“آژنگ نیوز”: طعمه‌گذاری با خرس، «ورزش» ننگینی که زمانی در انگلستان رواج داشت؛سه قرن سابقه دارد.طعمه گذاری حیوانات – یک ورزش خونین که شامل قرار دادن سگ‌های وحشی در مقابل حیوانات دیگر مانند گاو نر و خرس برای سرگرمی عمومی بود – یک نوع سرگرمی فوق‌العاده محبوب و از نظر فرهنگی مهم در دوران شکسپیر بود. در لندن، طعمه گذاری از سال ۱۵۴۰ تا ۱۶۸۲ در میدان‌های رسمی در بنکساید در ساوت‌وارک، که یک مرکز سرگرمی کلیدی اوایل دوران مدرن بود، انجام می‌شد. این تحقیق که در مجله Antiquity منتشر شده است، بخشی از پروژه «خرس‌های گیشه: طعمه گذاری حیوانات در اوایل دوران مدرن انگلستان» را تشکیل می‌دهد که به بررسی تعاملات تفریحی گسترده، شگفت‌انگیز و گاهی نگران‌کننده بین انسان‌ها و حیوانات در اوایل دوران مدرن انگلستان می‌پردازد.
دکتر لیزی رایت، از دپارتمان باستان‌شناسی دانشگاه یورک، گفته: «ما گونه‌های موجود در بنکساید را بررسی کردیم و از این شواهد برای شناخت زندگی و مرگ حیوانات استفاده کردیم. آنها نشان دادند که هم سگ‌ها و هم خرس‌ها در بنکساید زندگی می‌کردند و بقایای اسب‌های قدیمی و همچنین یکدیگر را می‌خوردند. سگ‌ها به طور خاص بزرگ بودند – حدود ۶۰ تا ۸۰ سانتی‌متر (۲۳.۶۲-۳۱.۴۹ اینچ) ارتفاع تا شانه – مانند یک سگ ژرمن شپرد یا گریت دین امروزی بزرگ. این اندازه سگ در آن زمان در سراسر انگلستان غیرمعمول بود، که نشان می‌دهد این سگ‌های بزرگ که به عنوان «ماستیف» شناخته می‌شوند، به طور خاص برای طعمه‌گذاری استفاده می‌شدند.»
نتایج همچنین نشان داد که هیچ مدرکی برای خرس‌های زیر چهار سال وجود ندارد، که منجر به این سوال جذاب می‌شود که چرا این کار را نکرده‌اند؟ با توجه به اینکه احتمالاً آنها به عنوان توله اسیر شده‌اند، شاید قبل از طعمه‌گذاری برای رقص یا روی صحنه استفاده می‌شدند (مطمئناً به عنوان حیوانات خانگی مورد علاقه نگهداری نمی‌شدند).
خرس حیوان بسیار گرانی بود – تقریباً هشت برابر قیمت یک اسب – بنابراین صاحبان آنها نمی‌خواستند که آنها خیلی زود بر اثر جراحات بمیرند، زیرا جایگزین‌های آنها باید از خارج از کشور وارد می‌شدند. همین امر ممکن است در مورد سگ‌ها نیز صادق باشد، زیرا اگرچه برخی از آنها با شکستگی استخوان پیدا شدند، اما جراحات آنها بهبود یافته بود، که نشان می‌دهد آنها حداقل شش هفته یا بیشتر پس از زخمی شدن زنده مانده‌اند.
اول هملت، سپس طعمه‌گذاری خرس
هانا اورگان، استاد باستان‌شناسی و دیرینه‌شناسی در دانشگاه ناتینگهام، گفت: «این موضوع بسیار ناخوشایندی است، اما درک طعمه‌گذاری برای درک اجرا در انگلستان شکسپیر بسیار مهم است. «افرادی که برای تماشای شاه لیر و هملت می‌رفتند، برای دیدن طعمه‌گذاری نیز به صحنه می‌آمدند.» آنها هیچ تفاوتی بین این شیوه‌ها و در واقع اصطلاحات طعمه‌گذاری نمی‌دیدند و حتی خود خرس‌ها نیز در نمایشنامه‌های مدرن اولیه به کار رفته‌اند. دو پادشاه مشهور تودور، هنری هشتم و الیزابت اول، هر دو از طرفداران طعمه‌گذاری خرس بودند. اولی یک گودال خرس خصوصی در کاخ خود در وایت‌هال ساخته بود، در حالی که دومی مرتباً در تورهای خود در رویدادهای طعمه‌گذاری خرس شرکت می‌کرد. افشای بربریت اجداد
متاسفانه، انگلستان تنها جایی نبود که تماشای رنج و شکنجه حیوانات در این دوره زمانی (و در برخی موارد فراتر از آن) ورزش بزرگی محسوب می‌شد. نویسندگان این مطالعه در مقاله خود در خصوص موارد دیگر نوشتند: «در سوئد، طعمه‌گذاری خرس با سگ‌ها و دعوا بین خرس‌ها و سایر حیوانات، حداقل از دهه ۱۵۰۰ به بعد محبوب بود.» «در آلمان، فخت‌هاوس در نورنبرگ در سال ۱۶۲۸ به عنوان یک مکان تفریحی گسترده ساخته شد که شامل شمشیربازی، نمایش‌های تئاتری و طعمه‌گذاری خرس بود و طعمه‌گذاری در برلین نیز انجام می‌شد.» در اتریش، در سال ۱۷۵۵ یک آمفی تئاتر دایره‌ای در وین ساخته شد که در آن گاوهای نر، خرس‌ها و دیگر حیوانات طعمه قرار داده شده و مجبور به جنگیدن می‌شدند.طعمه‌گذاری حیوانات سرانجام در سال ۱۸۳۵ در انگلستان ممنوع شد،یعنی ۱۱ سال‌ها پس از تأسیس انجمن سلطنتی پیشگیری از ظلم به حیوانات (RSPCA)، قدیمی‌ترین سازمان رفاه حیوانات در جهان.
گروه گزارش