“آژنگ نیوز”:فریدریش ویلهلم بسل ستاره‌شناس آلمانی در چنین روزی در سال ۱۷۸۴،میلادی متولد شد.این دانشمند اندازه‌گیری‌های موقعیت‌ها را برای حدود ۵۰۰۰۰ ستاره و روش‌های دقیق رصد (و تصحیح رصدها) نجوم را به سطح جدیدی از دقت رساند. او اولین کسی بود که اختلاف منظر و در نتیجه فاصله ستاره‌ای غیر از خورشید را به طور دقیق اندازه‌گیری کرد.

او که در خانواده‌ای پرجمعیت متولد شده بود، در ابتدا به عنوان تاجر آموزش دید، اما به دلیل علاقه به ناوبری و تعیین موقعیت کشتی‌ها در دریا، تمرکز خود را به خودآموزی در نجوم و ریاضیات تغییر داد. کارهای اولیه بسل شامل مشاهدات دقیق ستارگان بود که منجر به تعیین موفقیت‌آمیز مدار دنباله‌دار هالی و تحسین بعدی او به خاطر دقت در اندازه‌گیری‌های نجومی شد.

تاره 1 - پایگاه اطلاع رسانی آژنگ

در سال ۱۸۰۹، او مدیر رصدخانه کونیگسبرگ شد، جایی که دقت اندازه‌گیری موقعیت ستارگان را بیشتر ارتقا داد. نکته قابل توجه این است که بسل مفهوم “معادله شخصی” را معرفی کرد که به خطاهای سیستماتیک رصدی می‌پرداخت. کار پیشگامانه او با اندازه‌گیری فواصل ستارگان از طریق روش اختلاف منظر، به ویژه محاسبه فاصله تا ستاره ۶۱ دجاجه، به اوج خود رسید.

بسل در میان بسیاری از دستاوردهای دیگر خود، تکنیک‌هایی را برای اندازه‌گیری موقعیت ستارگان با دقتی بسیار بیشتر از آنچه قبلاً ممکن بود، توسعه داد. به عنوان مثال، او اولین اندازه‌گیری‌های دقیق شکست نور توسط جو زمین را انجام داد. شکست نور، خم شدن پرتوهای نور هنگام عبور آنها با زاویه از مواد مختلف، مانند شیشه، آب یا هوا است. هنگامی که یک ستاره در نزدیکی افق است، موقعیت ظاهری آن می‌تواند به اندازه قطر ماه با موقعیت واقعی آن متفاوت باشد. این اثر تا زمانی که بسل در سال ۱۸۱۱ آن را مطالعه کرد، به طور ضعیفی اندازه‌گیری می‌شد.

جداول شکست نور او به ناظران این امکان را داد تا موقعیت ستارگان را با دقتی بی‌سابقه کمتر از یک دهم ثانیه قوسی (اندازه یک سکه کوچک از فاصله یک مایلی) اندازه‌گیری کنند. این نوع دقت در اخترسنجی (شاخه‌ای از نجوم که موقعیت ستارگان را اندازه‌گیری می‌کند) به بسل در سال ۱۸۳۸ اجازه داد تا اولین فاصله قابل اعتماد تا ستاره دیگر را پیدا کند. او اختلاف منظر ستاره‌ای مورد نظر را که مدت‌ها به دنبالش بودند، کشف کرد – تغییر بسیار کوچک در موقعیت ظاهری یک ستاره هنگام مشاهده از دو طرف مخالف مدار زمین. از آنجایی که اندازه مدار زمین مشخص بود، زاویه اختلاف منظر مشاهده شده به بسل اجازه داد تا فاصله تا ستاره ۶۱ دجاجه را با استفاده از مثلث‌بندی محاسبه کند. این کشف همچنین قانع‌کننده‌ترین دلیل را مبنی بر اینکه زمین واقعاً به دور خورشید حرکت می‌کند، ارائه داد.

میراث بسل شامل معرفی توابع ریاضی است که اکنون با نام توابع بسل شناخته می‌شوند و به طور گسترده در رشته‌های مختلف علمی مورد استفاده قرار می‌گیرند. رویکرد دقیق او به جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌ها، استانداردهای جدیدی را در تحقیقات نجومی ایجاد کرد که نشانگر گذار به اخترشناسی مدرن و تأثیرگذاری بر نسل‌های آینده دانشمندان بود. فداکاری بسل برای اصلاح تکنیک‌های رصدی و اصلاح خطاهای داده‌ها، به طور قابل توجهی در تکامل نجوم به عنوان یک علم دقیق نقش داشت.

گروه گزارش

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *