“آژنگ نیوز”:عمر شریف، بازیگر مصری که به خاطر نقش‌هایش در فیلم‌های «لورنس عربستان» (۱۹۶۲) و «دکتر ژیواگو» (۱۹۶۵) تحسین بین‌المللی را برانگیخت، در چنین روزی در سال ۲۰۱۵ درسن ۸۳ سالگی درگذشت.شریف که در سال ۱۹۳۲ در اسکندریه مصر با نام مایکل یوسف دیمیتری چلوب متولد شد – و این نام را هنگام شروع حرفه فیلمسازی خود برگزید – در یک خانواده چندزبانه بزرگ شد، والدینش دهه‌ها قبل از تولد او از زحله، لبنان نقل مکان کرده بودند و او از همان ابتدا به زبان‌ها علاقه داشت و نه تنها عربی، انگلیسی و فرانسوی مادرش، بلکه ایتالیایی و اسپانیایی را نیز فرا گرفت.
بخشی از روایت هایی که شریف بزرگ چگونه جلوی دوربین رفت، افسانه‌ای بیش نیست. شریف قبل از ورود به سینما، در دانشگاه قاهره ریاضی و فیزیک خواند و در حالی که گزارش‌ها اغلب شامل یادداشتی مبنی بر تحصیل او در رشته بازیگری در آکادمی سلطنتی هنرهای نمایشی لندن است، خود این مدرسه هیچ سابقه‌ای از حضور او در این دانشگاه ندارد. به گفته امیر رامسس، فیلمساز مشهور مصری و مدیر تازه منصوب شده جشنواره بین‌المللی فیلم قاهره، داستان واقعی شامل کمی شانس بیشتر و مواجهه با یوسف شاهین، تحسین‌شده‌ترین فیلمساز مصر، بوده است. رامسس به ما می‌گوید: «او مرد جوان واقعاً خوش‌قیافه‌ای بود که احتمالاً خواب کار در سینما را هم نمی‌دید، که مورد توجه یک کارگردان جوان و بااستعداد قرار گرفت و او را در چند فیلم (در کنار) معتبرترین بازیگر زن مصر به ستاره تبدیل کرد.»
شاهین، که خودش تنها چند سال از شروع حرفه فیلمسازی‌اش می‌گذشت، شریف را در سال ۱۹۵۴ در دو فیلم، در مقابل بزرگترین ستاره آن زمان کشور، فاتن حمامه، که بیش از یک دهه از عوامل اصلی فروش گیشه بود، به کار گرفت. این فیلم‌ها، به ویژه «خورشید فروزان»، موفقیت بزرگی از آب درآمدند و باعث شدند شریف بارها و بارها در طول دهه ۵۰ با شاهین همکاری کند و خودش به سرعت به یک ستاره تبدیل شود.
شانس نیز در رسیدن او به شهرت بین‌المللی نقش داشت. در سال ۱۹۶۲، دیوید لین، کارگردان انگلیسی، در حال آماده شدن برای روایت داستان لارنس عربستان بود و از مدیران انتخاب بازیگرش خواست که بازیگران عرب را برای او بیاورند تا به فیلمش حال و هوایی اصیل بدهند. شریف که به لطف کودکی‌اش انگلیسی خوبی صحبت می‌کرد، با هواپیما به صحرا برده شد تا با کارگردان ملاقات کند. شریف سال‌ها بعد تعریف کرد: «وقتی به خشکی رسیدیم، دیدیم (لین) تنها نشسته است.» «ما درست کنار او فرود آمدیم، اما او یک قدم هم تکان نخورد. وقتی از هواپیما پیاده شدم، او «سلام» نکرد. او فقط دور من راه رفت تا نیمرخ من را ببیند. در نهایت، گفت: «خیلی خوب است، عمر. بیا به چادر گریم برویم.»
شریف بعداً گفت: «باید خیلی مراقب می‌بودم. برای مثال، کلمبیا پیکچرز وقتی «لارنس عربستان» را ساختم، قراردادی پنج ساله با من امضا کرد، اما آنها هیچ پولی به من ندادند.» با این حال، قمار او نتیجه داد. شریف از یک بازیگر فرعی به بازیگر نقش اول تبدیل شد و در تعدادی از محبوب‌ترین فیلم‌های دهه، از جمله حماسه «دکتر ژیواگو» ساخته لین در سال ۱۹۶۵ و کمدی رمانتیک محبوب «دختر بامزه»، در مقابل باربارا استرایسند در اولین نقش سینمایی‌اش در سال ۱۹۶۸، بازی کرد.
اگرچه شریف در سال ۲۰۱۵ در سن ۸۳ سالگی درگذشت، اما میراث او به گونه‌ای است که همچنان حضوری پررنگ در دنیای سینما، چه در سطح منطقه‌ای و چه در سطح بین‌المللی، دارد. واکد می‌گوید: «او در واقع یکی از آن افرادی است که نمرد. آثار او هنوز با ما زندگی می‌کنند. همه ما قبل از آثار او خواهیم مرد. چیزی در درون او بود که می‌درخشید.» فقط یک عمر شریف وجود خواهد داشت. اما ما خوش شانس بودیم که حتی یکی از آنها را هم داشتیم.
گروه گزارش