“آژنگ نیوز”:اسباب بازی اتمی پروژه ای بود که به موفقیت نرسید.نظریه پشت این ایده چنین بود که این اسباب بازی ای است که به بچه ها یاد می دهد چگونه ابرهای اتمی سمی بسازند. باورکردنی نیست، این دقیقاً همان اتفاقی است که در دهه ۱۹۵۰ افتاد، زمانی که آلفرد کارلتون گیلبرت، آزمایشگاه انرژی اتمی گیلبرت U-238 را برای کودکان ساخت، که به عنوان یکی از «دیدنی‌ترین» اسباب‌بازی‌های آن دوران تبلیغ می‌شد.
آلفرد کارلتون گیلبرت که بود؟
اگر قرار بود کسی یک اسباب‌بازی رادیواکتیو برای کودکان اختراع کند، آن آلفرد کارلتون گیلبرت بود. این مخترع کمی عجیب و غریب، ورزشکار، شعبده‌باز، اسباب‌بازی‌ساز، پزشک آموزش‌دیده و تاجر عاشق این بود که مرزها را جابجا کند و مردم را در حدس و گمان نگه دارد.
گیلبرت که اغلب به عنوان “پسری در بدن یک تاجر” توصیف می‌شود، طبیعت بازیگوشش الهام‌بخش برخی از بهترین اسباب‌بازی‌های قرن بیستم، از جمله مجموعه Erector، مجموعه‌های شیمی گیلبرت و میکروسکوپ و کیت‌های آزمایشگاهی گیلبرت بود.
فلسفه او ساده بود: کودکان با انجام دادن یاد می‌گیرند. او به خاطر تشویق نسلی کامل از جوانان به دنبال کردن مشاغل در علم، فناوری، مهندسی و ریاضیات شناخته می‌شود.
آزمایشگاه انرژی اتمی گیلبرت U-238
با این حال، منصفانه است که بگوییم او با آزمایشگاه انرژی اتمی گیلبرت U-238 به هدفش نرسید. او که از پیشرفت‌های خیره‌کننده و خطرناک فناوری در طول جنگ جهانی دوم انگیزه گرفته بود، می‌خواست یک آزمایشگاه شبیه‌سازی‌شده برای کودکان ایجاد کند، جایی که بتوانند واکنش‌های هسته‌ای را با استفاده از مواد رادیواکتیو واقعی شبیه‌سازی کنند.
خود آزمایشگاه شامل چهار نمونه سنگ معدن اورانیوم (اتونیت، توربرنیت، اورانیت و کارنوتیت)، یک شمارنده گایگر، یک محفظه ابر ویلسون، یک الکتروسکوپ، یک اسپینتاریسکوپ، منابع تابش، یک کتاب کمیک و در نهایت، یک دفترچه راهنمای ۶۰ صفحه‌ای بود که ۱۵۰ آزمایش را برای امتحان کردن در خانه شرح می‌داد. و البته یک کاتالوگ اسباب‌بازی‌های گیلبرت برای اطمینان خاطر.
استقبال عمومی
علیرغم موفقیت قبلی این شرکت، Gilbert’s Lab هنگام ورود به بازار با استقبال سردی روبرو شد. والدین به طور قابل درکی نسبت به مواد رادیواکتیو محتاط بودند و شاید کمی از یادآوری‌های جنگ خسته شده بودند، به خصوص در بحبوحه فضای پرتنش جنگ سرد.
با وجود اطمینان خاطر خریداران از اینکه مواد رادیواکتیو، صرف نظر از میزان قرار گرفتن در معرض آنها، مضر هستند، در کاتالوگ گیلبرت این تصور عمومی وجود داشت که: «تمام مواد رادیواکتیو موجود در آزمایشگاه انرژی اتمی توسط آزمایشگاه‌های اوک-ریج، بخشی از کمیسیون انرژی اتمی، کاملاً ایمن تأیید شده‌اند.»
البته امروزه می‌دانیم که حتی مقادیر کمی از قرار گرفتن در معرض زباله‌های هسته‌ای می‌تواند خطرات جدی برای سلامتی، از جمله افزایش احتمال سرطان، جهش‌های ژنتیکی و آسیب طولانی مدت به بافت‌های نرم، ایجاد کند. قیمت نیز مانع دیگری برای خرید بود. این آزمایشگاه در آن زمان فوق‌العاده گران بود و با قیمت ۴۹.۵۰ دلار به فروش می‌رسید. در سال ۱۹۵۰، این مبلغ معادل ۵۰۰ تا ۶۰۰ دلار بود! ایجاد یک سابقه خطرناک در نهایت، تولید این اسباب‌بازی به دلیل فروش کم متوقف شد. اما خوشبختانه، به نظر می‌رسد که هیچ کس آسیب ندیده و هیچ شکایتی ثبت نشده است – که با توجه به شرایط، قابل توجه است.
گروه گزارش