“آژنگ نیوز”:زمان چرخهای و ابعاد چندگانه در هنرصخرهای بومیان آمریکا؛قدیمیترین اثربصری باقیمانده ازکیهانشناسی باستانی در طول ۴۰۰۰ سال تاریخ دیده میشود.در طول چهار هزاره، هنرمندان راک بومیان آمریکا در جنوب تگزاس، مجموعهای از قراردادهای بدون تغییر را دنبال کردندتا کیهانبینیای را به تصویر بکشند که همچنان توسط گروههای بومی در سراسر قاره آمریکا مورد تأیید است.هنرمندان باستانی دردرههای پایین پکوس،با تکیه بر «واژگان شمایلنگاری تثبیتشده»،به مجموعهای خاص از نقوش پایبند بودند تا نقاشیهای دیواری عظیمی خلق کنند که مفاهیم متافیزیکی مانند زمان دایرهای و تفکیک جهان به لایههای متعدد را به تصویر میکشند.
کارولین بوید، نویسنده این مطالعه، توضیح داد: «این نقاشیها ممکن است قدیمیترین اثر بصری باقیمانده از همان کیهانشناسی اصلی باشند که بعدها تمدنهای آمریکای میانه را شکل داد و امروزه در سراسر آمریکای بومی آشکار میشود. آنها نشان میدهند که اندیشه پیچیده مذهبی و فلسفی مدتها قبل از ظهور شهرها و ایالتها در میان خوراکجویان ظهور کرده است.» این نوع هنر سنگی که در این منطقه یافت میشود، که به سبک رودخانه پکوس (PRS) معروف است، شامل تصاویر انساننما و حیواننما است که در ترکیببندیهای عظیمی چیده شدهاند و تا ۳۰.۵ متر طول دارند.
قدمتسنجی رادیوکربن روی ۱۲مورد از این نقاشیهای دیواری نشان داد که قدیمیترین آنها بین ۵۷۶۰ تا ۵۳۵۸ سال پیش خلق شدهاند، در حالی که جدیدترین آنها بین ۱۳۷۰ تا ۱۰۳۵ سال پیش نقاشی شدهاند. به عبارت دیگر، PRS بیش از ۴۰۰۰ سال ثابت ماند، زیرا ۱۷۵ نسل متوالی از نقاشان بومی به طور مداوم به همان نقطه بازمیگشتند و آثار هنری خلق میکردند که از مجموعهای از قوانین ثابت پیروی میکردند. به عنوان مثال، استفاده از رنگ همیشه به ترتیب خاصی انجام میشد، ابتدا رنگ سیاه گذاشته میشد و قبل از اضافه کردن رنگهای قرمز، اجازه خشک شدن میدادند و پس از آن رنگ زرد و در نهایت سفید.
نقوش استفاده شده نیز در طول این دوره ثابت ماندند و فهرست طرحهای به کار رفته در طول زمان یکسان بود. دکتر کارن استیلمن، نویسنده این مطالعه، در توضیح این نظم قابل توجه گفت که PRS «یک زبان بصری است، نه فقط نقاشیهای زیبا روی دیوار.» چهرههای مختلفی که به طور مکرر در این نقاشیهای دیواری ظاهر میشوند، جنبههای مختلفی از چیزی را نشان میدهند که برخی از محققان آن را «متافیزیک جهان جدید» مینامند، که به مجموعهای مشترک از ایدههای مذهبی و فلسفی اشاره دارد که قبل از پذیرش کشاورزی یا ظهور اولین دولت-شهرها در سراسر قاره آمریکا گسترش یافته است.
به عنوان مثال، استیلمن توضیح داد که به نظر میرسد یکی از نقوش تکرارشونده «طاقکی با یک درگاه را نشان میدهد که اغلب یک چهره انسانی از آن عبور میکند، بنابراین به این ایده حجاب یا سطحی بین جهان زیرین و جهان بالا مربوط میشود.»
و اگرچه این نقاشیها تقریباً به ۶۰۰۰ سال پیش برمیگردند، کیهانشناسیای که آنها به تصویر میکشند، سیستم اعتقادی اساسی فرهنگهای بومی آمریکا را در طول زمان و مکان – تا به امروز – فراهم کرده است. به عنوان مثال، استیلمن توضیح داد که چگونه یک شمن هویچول که در اوایل دهه ۲۰۰۰ از این مکان بازدید کرد، توانست «نام همه چهرهها را صدا بزند… [با تشخیص] اینکه افرادی که نقاشیها را کشیدهاند و اجدادش باورهای مشترکی داشتهاند.» استیلمن گفت: «یکی از سوالاتی که از ما پرسیده میشود این است که کدام قبیله این نقاشیهای دیواری را کشیده است؟ خب، ما نامی برای آنها نداریم زیرا آنها پنج تا شش هزار سال پیش زندگی میکردند، اما قبایل بومی مدرن از نوادگان این افراد هستند.»
گروه گزارش