“آژنگ نیوز”:سیاره ونوس.سیاره زهره یا با نام دیگرش ناهید،دومین سیاره از خورشید و نزدیکترین همسایه سیاره ای زمین است.ناهید سیاره ای است پوشیده از ابر که به نام الهه عشق نامگذاری شده است که اغلب دوقلوی زمین نامیده می شود. اما کمی نزدیکتر که شوید ، زهره تبدیل به جهنم شود. نزدیکترین همسایه سیاره‌ای ما، دومین سیاره از خورشید، سطحی به اندازه‌ای داغ دارد که سرب را ذوب کند. جو آنقدر غلیظ است که از روی سطح آن، خورشید فقط لکه ای از نور است.
از برخی جهات بیشتر متضاد زمین است تا یک دوقلو: زهره به سمت عقب می چرخد، روزی طولانی تر از زمین دارد و فصل هایش،هیچ شباهتی به فصل های زمین ندارد. ممکن است زمانی مانند زمین یک دنیای اقیانوسی قابل سکونت بوده باشد، اما حداقل این موضوع مربوط یک میلیارد سال پیش بود. یک اثر گلخانه ای فرار، تمام آب های سطحی را به بخار تبدیل کرد که سپس به آرامی به فضا نشت کرد. سطح امروزی سنگ های آتشفشانی در اثر دما و فشار بالا منفجر می شود. در پاسخ به این سوال که آیا سطح زهره احتمالا امروزی حیاتی است، می‌توانیم پاسخی سریع بدهیم: یک «نه» سخت.
زهره پس از کره ماه ، درخشان‌ترین جرم آسمانی طبیعی است که به هنگام شب در آسمان زمین دیده می‌شود .زهره یکی از پنج سیاره- همراه با عطارد، مریخ، مشتری و زحل- شناخته شده در دوران باستان بود و حرکت های آن قرن ها قبل از اختراع ابزارهای نجومی پیشرفته مشاهده و بررسی می شد. ظهور آن توسط بابلی ها ثبت شده است که آن را با الهه ایشتار در حدود ۳هزارسال قبل از میلاد برابر می دانند و همچنین در سوابق نجومی سایر تمدن های باستانی از جمله تمدن چین، آمریکای مرکزی، مصر و یونان به طور برجسته ذکر شده است. مانند سیاره عطارد، زهره در یونان باستان با دو نام متفاوت شناخته می شد: فسفر (نگاه کنید به لوسیفر) هنگامی که به عنوان یک ستاره صبح ظاهر شد و هسپروس هنگامی که به عنوان یک ستاره شامگاهی ظاهر شد. چنانکه اشاره شد،نام مدرن آن از الهه عشق و زیبایی رومی (معادل یونانی آفرودیت) گرفته شده است، شاید به دلیل ظاهر درخشان جواهر مانند سیاره باشد.
زهره را به دلیل شباهت در جرم، اندازه و چگالی و موقعیت های نسبی مشابه آنها در منظومه شمسی، دوقلوهای زمین نامیده اند. از آنجا که احتمالاً آنها در سحابی خورشیدی از همان نوع بلوک‌های ساختمانی سیاره‌ای سنگی تشکیل شده‌اند، احتمالاً ترکیبات شیمیایی کلی مشابهی نیز دارند. مشاهدات اولیه تلسکوپی از این سیاره، پرده‌ای از ابرها را نشان داد که حاکی از جوی قابل‌توجه است و منجر به گمانه‌زنی‌های عمومی مبنی بر اینکه زهره جهانی گرم و مرطوب است، احتمالاً شبیه زمین در دوران ماقبل تاریخ آن از جنگل‌های کربنی‌فر باتلاقی و حیات فراوان است.
با این حال، دانشمندان اکنون می‌دانند که زهره و زمین شرایط سطحی تکامل یافته‌اند که به سختی می‌تواند متفاوت‌تر از این باشد. زهره به شدت گرم، خشک و از جهات دیگر آنقدر منع کننده است که بعید است که حیات آنطور که می‌دانیم روی زمین در آنجا شکل گرفته باشد. یکی از اهداف اصلی دانشمندان در مطالعه زهره، درک چگونگی ایجاد شرایط سخت آن است که ممکن است درس های مهمی در مورد علل تغییرات محیطی روی زمین داشته باشد.
مترجم:احسان محرابی
گروه گزارش