“آژنگ نیوز”:یک روزنامه محلی به اشتباه گزارش داد که یک «بشقاب پرنده» در چنین روزی در سال ۱۹۴۷ میلادی در نزدیکی رازول، نیومکزیکو کشف شده است؛ اگرچه این ادعا به سرعت توسط مقامات رد شد، اما حادثه رازول در نهایت به مرکز یک نظریه توطئه مربوط به بشقاب پرنده‌ها و موجودات فرازمینی تبدیل شد.
در تابستان ۱۹۴۷، دامدار W.W. “مک” برازل در ملک خود در نزدیکی راسول، نیومکزیکو، بقایایی از یک “بشقاب پرنده” کشف کرد که منجر به ادعای اولیه مبنی بر کشف یک “بشقاب پرنده” شد. پایگاه هوایی ارتش راسول با انتشار بیانیه‌ای مطبوعاتی اعلام کرد که آنها یک “دیسک پرنده” پیدا کرده‌اند که تیترهای بین‌المللی را به خود اختصاص داد. با این حال، این بیانیه به سرعت پس گرفته شد و ارتش بعداً اعلام کرد که این بقایا مربوط به یک بالن هواشناسی است. با وجود این تکذیب، این حادثه به نظریه‌های توطئه دامن زد و به پایه و اساس پدیده مدرن بشقاب پرنده تبدیل شد.
جسی مارسل جونیور، که گفته بود بقایای سقوط یک شیء پرنده ناشناس در سال ۱۹۴۷ در نزدیکی راسول، نیومکزیکو را جابجا کرده است، در سن ۷۶ سالگی در سال ۲۰۰۰۲ میلادی درگذشت.
رازول
در طول ۳۵ سال بعد از ماجرا، مارسل در برنامه‌های تلویزیونی، مستندها و برنامه‌های رادیویی ظاهر شد، برای مقالات و کتاب‌های مجلات مصاحبه شد و به سراسر جهان سفر کرد و در مورد تجربیاتش در رازول سخنرانی کرد. همسرش، لیندا، گفت: «او آدم معتبری بود. دروغ نمی‌گفت. هرگز اغراق نمی‌کرد، فقط آنچه را که می‌دید، می‌گفت.»
دخترمارسل در سال ۲۰۰۲ گفته بود پدرش مقداری از بقایای هواپیما را به خانه آورد و او را نیمه‌شب بیدار کرد تا به آن نگاه کند و به او گفت که این چیزی است که دیگر هرگز نخواهد دید. لیندا مارسل گفت پدرش اصرار داشت که این بقایا «از این زمین نیست. آنها تکه‌ها را بررسی کردند و سعی کردند از آن سر در بیاورند.»
پس از گزارش اولیه مبنی بر پیدا شدن یک بشقاب پرنده در مزرعه‌ای در نزدیکی راسول، ارتش بیانیه‌ای صادر کرد و گفت که این بقایا مربوط به یک بالن هواشناسی است. لیندا مارسل گفت: «به آنها گفته شد که این موضوع را مسکوت نگه دارند و آنها سال‌ها و سال‌ها و سال‌ها این کار را کردند.»
با این حال، علاقه به این پرونده زمانی دوباره زنده شد که استانتون فریدمن، فیزیکدان و محقق یوفو، در اواخر دهه ۱۹۷۰ با پدر مارسل صحبت کرد. فریدمن مقدمه‌ای بر کتاب مارسل در سال ۲۰۰۷ با عنوان «میراث راسول» نوشت و او را مردی شجاع توصیف کرد که «استانداردی برای صداقت، نجابت و بیان حقیقت تعیین کرد».
از طرف دیگر؛دونالد اشمیت، محقق یوفو که نزدیک به سه دهه را صرف تحقیق در مورد حادثه رازول کرده و از بنیانگذاران موزه و مرکز تحقیقات بین‌المللی یوفو در رازول است، می‌گوید که این توضیح چندان منطقی نیست. او معتقد است که داستان «بشقاب پرنده» آنقدر متظاهرانه بود که با توجه به عملیات نظامی حساس آن زمان، توجه را به این منطقه جلب می‌کرد. انجام این کار به شدت مغایر با منافع وزارت جنگ به نظر می‌رسید. اشمیت می‌گوید: «دو ساعت قبل از ماجرای بشقاب پرنده؛ در غرب رازول، اولین بمب اتمی منفجر شد. تحقیقات اتمی در لوس آلاموس در حال انجام بود. تمام این آزمایش‌ها روی موشک‌های V-۲ آلمانی به غنیمت گرفته شده در وایت سندز انجام می‌شد. و در رازول، اولین اسکادران بمب اتمی در آنجا مستقر بود. فکر اینکه آنها عمداً هر نوع تبلیغاتی را به عنوان حواس‌پرتی راه‌اندازی کرده باشند، واقع مطرح است. اگر چنین چیزی وجود داشته که منطقی هم هست، واقعا آزمایشگران اولین بمب اتمی به توجه کمتری نیاز داشتند.»
تهیه و تدوین:حسن محرابی
گروه گزارش