برای تبیین ارتباط بند تنبان و فروش کالا،در تاریخ باید اشاره کرد:در زمان امیرکبیر هرج و مرج در بازار به حدی بود که هر کس در مغازه اش از همه نوع جنسی و به هر قیمتی می فروخت.
به دستور امیر کبیر هر کسی ملزم به فروش اجناس هم نوع با یکدیگر شد، مثلا پارچه فروش فقط پارچه، کوزه گر فقط کوزه و همه به همین شکل. در مورد قیمت فروش هم فقط بنا بر قیمت اعلام شده باید اقدام می شد
پس از مدتی به امیر کبیر خبر دادند شخصی به همراه توتون و تنباکو، بند تنبان، هم می فروشد، امیر کبیر دستور داد او را حاضر کردند و از او دلیل کارش را پرسیدند، آن شخص در جواب گفت: کسی که تنباکو از من می خرد ممکن است هنگام استعمال به سرفه بیافتد و در اثر این سرفه بند تنبانش پاره شود.
لذا من بند تنبان را به همراه تنباکو می فروشم.
از آن زمان کار و حرف بی ربط را به حرفهای بند تنبونی مثال می زنند.
گروه تاریخ