جنوبی و سراسر ایالات متحده سفر کرد. او ۲۳ سفر از اقیانوس اطلس انجام داد و ۶۷ مؤسسه شامل مدرسه، بیمارستان و پرورشگاه تأسیس کرد.
فعالیت او تا زمان مرگش بی‌وقفه بود. در ۲۲ دسامبر ۱۹۱۷، در شیکاگو، درگذشت. در سال ۱۹۴۶، او توسط پاپ پیوس دوازدهم به پاس تقدس و خدمتش به بشریت، به مقام قدیسی رسید و در سال ۱۹۵۰ به عنوان حامی مهاجران برگزیده شد. امروزه خواهران مبلغ، همکاران غیر روحانی و داوطلبان آنها به عنوان معلم، پرستار، مددکار اجتماعی، مدیر و عضو هیئت امنای مؤسسات فعالیت می‌کنند. آنها را می‌توان در شش قاره و ۱۵ کشور در سراسر جهان یافت.
گروه گزارش