به گزارش “آژنگ نیوز”امروز ۳۰ فروردین ۱۴۰۰ خورشیدی، صد و دهمین زادروز محمدتقی دانش‌پژوه است.
مردی که علاقه‌ی وافری به منطق و متون فلسفی داشت و شیفته‌ی کتاب بود. از این رو با کوششی قابل ستایش عمر خود را صرف کتاب شناسی، نسخه شناسی، فهرست نگاری و گردآوری کتب مختلف و با ارزش نمود.
تا سن هجده سالگی در زادگاهش آمل به تحصیلات مقدماتی پرداخت. سپس به مدت دو سال در قم الهیات فرا گرفت و به آمل بازگشت و به آموختن زبان فرانسه مشغول شد. دانش‌پژوه بعدها زبان انگلیسی را نیز فرا گرفت.
در سال ۱۳۱۶ به تهران رفت و به آموخته‌های خود از زبان فرانسه افزود. سپس دوره دانشکده معقول و منقول را در مدرسه سپهسالار جدید و دانش‌سرای عالی طی کرد و فلسفه و فقه آموخت و در سال ۱۳۲۰ لیسانس خود را دریافت نمود.
۱۳۱۹ آغاز کار دانش پژوه در کتابخانه دانشکده حقوق دانشگاه تهران بود.
در طول ۲۷ سال به مقام های معاونت کتابخانه، ریاست کتابخانه مرکزی و عضویت کمیته این کتابخانه درآمد.
دانش‌پژوه در دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران به تدریس منطق، تاریخ فلسفه اسلامی، تاریخ خاورشناسان و روش تحقیق می‌پرداخت. همچنین در سال ۱۳۴۹ دانشیار تمام وقت دانشکده ادبیات شد.
وی از طرف دانشگاه تهران و به دعوت رسمی دانشگاه هاروارد به شهرها و کشورهای متعددی در آسیا، اروپا و آمریکا سفر کرد تا فهرستی از نسخه های خطی و کتاب ها گردآوری کند. همچنین از طرف دانشگاه شیکاگو در سال ۱۳۵۳ دعوت شد تا در بخش ایران شناسی و کتابخانه آن‌جا کار کند. سپس به دعوت دانشگاه لس آنجلس فهرستی از خطوط فارسی، عربی و ترکی تهیه کرد و در دو ماه و نیم، پنج هزار عنوان کتاب را یادداشت برداشت.
دانش‌پژوه به گفته‌ی خود تلاش کرد تا ناشناخته‌ها، گمشده‌ها و متونی که حاوی عقاید فیلسوفان، عارفان، ریاضی دانان، منطقیان و حوادث مضبوط توسط مورخان بوده را یافته و به چاپ برساند. از کوشش های او در زمینه نسخه شناسی و کتاب شناسی می‌شود به کتاب‌های موسیقی، فهرست‌واره فقه، کتب اخلاق و سیاست و پیمان‌نامه‌ها اشاره کرد.
محمد تقی دانش پژوه به ادبیات علاقه مند بود و به گسترش زبان فارسی اهمیت می داد. در مصاحبه ای نقل می کند: « یک عده گفتند شما چرا کتاب عربی را چاپ می کنید مقدمه را فارسی می نویسید؟ گفتم من ایرانی‌ام، زبانِ من، زبان فارسی ست.»
زنده یاد محمد تقی دانش پژوه در ۲۷ آذر ۱۳۷۵ در تهران در گذشت و طبق وصیت نامه اش تمام شش هزار و هشتصد و یک کتابش به کتابخانه مجتبی مینوی اهدا شد.
پریسا یارمحمدی( دانشجوی تاریخ دانشگاه علامه طباطبایی)