“آژنگ نیوز”:آیا می‌توان از یک طرف زمین سوراخی ایجاد کرد و از طرف دیگر بیرون آمد؟هشت سال پیش، یک نقشه تعاملی محبوب نشان داد که اگر بخواهیم مستقیماً از میان زمین عبور کنیم، کجا ظاهر می‌شویم.کمی سرگرم‌کننده است، حتی اگر برای اکثریت قریب به اتفاق، پاسخ «جایی در اقیانوس» باشد. اما آیا می‌توان زمین را حفر کرد و از طرف دیگر بیرون آمد؟

قبلاً تیم‌های مختلفی تلاش کرده‌اند تا به درون زمین نفوذ کنند. چین اخیراً شروع به حفر یک گودال ۱۰۰۰۰ متری در زمین کرده است که عمیق‌ترین تلاش تاکنون در این کشور است. این تیم با حفر ۱۰ لایه سنگ، امیدوار است به سنگ‌هایی از دوره کرتاسه، لایه‌ای که به عنوان سیستم کرتاسه شناخته می‌شود و قدمت آن به ۱۴۵ میلیون سال پیش برمی‌گردد، برسد.

این گودال، اگرچه بسیار عمیق است، اما عمیق‌ترین گودال ساخته دست بشر روی زمین نخواهد بود. این عنوان به گمانه فوق عمیق کولا، در شبه جزیره کولا در شمال غربی روسیه تعلق دارد. این پروژه که از ۲۴ مه ۱۹۷۰ تا درست پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ادامه داشت، عمیق‌ترین شاخه‌ی این گودال را تا عمق ۱۲۲۶۳ متری زیر سطح زمین نشان داد.

گودال - پایگاه اطلاع رسانی آژنگ

این تیم متوجه شد که سنگ‌های اعماق زمین بسیار مرطوب‌تر از آن چیزی هستند که انتظار داشتند. دانشمندان پیش از کشف این گودال، تصور می‌کردند که آب تا این حد به عمق سنگ نفوذ نخواهد کرد. آنها همچنین انتظار داشتند که لایه‌ای از بازالت را در زیر گرانیت قاره پیدا کنند، زیرا این همان چیزی است که در پوسته اقیانوسی یافت می‌شد. در عوض، آنها دریافتند که در زیر گرانیت آذرین، گرانیت دگرگونی وجود دارد. از آنجایی که پوسته قاره‌ای تا پایین گرانیت بود، این گواهی بر تکتونیک صفحه‌ای بود، نظریه‌ای که اخیراً و هنگام شروع حفر گمانه، پذیرفته شده بود.

اگرچه این عمق بسیار زیاد به نظر می‌رسد، اما تیم گمانه فوق عمیق کولا و تیم جدید در چین به هیچ وجه نزدیک به عبور از لیتوسفر (پوسته) زمین برای رسیدن به گوشته نبودند.

پوسته زمین، روی خشکی، متغیر است. به طور متوسط ​​حدود 30 کیلومتر ضخامت دارد، اگرچه در زیر رشته کوه‌ها می‌تواند تا ۱۰۰ کیلومتر برسد. در زیر اقیانوس‌ها، ضخامت آن به این اندازه تغییر نمی‌کند و به طور متوسط ​​۷-۶ کیلومتر است. در حالی که پوسته کمتری برای حفاری در زیر اقیانوس‌ها وجود دارد، اضافه کردن عواملی مانند ثابت نگه داشتن مته، این فرآیند را به طرز کابوس‌واری پیچیده می‌کند.

اگر قصد دارید زمین را حفاری کنید، انتظار عوارض کابوس‌وار بیشتری را داشته باشید، مشکلات اصلی فشار و گرمای شدید افراد کور است.

داگ ویلسون، ژئوفیزیکدان محقق در دانشگاه کالیفرنیا، سانتا باربارا، به Live Science گفت که به ازای هر ۳ متر فشار جو اضافی اضافه می‌شود (البته همانطور که به سمت هسته حرکت می‌کنید، نه از آن دور شوید). از آنجایی که شما در حال حفاری حدود ۶۳۷۰ کیلومتر تا مرکز زمین هستید، این فشار شدید خواهد شد: به طور دقیق ۱,۱۷۹,۴۲۳,۶۶۹,۶۳۹,۳۷۴,۷۹۷ هکتو پاسکال (hPa) فشار، در حالی که فشار استاندارد در سطح دریا ۱,۰۱۳ هکتو پاسکال است.در این فشارها، هوا و انسان احتمالاً به یک ابرمایع تبدیل می‌شوند .

دمایی که ماشین حفاری انسان با آن مواجه خواهد شد، احتمالاً غیرقابل عبور خواهد بود، زیرا هسته داخلی ۵۲۰۰ درجه سانتیگراد (۹۳۹۲ درجه فارنهایت) است. ویلسون اظهار داشت که پمپاژ مداوم آب به خنک کردن مته کمک می‌کند (اما احتمالاً در این کار موفق نخواهد بود)، اما با رسیدن به هسته بیرونی، مانند حفاری در یک مایع خواهد بود.

در همین حال، هسته داخلی جامد است، نه به دلیل دمای پایین‌تر، بلکه به دلیل فشار شدید. اگرچه احتمالاً تجهیزات بکار گرفته شده تا این مرحله رقیق شده‌اند، اما اگر بتوان از این هسته آهن و نیکل عبور کرد، برای مدت کوتاهی بی‌وزنی را تجربه خواهید شد، جایی که جرم زمین انسان را به طور مساوی در همه جهات به سمت خود می‌کشد، قبل از اینکه به سمت دیگر زمین بتوان حرکت کرد.

گروه گزارش

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *