“آژنگ نیوز”:قانون تساهل توسط پارلمان بریتانیا در چنین روزی در سال ۱۶۸۹تصویب شد و به غیر همکیشان؛ آزادی عبادت اعطا کرد و به آنها اجازه داد تا عبادتگاههای خود و معلمان و واعظان خود را داشته باشند.
قانون تساهل، قانون پارلمانی بود که به همه فرقه های مذهبیها، به جز کاتولیکهای رومی، آزادی عبادت میداد و به این ترتیب به مخالفان پروتستان به خاطر امتناع از همراهی با جیمز دوم پاداش میداد. آنها باید قول میدادند که به حاکم بریتانیا و وارثانشان وفادار باشند. یعنی این قانون آزادی عبادت را به غیر همکیشان (یعنی پروتستانهای مخالف مانند باپتیستها و اعضای کلیسای جماعتگرا)نیز اعطا میکرد. این قانون یکی از مجموعهای از اقداماتی بود که انقلاب انگلستان (۱۶۸۸-۸۹) را در انگلستان به طور کامل تثبیت کرد. قانون تساهل نشان داد که ایده کلیسای «جامع» انگلستان کنار گذاشته شده و امید تنها در تحمل تفرقه نهفته است. این قانون به غیر همکیشان اجازه میداد عبادتگاههای خود و معلمان و واعظان خود را داشته باشند، مشروط بر اینکه سوگند وفاداری خاصی را بپذیرند.

با این حال، محدودیتهای اجتماعی و سیاسی همچنان پابرجا بود و غیر همکیشان همچنان از مناصب سیاسی محروم بودند (مانند کاتولیکهای رومی). این امر منجر به رواج «انطباق گاه به گاه» شد، اما در سال ۱۷۱۱، قانون انطباق گاه به گاه، جریمههایی را برای هر کسی که پس از دریافت عشای ربانی آنگلیکان، در حال عبادت در محلهای تجمع غیر همکیشان یافت میشد، وضع کرد. لایحهای از هنری سنت جان، ویسکونت اول بولینگبروک، برای جلوگیری از رشد تفرقه با مجبور کردن همه کسانی که در مدارس تدریس میکردند یا آنها را اداره میکردند به سوگند وفاداری به کلیسای انگلستان، با مرگ ملکه آن، در ۱ آگوست ۱۷۱۴، روزی که قرار بود به اجرا درآید، خنثی شد.
اگر این لایحه به قانون تبدیل میشد، قدرت فکری و آموزشی مخالفت را که با تأسیس «آکادمیهای مخالف» سهم مهمی در آموزش داشت، از بین میبرد. بین سالهای ۱۶۶۳ تا ۱۶۸۸، بیش از ۲۰ آکادمی تأسیس شد؛ بیش از ۳۰ آکادمی دیگر در طول سالهای ۱۶۹۰ تا ۱۷۵۰ آغاز به کار کردند. آکادمیها که برای آموزش کشیشان غیرمتعارف که دانشگاهها به آنها بسته شده بود، تأسیس شدند، به مراکز آموزشی تبدیل شدند و آموزشی آزادتر از دانشگاههای آن زمان ارائه میدادند، از جمله تجارت، علوم و جامعهشناسی و همچنین الهیات و ادبیات کلاسیک.
گروه گزارش