“آژنگ نیوز”:تاسیس تراموای اسبی در شهر بمبئی زمینه ساز تراموای برقی درکشور هند بود.در ۹ مه ۱۸۷۴، بمبئی (نامی که در آن زمان بمبئی نامیده میشد) شاهد لحظهای پیشگامانه در تاریخ حمل و نقل خود بود – افتتاح اولین تراموای اسبی. این آغاز خدمتی بود که نزدیک به ۹۰ سال به این شهر خدمترسانی کرد.
این شیوه جدید حمل و نقل، کولابا را از طریق بوری باندر و کرافورد مارکت به پیدونی متصل میکرد. این ترامواها توسط دو یا چند اسب با سرعت ۵ مایل در ساعت کشیده میشدند و از هر مسافر یک آنا دریافت میکردند. ضمناً، یک آنا (که به زبان هندی یا مراتی به درستی «آنا» تلفظ میشود) یک شانزدهم روپیه بود. اما در آن زمان هنوز مبلغ هنگفتی برای شهروندان بمبئی بود.
ریشههای این سرمایهگذاری را میتوان به سال ۱۸۶۴، زمانی که بریتانیاییها پروژه تراموا را پیشنهاد دادند، ردیابی کرد. شرکت بریتانیایی استیرنز و کیترج، در سال ۱۸۷۳ قرارداد را به دست آورد و سرویس تراموا بمبئی را راهاندازی کرد. نقشه بمبئی، ۱۸۹۳ در طول سالها، شبکه تراموا گسترش یافت و مناطقی مانند جاده گرانت، پیدونی، گیرگاوم، پل بایکولا و اسکله ساسون را به هم متصل کرد. گفته میشود که استیرنز و کیترج در طول عمر سرویس خود، اصطبلی با ۱۳۶۰ اسب داشتهاند. سپس ترامواهای برقی از راه رسیدند.

پس از آن مسیر تراموا تا میدان کینگ گسترش یافت و دادار به عنوان پایانه اصلی تراموا پدیدار شد و اهمیت خود را به عنوان پایانه تراموا دادار (که بیشتر با نام دادار تی.تی شناخته میشود) حفظ کرد. گذار از نیروی اسب به نیروی برق در ۷ مه ۱۹۰۷، تحت نظارت شرکت تامین برق و ترامواهای بمبئی (BEST) اتفاق افتاد. در سال ۱۹۲۰، بمبئی شاهد نوآوری دیگری بود – معرفی خدمات ترامواهای دو طبقه. تا سال ۱۹۳۵، اوج سرویسدهی آن، ۴۳۳ تراموا ۴۷ کیلومتر از شهر را پوشش میدادند.
با این حال، چرخهای پیشرفت همچنان میچرخیدند و در ۳۱ مارس ۱۹۶۴، بمبئی با سرویس تراموا نمادین خود خداحافظی کرد. آخرین تراموا که سفر خود را از بوری بندر به پایانه تراموا خداداد آغاز میکرد، ساعت ۱۰ شب برنامهریزی شده بود. خیابانها مملو از جمعیتی بود که مشتاق تماشای پایان یک دوره بودند. تراموا، که نمادی از بمبئی قدیمیتر بود، با ظرفیت کامل حرکت کرد و به فصلی که نقش مهمی در روایت حمل و نقل شهر ایفا میکرد، پایان داد.
رشد ترافیک و زندگی پرسرعت بمبئی باعث کنار گذاشته شدن ترامواها تا ۳۱ مارس ۱۹۶۴ شد. در حالی که ترامواها ممکن است دیگر در خیابانهای شلوغ حرکت نکنند، بعید است کسانی که در اواسط قرن گذشته زندگی میکردند، صدای جیرجیر ماشینهای سنگین روی ریلها را فراموش کرده باشند.
گروه تاریخ
