“آژنگ نیوز”:نفرین در کتیبه‌ها یکی از آثار فرهنگی کشورمان ایران است.ظاهرا نفرین یا لعنت(طلب شر) در بیشتر ادوار تاریخی و همه جای جهان، همراه متن کتیبه‌ها بوده است و بعنوان کتیبه‌های لعنیه معروفند. غیر از کتیبه‌ها، در پایان بسیاری از کتابها و رسالات و یا کتیبه‌های منقول مانند طلسم نیز از نفرین استفاده شده است.
نفرین، بعنوان تضمینی اعتقادی است که غالبا بصورت جمله شرطی برای انجام فرمان، پیمان نامه، حفظ کتیبه، حفظ نام پادشاه، عدم تخریب و غصب و یا نقض رفتار اخلاقی یا برای دشمنی استفاده شده است.
ذکر چند نمونه:
بخشی از متن کتیبهٔ مسجد، موزه بنگلادش:
هرکه این مسجد تخریب کرد اگر مسلمان باشد حرام میخورد اگر هندو باشد گاو میخورد و هرکس که این عمارت را نگاه دارد جای بلندش.
کتیبه تخفیف مالیاتی شاه‌عباس، مسجد باکو:
تغییر کنندهٔ تخفیف مذکور به لعنت الهی و نفرین حضرت رسالت‌پناهی گرفتار گردد.
کتیبه تعمیر مدرسه، شهر دربند روسیه:
زین پس بکُند اگر کسی غصب، لعنت زخدا بر او فراوان.
نهایت اینکه شاید تابلوی«لعنت بر کسیکه اینجا آشغال بریزد یا ماشین پارک کند» در ادامه همین نفرینها باشد.
مطلب و تصویر ازمرتضی رضوانفر
گروه گزارش