“آژنگ نیوز”: ابراهیم مرادی از پیشگامان سینمای ایران در هنرهای متعددی سر رشته داشت.به همین جهت در اردیبهشت سال ۱۳۱۳ دوستداران سینما در تهران از خود و از یکدیگر میرسیدند : مرادی کیست ؟ زیرا نام او را بعنوان تهیه کننده فیلم “ بلهوس” ، برروی پرده سینما مایاک دیده بودند.
ابراهیم مرادی در سیزده سالگی با پدر خود مسافرتی به اتحاد جماهیر شوروی نمود و مدتی در چند نقطه کوهستانی اقامت گزید. در همین ایام علاقه ای به فن عکاسی پیدا کرد و این فن را بزودی فرا گرفت.
در پانزده سالگی به موسیقی علاقمند شد و بزودی ویولونی ، خرید ، ولی یک روز که از مدرسه بازگشت ، ویولون خود را در میان آتش دید و با چشمان گریان به سراغ مادرش رفت و از او شنید دست زدن باین تکه چوب حرام است !
اما مرادی موسیقی را دوست داشت و هر طور بود میخواست آنرا بیاموزد بهمین جهت آنقدر گریه کرد تا ویولون دیگری برایش خریدند. درنهایت مرادی به موسیقی دان خوبی تبدیل شد و هرگاه که ویولون خود را بدست میگرفت به مادرش میگفت : میخواهی که یکمرتبه دیگر ویولونم را بشکنی ! مرادی حقیقتاً مرد هنرمندی بود، زیرا او نقاشی نیز میدانست و اغلب تابلو هایش ، در خانه دوستانش دیده میشد.
او آتلیه نقاشی خود را نیز داشت. در سال ۱۳۰۵ هنگام دومین مسافرت خود به روسیه ، در کارخانه های “د ژراب پروم“و « فیلم لنین گراد» به مطالعه و فراگرفتن امور فیلم برداری پرداخته و در مراجعت بایران، با سرمایه شخصی لوازم فیلمبرداری را از آلمان وارد کرد.او از سال۱۳۱۰ عملاوارد حرفه فیلم برداری اقدام شد.
گذشته از فیلم های «خبری روزمره ، دو رشته فیلم بزرگ درام تهیه نمود. یکی بنام انتقام برادر که نیمه کاره ماند و دومی بنام فیلم بلهوس ؛ که در اردیبهشت ماه ۱۳۱۳ در سینما مایاک و سایر سینماهای تهران و شهرستانها نمایش داده شد و از طرف وزارت فرهنک به دریافت مدال درجه اول علمی موفق گردید .این خود بزرگترین هنری بود که یکنفر هنرمند ایرانی یکه و تنها بدون وسایل کامل و کارخانه و لابرا تو آر و استودیو با تربیت یک عده بازیگران ایرانی توانست چنین فیلمی را بوجود آورده و بمعرض نمایش بگذارد .
در سال ۱۳۱۴ از طرف وزارت فرهنگ بسمت نمایندگی ایران ؛برای شرکت در اولین نما یشگاه سینمایی مسکو ماموریت یافت .
او برای سومین بار به روسیه مسافرت کرد. بعد برای مطالعه در فیلم های ناطاق و فیلم های علمی از مسکو به برلین عزیمت نمود و در کارخانه های معروف فیلم برداری آلمان بنام «اوقات» ، و «توبیس کلانک فیلم» و «فیلم لیاه استله » تکمیل اطلاعات نمود و در مراجعت بایران به تشکیل سینماهای علمی در دار الفنون و کانون با توان همت گماشت. مرادی در سال ۱۳۲۶ خورشیدی وقتش را به نمایش فیلمهایی که خودش برداشته بود؛ اختصاص میداد.
مرادی تا سال ۱۳۳۸ خورشیدی سه فیلم سینمایی دیگر نیز ساخت و در سال ۱۳۵۱ از حرفه سینما کنار رفت.
گروه تاریخ