“آژنگ نیوز”:شرکت ملی فیلم آلمان با نام اوفا در چنین روزی در سال ۱۹۱۷ میلادی به دستور ژنرال اریش لودندورف تاسیس شد.اوفا، چه از نظر تصویر از خود و چه از نظر تسلط بر بازار، شرکت ملی فیلم آلمان بود. اوفا با ارتباطات نزدیک با دولت، دویچه بانک و گروههای مالی محافظهکار، از سال ۱۹۱۷ تا ۱۹۴۵ بر صنعت فیلم آلمان تسلط داشت. پیش از این و پس از آن، هیچ شرکت فیلم آلمانی چنین ثروتی از ستارهها و هنرمندان را گرد هم نیاورده بود و همزمان چنین قدرت و نفوذی را به دست نیاورده بود.
شرکت Universum-Film AG (شرکت با مسئولیت محدود)یا همان اوفا با سرمایه سهام ۲۵ میلیون مارک در فهرست تجاری برلین ثبت شد. اوفا که با حمایت دولت تأسیس شده بود، از منابع موجود به طور هدفمند استفاده کرد و با کمک پشتوانه مالی خود، چندین شرکت فیلمسازی موجود را خریداری کرد. و خیلی زود شروع به کار بر روی شهرت هنری خود کرد: ارنست لوبیچ در کنار کمدیهای پرجنبوجوش خود، فیلمهای تاریخی پرهزینهای ساخت.
فیلم “مادام دوباری” (۱۹۱۹) او با بازی پولا نگری، امیل یانینگز و هری لیدکه، با تحسین پرشوری در اروپا و ایالات متحده روبرو شد. وقتی لوبیچ در پاییز ۱۹۲۰ فیلم «آنا بولین» را با یانینگز و هنی پورتن در استودیوی تمپلهوف فیلمبرداری کرد، رئیس جمهور، فریدریش ابرت، با کارگردانی که ارز خارجی را به ارمغان میآورد، ملاقات کرد. «یک فیلم آبرومندانه! او به بقیه جهان پیشرفت صنعت سینمای آلمان را نشان خواهد داد.»
در اواسط دهه ۱۹۲۰، که در آن زمان اوفا ۵۰۰۰ نفر را استخدام کرده بود، ضررهای دهها میلیونی باعث شد که اوفا قرارداد پاروفامت را با استودیوهای آمریکایی پارامونت و مترو گلدوین مایر امضا کند. قرار بود این شرکت توزیع مشترک سالانه ۶۰ فیلم در آلمان توزیع کند، ۲۰ فیلم از هر کدام از پارامونت، اوفا و امجیام. با این حال، این توافق دقیقاً برعکسِ نجات را به همراه داشت: رسوایی مالی فیلم «متروپلیس» ساخته فریتز لانگ و گزارش ویرانگر شرکت برای سالهای ۱۹۲۶/۲۷، نقطه ضعف بحران اوفا را رقم زد. اریش پومر، رئیس بخش تولید، مجبور به ترک اوفا شد و آلفرد هوگنبرگ، محافظهکار افراطی، که هنگام تأسیس اوفا کنار گذاشته شده بود، در یک مانور ماهرانه، شرکت ورشکسته را به دست گرفت. هوگنبرگ رئیس هیئت نظارت شد و دوست نزدیکش لودویگ کلیتش رئیس جمهور شد. در عرض دو سال، کلیتش، ویرانه اوفا را دوباره به پرچمدار صنعت سینمای آلمان تبدیل کرد. کلیتش در مذاکرات سخت توانست شرایط به سختی قابل اجرا در قرارداد پاروفامت را تسهیل کند و اریش پومر را دوباره استخدام کرد و استانداردهای بالای قبلی اوفا را به بابلزبرگ بازگرداند.
انتصاب آدولف هیتلر به عنوان صدراعظم رایش در ۳۰ ژانویه ۱۹۳۳ به جمهوری آلمان پایان داد. با انتقال قدرت سیاسی به دست ناسیونال سوسیالیستها و انتصاب وزیر تبلیغات، یوزف گوبلز، شرکت اوفا را به تصرف خود درآورد و اریش پومر نیز اخراج شد و در ماه مه به پاریس مهاجرت کرد. تولیدات اوفا مانند فیلم زیر دریایی میهنپرستانه “مورگنروت” (“سپیده دم”، ۱۹۳۲/۳۳) به نمادی از “عصر جدید” تبدیل شد که توسط رژیم نازی تبلیغ میشد. در سال ۱۹۳۳، تبلیغات با مضامین ایدئولوژیک آشکار نازیسم به طور فزایندهای جای خود را به سرگرمیهای صرف داد.
آنها تا زمانی که شکست آلمان در سال ۱۹۴۵ سرانجام پایان جنگ جهانی دوم را در اروپا رقم زد، کار کردند. در حالی که از هر طرف همه چیز به ویرانه تبدیل شده بود و تئاترها تعطیل بودند، سینماها تا آخرین لحظه به نمایش خود ادامه دادند و استودیوهای اوفا در تمپلهوف و بابلزبرگ به فیلمسازی ادامه دادند.
سپس اوفا توسط متفقین به عنوان دارایی “رایش سوم” ویران شده تصرف شد. سپس در ۱۷ مه ۱۹۴۶، دولت نظامی شوروی مجوز تأسیس Deutsche Film-AG را به گروهی از فیلمسازان متعهد و اعضای حزب کمونیست اعطا کرد.
گروه گزارش