“آژنگ نیوز”: چرخ کتاب یک وسیله قدیمی برای تسهیل کتاب خوانی است. آگوستینو راملی، مهندس نظامی ایتالیایی قرن شانزدهم، ابزارهای بسیاری را برای تغییر چشم انداز رنسانس طراحی کرد، از جمله جرثقیل ها، آسیاب های غلات، و پمپ های آب. اما قانع‌کننده‌ترین دستگاه او ابزاری بود که برای پرورش ذهن طراحی شده بود: یک چرخ چوبی گردان با قفسه‌های زاویه‌دار که به کاربران امکان می‌داد چندین کتاب را در یک زمان بخوانند. راملی در اثر مصور” راه حل های مکانیکی” خود نوشت: “این یک ماشین زیبا و مبتکرانه است، بسیار مفید و راحت برای کسانی که از مطالعه لذت می برند، به خصوص کسانی که از نقرس رنج می برند.” علاوه بر این، راحتی بسیار خوبی دارد، زیرا فضای بسیار کمی را در مکانی که در آن قرار گرفته است اشغال می کند.

اما چرخ کتاب مدت‌هاست که کسانی را که تاریخچه این کتاب را مطالعه می‌کنند مجذوب خود کرده است – در سال ۲۰۱۸، گروهی از دانشجویان مهندسی در مقطع کارشناسی در مؤسسه فناوری روچستر تصمیم گرفتند دو دستگاه بسازند. آن‌ها با مطالعه مجدانه تصویر مهندس ایتالیایی شروع کردند، سپس مواد تاریخی دقیقی مانند راش اروپایی و بلوط سفید تهیه کردند. آنها با کمک ابزارها و فرآیندهای قدرت مدرن مانند مدل سازی کامپیوتری و مسیریابی CNC، آن را زنده کردند. ایان کورتز، فارغ التحصیل RIT، می گوید: «بریدن دنده ها با دست زمان زیادی می برد. “ساخت واقعی ممکن است ارزش وقت گذاشتن با تکنیک های قرن ۱۶ را نداشته باشد… من فکر می کنم آگوستینو بیشتر درک خود را از نحوه عملکرد سیستم های دنده نشان می دهد.”

چرخ کتاب1 - پایگاه اطلاع رسانی آژنگ

برای چرخاندن کتاب ها به سبک ساعتهای قدیمی، راملی قصد داشت از چرخ دنده اپی سیکلیک استفاده کند – سیستمی که در آن نقطه فقط در ساعت های نجومی استفاده می شد – تا اطمینان حاصل شود که قفسه های حاوی کتاب های چرخ (بیش از ده ها مورد) بدون توجه به چرخ، در یک زاویه باقی بمانند. سپس خواننده کتابها در حالت نشسته می‌توانستند از کنترل‌ چرخ کتاب با دست یا پا استفاده کنند تا کتاب مورد نظر را تقریباً در روبروی خود نگهدارد.

طراحی از این مدل  قدیمی توسط نسل های بعدی مهندسان، هنرمندان و دوستداران کتاب مورد توجه قرار گرفته وتکرار شد. در سال ۱۹۸۶، در دوسالانه معماری ونیز، معمار دانیل لیبسکیند نسخه‌ای جدید ایجاد کرد که از نمونه ساخته راملی مهندسی معکوس شده بود – طرحی که او آن را «ماشین خواندن» نامید. در سال ۲۰۱۲، لئا لاگاس، هنرمند فرانسوی، نسخه خود را از “ماشین” به عنوان یک قطعه اجرا ساخت. این دستگاه از تخته سه لا ساخته شده و به طور کامل با کتاب های ناباکوف پر شده است. نام آن نیز “رویای بیدارگذاشته شده بود.”

امروزه یک نمونه از چرخ کتاب قدیمی در مجموعه هنرهای گرافیک ملبرت بی کری جونیور در کتابخانه والاس و دیگری در کتابخانه راسل هوپ رابینز دانشگاه روچستر قرار دارد. وزن هر کدام حدود ۶۰۰ پوند است و جا برای هشت کتاب دارد. کاربران می‌توانند روی صندلی بنشینند و جعبه‌های چوبی را بچرخانند که برای جلوگیری از حرکت‌های ناخواسته به دقت وزن می‌شوند. مکانیسم و عملکرد آن نیز به این صورت است که  یک سیستم چرخ دنده پیچیده که از چرخ دنده های بیرونی تشکیل شده و در اطراف یک چرخ دنده مرکزی می چرخند. دقیقاً مانند سیاراتی که به دور خورشید حرکت می کنند.

ترجمه احسان محرابی

گروه تاریخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *