“آژنگ نیوز”:آخرین سخنان یک مرد شجاع، فضانورد ولادیمیر کوماروف که از فضا سقوط کرد؛ چه بود؟در سال ۱۹۶۷، اتحاد جماهیر شوروی پنجاهمین سالگرد تأسیس خود را جشن گرفت. علاوه بر رویدادهای زمینی، بخشی از این جشنها شامل یک نمایش فضایی بود که در نهایت به مرگ غیرضروری فضانورد ولادیمیر کوماروف، که به عنوان “مردی که از فضا سقوط کرد” شناخته شد، منجر شد.
برنامه این بود که دو فضاپیما به مدار ارسال شوند. سایوز ۱، که حاوی کوماروف بود، ابتدا پرتاب میشد و یک روز منتظر رسیدن سایوز ۲ با نام غیرمعمول میماند. سپس این دو فضاپیما به هم میرسیدند و کوماروف با خزیدن از فضاپیمای خود به داخل سایوز ۲ یک پیادهروی فضایی انجام میداد. سپس یکی از دو فضانورد سوار بر سایوز ۲ قبل از عزیمت هر دو فضاپیما به زمین، وارد سایوز ۱ میشد.
ادعاهایی وجود دارد – هرچند به شدت مورد مناقشه – که ماهها قبل از پرتاب برنامهریزی شده مشخص شد که این پرتاب به خوبی پیش نخواهد رفت. طبق کتاب «مرد ستارهای: حقیقت پشت افسانه یوری گاگارین»، وقتی یوری گاگارین و دیگر تکنسینهای ارشد این فضاپیما را بررسی کردند، ۲۰۳ مشکل ساختاری پیدا کردند که برخی از آنها ارسال این فضاپیما به فضا را خطرناک میکرد.
طبق گزارشها، یادداشتی ۱۰ صفحهای تهیه شد که در آن فهرستی از ایرادات ذکر شده بود. هیچکس، احتمالاً از ترس اضافه شدن نام خود به آمار کشتهشدگان آینده این ماموریت، این یادداشت را به رهبر لئونید برژنف ارائه نکرد.
به گفته نویسندگان کتاب «مرد ستارهای»، که با ونیامین روسایف، مأمور کا گ ب که برای مراقبت از گاگارین منصوب شده بود، مصاحبه کردند، دوستان کوماروف سعی کردند او را متقاعد کنند که از پرواز با فضاپیما خودداری کند، زیرا تصور میکردند که عواقب این کار کمتر از مرگ حتمی خواهد بود (اگرچه، طبق گفته مورخان فضایی، روسایف میتوانست در روایتهای خود اغراق کرده باشد). با این حال، کوماروف میدانست که اگر او از فضاپیما خارج شود، دوستش گاگارین را خواهند فرستاد. کوماروف از خروج خودداری کرد، زیرا میدانست که این احتمالاً به معنای مرگ او خواهد بود.
در عوض، کوماروف نقشه انتقام کوچکی از افرادی که او را به کام مرگ میکشاندند، کشید. طبق گزارشها، او درخواست کرده بود که اگر مشکلی پیش آمد، مراسم تشییع جنازهاش با تابوت باز برگزار شود.
در روز پرتاب، گاگارین طبق پروتکل معمول عمل نکرد و قبل از رفتن به سکوی پرتاب برای صحبت با کوماروف، درخواست لباس محافظ فشار کرد. این احتمال وجود دارد که او سعی داشته پرتاب را به اندازهای به تأخیر بیندازد که لغو شود، اما اگر این نقشه او بوده، عملی نشده است. کوماروف پرتاب شد و درون فضاپیما به فضا رفت. با این حال، وقتی به آنجا رسید، اوضاع به سرعت خراب شد، زیرا یکی از پنلهای خورشیدی باز نشد و فضاپیمای او قدرت کمی داشت.
آژانس فضایی دستور فرود او را صادر کرد، اما کپسول او شروع به چرخش کرد. او هیچ راهی برای کنترل ارتفاع خود نداشت و نمیتوانست کف فضاپیما را رو به زمین قرار دهد، به این معنی که موشکهای فرود نمیتوانستند از فرود جلوگیری کنند. در عوض، او مستقیماً به پایین سقوط کرد و با نیروی یک شهاب سنگ ۲.۸ تنی به زمین برخورد کرد.
طبق گفته استارمن، آخرین کلمات کوماروف توسط ایستگاههای رادیویی ایالات متحده در ترکیه دریافت شد، که میگفت: «این سفینه شیطانی! هر چیزی که روی آن قرار میدهم درست کار نمیکند» و همچنین فریادهای خشم او هنگام سقوط و مرگش شنیده میشد.
رونوشتهای رسمی شوروی، هرچند که نباید به طور رسمی در نظر گرفته شوند، گزارش میدهند که آخرین کلمات کوماروف اینها بودند: «احساس خوبی دارم، همه چیز مرتب است» و سپس اضافه کردند: «از شما برای انتقال همه اینها متشکرم. [جدایی] رخ داد.»
طبق این روایت از وقایع، کوماروف در حالی که کنترل زمینی تلاش میکرد ارتباط را دوباره برقرار کند، سقوط کرد و درگذشت.
در متن آمده است: «روبین، این زاریا است، صدای مرا چطور میشنوی؟ تمام شد. روبین، این زاریا است، صدای مرا چطور میشنوی؟ تمام شد. این زاریا است، صدای مرا چطور میشنوی؟ تمام شد.»
گروه گزارش