“آژنگ نیوز”:اتخاذ سیاست بیطرفی توسط سوئیس در چنین روزی در سال ۱۵۱۵ میلادی صورت گرفت.مزدوران سوئیسی به مواضع فرانسوی‌ها در نزدیکی مارینیانو حمله کردند؛ روز بعد آنها توسط نیروهای فرانسوی و ایتالیایی شکست خوردند و این امر منجر به اتخاذ سیاست بیطرفی تویسط سوئیس شد.
بیطرفی سوئیس به سال ۱۵۱۵ برمی‌گردد، زمانی که کنفدراسیون‌ها در نبرد مارینیانو شکست خوردند و پیمان وستفالی در سال ۱۶۴۸، که خط بطلانی بر جنگ سی ساله کشید. با این حال، بیطرفی سوئیس تنها در سال ۱۸۱۵، در کنگره وین، رسماً توسط جامعه بین‌المللی به رسمیت شناخته شد.
سوئیس به عنوان یک کشور بی‌طرف، در درگیری‌های مسلحانه خارجی شرکت نمی‌کند، هیچ کمک نظامی ارائه نمی‌دهد و عضو هیچ اتحاد نظامی نیست. در سال ۱۹۰۷، سوئیس با امضای کنوانسیون لاهه که حقوق و تعهدات کشورهای بی‌طرف را در صورت جنگ تعیین می‌کند، این موضع را رسمیت بخشید.
ژنو خانه‌ی سازمان‌های مردم‌نهاد متعدد و همچنین سازمان ملل متحد
از زمان پایان جنگ سرد، سوئیس مجبور شده است درک خود از بیطرفی را دوباره تعریف کند. متعاقباً در طول جنگ اول خلیج فارس در سال ۱۹۹۱ در تحریم‌های اقتصادی علیه عراق شرکت کرد، در حالی که در سال ۱۹۹۶ به برنامه مشارکت برای صلح ناتو پیوست و در سال ۱۹۹۹ داوطلبان غیرمسلح را برای حمایت از تلاش‌های حفظ صلح در کوزوو فرستاد.
در یک همه‌پرسی در سال ۲۰۰۱، رأی‌دهندگان سوئیسی با اختلاف اندکی به مسلح کردن پرسنل نظامی سوئیسی مستقر در مأموریت‌های صلح‌سازی رأی مثبت دادند. در سال ۲۰۰۲، سوئیس با پیوستن به سازمان ملل متحد، گامی دیگر به سوی سیاست بیطرفی فعال‌تر برداشت.
بیطرفی عمیقاً در روان جمعی سوئیس ریشه دوانده و از حمایت گسترده مردمی برخوردار است. این امر انسجام داخلی، به‌ویژه بین جوامع زبانی و مذهبی مختلف، را تضمین کرده است و مزیتی برای سوئیس در ارائه خدمات خوب خود محسوب می‌شود.
گروه گزارش