“آژنگ نیوز”: فسیل‌های ۱۰۰ میلیون ساله گنجینه ۴۰گونه ماهی مرکب هستند که تا به حال دیده نشده بودند.بدین ترتیب دانشمندان دنیای پنهانی را در یک سنگ ۱۰۰ میلیون ساله کشف کرده‌اند – گنجینه‌ای از گونه‌های ماهی مرکب.
محققانی از ژاپن و آلمان با استفاده از یک تکنیک نوآورانه تجزیه و تحلیل فسیل، گنجینه‌ای از منقارهای سفالوپود از دوره کرتاسه را کشف کرده‌اند. این مطالعه جذاب که در مجله Science منتشر شده است، فرضیات دیرینه در مورد نقش ماهی مرکب در اکوسیستم‌های دریایی باستانی را به چالش می‌کشد.
کشف شگفت‌انگیز گونه‌های باستانی ماهی مرکب نمونه سنگی که منجر به این یافته باورنکردنی شد، از مکانی با قدمت ۱۰۰ میلیون سال به دست آمد. در داخل آن، دیرینه‌شناسان مجموعه‌ای متراکم از منقارهای سفالوپود – بقایای سخت و کیتینی موجوداتی شبیه ماهی مرکب – را کشف کردند. محققان با استفاده از تکنیکی به نام توموگرافی سنگ‌زنی، لایه‌های نازک سنگ را با دقت ساییدند و بقایای فسیل شده را با جزئیات بی‌سابقه‌ای آشکار کردند. تنوع غنی در دوره کرتاسه در میان ۱۰۰۰ منقار سفالوپود یافت شده، ۲۶۳ عدد از آنها بقایای ماهی مرکب بود که این یافته را به یکی از مهمترین یافته‌های نوع خود تبدیل می‌کند.
قابل توجه‌ترین جنبه این کشف، شناسایی ۴۰ گونه کاملاً جدید ماهی مرکب بود، عددی که به خوبی گویای تنوع حیات دریایی در دوره کرتاسه است. اندازه این ماهی‌های مرکب از کوچک تا بزرگ متغیر بود، و برخی از موجودات به اندازه ماهی‌ها یا حتی بزرگتر از آمونیت‌هایی بودند که در کنار آنها زندگی می‌کردند.
کاوش دیجیتال میکروفسیل‌های ماهی مرکب ماهی‌های مرکب بر اقیانوس‌های باستانی تسلط داشتند سال‌ها، درک رایج این بود که ماهی‌های مرکب تنها پس از رویداد انقراض جمعی که دایناسورها را از بین برد، در اقیانوس‌های زمین شروع به رشد کردند. با این حال، این تحقیق جدید تصویر بسیار متفاوتی را ترسیم می‌کند. این نشان می‌دهد که شکارچیان شاخک‌ها از قبل هم از نظر تعداد و هم از نظر اندازه، حضور غالبی در دریاهای کرتاسه داشته‌اند. این ماهی‌های مرکب باستانی احتمالاً جزو سریع‌ترین و باهوش‌ترین شناگران زمان خود بوده‌اند و جایگاه‌های اکولوژیکی مشابه جایگاه‌های اشغال‌شده توسط گونه‌های جانوری دریایی شاخک‌دار امروزی را پر می‌کردند.
نقش منقار ماهی مرکب در فسیل‌سازی برخلاف استخوان‌ها، دندان‌ها یا پوسته‌ها، بدن‌های نرم این نرم‌تنان دریایی به ندرت فسیل می‌شوند. با این حال، منقارهای سخت آنها که از کیتین ساخته شده‌اند، در برابر فرآیند پوسیدگی مقاوم‌تر هستند و می‌توانند در سوابق فسیلی حفظ شوند.
پیش از این مطالعه، تنها یک منقار ماهی مرکب کشف شده بود، اما مقدار بسیار زیاد یافت‌شده در این سنگ ۱۰۰ میلیون ساله، درک ما از تکامل سفالوپودها را متحول می‌کند. چگونه توموگرافی سنگ‌زنی، تحلیل فسیل‌ها را متحول کرد تکنیک پیشرفته توموگرافی سنگ‌زنی نقش کلیدی در این پیشرفت داشته است.
به طور سنتی، دیرینه‌شناسان باید فسیل‌ها را برای تجزیه و تحلیل به برش‌های نازک برش می‌دادند که می‌توانست به نمونه‌های ظریف آسیب برساند. با این حال، توموگرافی سنگ‌زنی به دانشمندان این امکان را داد تا به تدریج لایه‌های سنگ را بردارند و تصاویر سه‌بعدی دقیقی از فسیل‌های پنهان شده در داخل را بدون ایجاد هیچ آسیبی ثبت کنند. این روش به ویژه برای مطالعه فسیل‌های کوچک و ظریفی مانند منقار ماهی مرکب که در غیر این صورت ممکن است مورد توجه قرار نگیرند، ارزشمند بوده است.
گروه گزارش