پل در حال ریزش لندن چگونه به آمریکایی ها فروخته شد؟

“آژنگ نیوز”:پل در حال ریزش لندن چگونه به آمریکایی ها فروخته شد .چه کسی پل لندن را به آریزونا منتقل کرد؟در دهه ۱۹۶۰، پل لندن در حال فرو ریختن بود، اگرچه در واقع، شاید دقیق‌تر باشد که بگوییم پل لندن در حال فرو رفتن بود، زیرا به معنای واقعی کلمه در گل فرو می‌رفت.

این پل از زمان روم در این نقطه از لندن وجود داشت، اما نسخه‌ای که در دهه ۱۹۶۰ داشتند در واقع در دهه ۱۸۰۰ ساخته شده بود. و در دهه ۱۸۰۰، آنها فقط اسب‌ها و کالسکه‌ها را داشتند، نه ماشین‌ها و اتوبوس‌های دو طبقه که سعی می‌کردند از روی این چیز عبور کنند. بنابراین وزن همه این ماشین‌های مدرن و اتوبوس‌های دو طبقه قرمز گشت و گذار لندن به آرامی پل را به گل می‌راند.

بنابراین شهر لندن می‌دانست که باید یک پل جدید بسازد. اما به جای اینکه فقط پل لندنی که داشتند را تخریب کنند و آن را به باد بدهند، تصمیم گرفتند پل را برای فروش بگذارند. مثل یک حراج برای بزرگترین و سنگین‌ترین سوغاتی که شاید تا به حال وجود داشته باشد.

حالا برای یک لحظه تصور کنید چه نوع خریداری ممکن است در حراج پل لندن حاضر شود. چه کسی واقعاً آن را می‌خرد؟ چه کسی آن را می‌خواهد؟ کجا قرارش می‌دهید؟ شاید یک موزه تاریخ؟ شاید کسی که می‌خواست آجرها را بخرد فقط برای ساختن یک قلعه استادانه در جایی؟ دقیقاً مشخص نیست چه کسی آن را خریده است. دقیقاً مشخص نیست.

اما یک تاجر آمریکایی نقشه خوبی برای این پل داشت.رابرت مک‌کالاک صاحب شرکتی بود که انواع مختلفی از موتورهای کوچک را می‌ساخت. او بیشتر به خاطر اختراع اره برقی دستی شناخته می‌شد.درمورد خرید پل مک کالاک فکر میکرد این یک راه دیوانه‌وار برای تبدیل شدن به یک مولتی‌میلیونر است.

پل لندن دریاچه هاواسو

مک کالاک متوجه شدکه پل لندن برای فروش گذاشته شده است. وقتی این را شنید، گفته بود، من می‌خواهم این کار را انجام دهم. من می‌خواهم آن پل را بخرم و آن را در دریاچه هاواسو در آریزونا و کشور آمریکا قرار دهم. عده ای میگفتند، احمقی؟ چه کسی پلی را از انگلستان می‌آورد و سپس اینجا در بیابان می‌سازد؟ اما رابرت مک‌کالاک می‌دانست چه می‌خواهد، و آنچه او می‌خواست خرید پل لندن بود. همانطور که معلوم شد، فروش پل لندن در واقع خریداران بالقوه مختلف زیادی را به خود جلب کرد. این کار یعنی انتقال شهر لندن به آمریکا، اهالی مهاجر آنجا فکر می‌کردند که این پل واقعاً در خانه‌شان حس می‌شود.

پاریس، سئول، ملبورن، همه آنها برای پل پیشنهاد قیمت دادند. یک آمریکایی به شوخی پیشنهاد ۱.۵۰ دلاری برای کل پل داد تا گروه پیشاهنگی محلی‌اش بتوانند آن را دوباره سرهم کنند.

بعضی از کازینوها روی آن پیشنهاد قیمت دادند. رد اسکلتون روی آن پیشنهاد قیمت داد. او می‌خواست از آن یک تئاتر بسازد.

سپس، ناگهان، رابرت مک‌کالاک وارد عمل می‌شود. او، همانطور که می‌توان گفت، پیشنهادی داد که شهر لندن نمی‌توانست رد کند. قبل از فروش، تخمین زده می‌شد که این پل حدود ۳۰۰۰۰۰ دلار فروخته شود. با توجه به تورم، حدود ۲.۷ میلیون دلار می‌شود، بنابراین هیچ نیست. مک‌کالاک گفت، من می‌توانم بهتر از این عمل کنم. اول، او هزینه برچیدن پل را حدود ۱.۲ میلیون دلار محاسبه کرد. سپس او این رقم را دو برابر کرد و به ۲.۴ میلیون دلار رساند.

سپس، ۶۰ هزار دلار دیگر، فقط کمی شیرین‌تر از آن، اضافه کرد. ۱۰۰۰ دلار برای هر ۶۰ سال زندگی‌اش. بنابراین پیشنهاد نهایی او ۲،۴۶۰،۰۰۰ دلار بود. این تقریباً ۲۳ میلیون دلار با احتساب تورم می‌شود.

برخی از مردم انگلستان از این موضوع خیلی خوشحال نبودند. یکی از اعضای پارلمان با غرولند گفت: «اگر کاری نکنیم، آمریکایی‌ها تمام ساختمان‌های ارزشمند ما، حتی کاخ باکینگهام، را خواهند برد.» اما لندن برای ساخت پل جدید لندن به مقداری پول نقد نیاز داشت. آنها در واقع از این واقعیت که مک‌کالاک می‌خواست پل را دست‌نخورده نگه دارد، خوششان آمد.

او می‌خواست از آن به عنوان یک پل واقعی استفاده کند. بنابراین لندن بالاخره گفت، باشه رفیق، پل مال توست. خرید پلی که ۱۰،۰۰۰ تن وزن دارد یک چیز است. رساندن آن به آریزونا چیز دیگری است. آنها پل را تکه تکه کردند. سنگ بیرونی را برداشتند و یک تکه از آن را بریدند. و تکه‌ها را آوردند. برش‌های گرانیت از طریق کانال پاناما و به جنوب کالیفرنیا حمل می‌شدند. هر سنگ یک شماره داشت، زیرا وقتی پل را از هم جدا می‌کردند، باید می‌دانستند که دوباره آن را کجا قرار دهند، درست مثل یک پازل.

در نهایت در سرزمین جدید روند بازسازی پل در سال ۱۹۶۸ آغاز شد.پل در اکتبر ۱۹۷۱ با هیاهوی زیادی به روی عموم بازگشایی شد.

مک کالاک در پایان خرید بزرگش، در سال ۱۹۷۷، تنها شش سال پس از بازگشایی پل، درگذشت. بنابراین او نیز نتوانست ببیند که شهر دریاچه هاواسو چقدر رشد خواهد کرد.

در اوایل دهه ۷۰، حدود دو هزار و پانصد نفر در آنجا زندگی می‌کردند. تا سال ۱۹۸۰، این تعداد حدود ۱۶۰۰۰ نفر بود. امروز این جامعه حدود ۶۰۰۰۰ نفر است. کارشناسان می‌گویند دشوار است که بدانیم چه مقدار از این رشد را باید به خود پل ارتباط دارد. اما به نظر آنها ، مک‌کالاک در واقع بازده خوبی از خرید خود دریافت کرده است.

تهیه و تدوین:احسان محرابی

گروه گزارش