“آژنگ نیوز”:دارایی خالص آل کاپون،رئیس مافیا واقعاً چقدربود؟آیا او ثروتمند وپولدار بود؟ متخصصان تاریخ درآمد Outfit (حاصل از جرایم مالی )را از درآمد او جدا می‌کنند، که با توجه به افسانه‌های امروزی در مورد دلار و ورشکستگی تبدیل می‌شود.
نام آل کاپون اساساً خلاصه ثروت دوران ممنوعیت الکل است. کادیلاک‌های زرهی، کت و شلوارهای راه راه دوخته شده و یک امپراتوری مستقر در شیکاگو (معروف به Outfit) را که با الکل قاچاق اداره می‌شد، در نظر بگیرید.
اما او واقعاً چقدر پول داشت؟ برای پاسخ به این سوال، تیم کارشناسان تاریخ عملیات را بررسی کرده، درآمد حاصل از جرایم مالی را را از ثروت شخصی کاپون جدا کرده و سپس دلارهای دهه ۱۹۲۰ را به ارزش امروز معادل کرده است.
آل کاپون چگونه پول درآورد؟
در طول دوران ممنوعیت (دوره‌ای از ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۳ که ایالات متحده تولید، واردات، حمل و نقل و فروش الکل را ممنوع کرد)، گروه شیکاگو آوت‌فیت (که عمدتاً توسط آل کاپون اداره می‌شد) مشروبات الکلی را با کامیون حمل می‌کرد. او همچنین زنجیره‌ای از میخانه‌ها و قمارخانه‌ها را اداره می‌کرد و از اسکله‌های بارگیری تا دادگاه‌ها، کف دست‌ها را چرب می‌کرد.
حساب‌های معاصر، درآمد سالانه‌ی این گروه را تا سال ۱۹۲۷ نزدیک به ۱۰۰ میلیون دلار نشان می‌دهند. این رقم در آن زمان زیاد بود و اکنون هم زیاد است. به عبارت امروزی، این مبلغ در حدود ۱.۸ میلیارد دلار است. این بهترین نقطه شروع برای هرگونه محاسبه‌ی صادقانه از ثروت کاپون است.
پس خود کاپون چه چیزی را نگه می‌داشت؟ این رکورد پر سر و صدا و ناقص است. او از حساب‌های بانکی رسمی اجتناب می‌کرد، به نام خود چیز کمی می‌خرید و از ثبت اسناد و مدارک خودداری می‌کرد. وقتی مأموران فدرال سرانجام در سال ۱۹۳۱ پرونده خود را تشکیل دادند و کاپون را به اتهام فرار از مالیات بر درآمد محکوم کردند، ترازنامه‌ی منظمی ارائه ندادند. در عوض، آنها مجبور بودند درآمد مشمول مالیات را از طریق در پشتی اثبات کنند. آنها دفاتر کل مربوط به قمار و نامه‌ای که اکنون مشهور شده است از وکیل مالیاتی او که به درآمد سالانه شش رقمی اشاره دارد را کنار هم گذاشتند. به علاوه، مجموعه‌ای از صورتحساب‌ها که زندگی لوکس او را مستند می‌کرد. اعضای هیئت منصفه فاکتورهای پذیرایی مهمانی پوکر، کت و شلوارهای سفارشی و قبض‌های تلفن گزاف را دیدند. این یک حسابرسی سبک زندگی به اندازه یک محاکمه جنایی بود.
رقم رسمی
در اکتبر ۱۹۳۱، کاپون به جرم فرار از مالیات بر درآمد محکوم شد، ۵۰،۰۰۰ دلار جریمه شد، هزینه‌های دادگاه را دریافت کرد و به پرداخت ۲۱۵،۰۰۰ دلار به علاوه‌ی بهره‌ی مالیات‌های معوقه محکوم شد. این احتمالاً کسری از چیزی است که او از نظر فنی بدهکار بود، اما ۱۱ سال زندان برای او به همراه داشت.
در مورد هزینه‌های سربار چطور؟
درآمد کاپون بسیار زیاد بود، اما مهم است که هزینه‌های سربار را دست کم نگیریم. با درآمد ناخالص نزدیک به ۱۰۰ میلیون دلار Outfit(در آمدهای حاصل ازجرایم جنایی) در سال ۱۹۲۷ شروع کنید و به یاد داشته باشید که ناخالص در واقع به چه معناست. حقوق و دستمزد صدها نفر، رشوه به عنوان هزینه انجام تجارت، ضرر و زیان ناشی از سرقت و توقیف، تیم‌های حقوقی، جنگ گاه به گاه با رقبا (مانند قتل عام بدنام روز ولنتاین)… همه اینها از بالای رقم ناخالص ۱۰۰ میلیون دلار حاصل شد.
کاپون، به عنوان رئیس، سهم بزرگی را به خود اختصاص داد. اما حتی یک برداشت بزرگ از یک شرکت با نشتی بالا با ترازنامه یک میلیاردر مدرن برابری نمی‌کند. ادعاهای خیره‌کننده “کاپون ۱ تا ۲ میلیارد دلار ثروت داشت” درآمد ناخالص Outfit را با اندوخته خصوصی او ترکیب می‌کند.
وقتی دقیق‌تر به قضیه نگاه کنیم، با اطمینان می‌توان گفت که در اوج دوران حرفه‌ای مافیایی‌اش، جریان نقدی را کنترل می‌کرد که تا به امروز، با ارزش یک شرکت سهامی عام متوسط برابری می‌کرد.
افسانه‌هایی که به اندازه کافی آشکارشده‌اند
«کاپون میلیاردر بود»
نه با هیچ حسابداری قابل دفاعی. درآمد ناخالص در آمدهای مالی حاصل از جرایم مالی” در اواخر دهه ۱۹۲۰ به میلیاردها دلار امروزی می‌رسد. با این حال، ثروت شخصی کاپون، پس از حقوق و دستمزد، رشوه، توقیف و سایر هزینه‌های سربار مرتبط با اداره یک سازمان جنایی، این‌طور نیست.
«کاپون یک اندوخته مخفی داشت که پس از زندان ناپدید شد»
هیچ سابقه معتبری به ثروت پنهان اشاره نمی‌کند. دارایی‌ها پراکنده، توقیف یا فروخته شدند. امور مالی خانواده پس از آزادی او هیچ شباهتی به میراث یک میلیاردر ندارد.
«تنها گروه نجس‌ها کاپون را به زیر کشیدند»
آنها بخشی از آن بودند اما تمام داستان نبودند. برای روشن شدن موضوع، گروه «نجس‌ها» تیمی از مأموران فدرال بودند که در دهه ۱۹۳۰ به شدت آل کاپون و گروهش را تعقیب می‌کردند. آنها به دستگیری او کمک کردند، اما در نهایت، این محکومیت حاصل تلاش چند سازمان بود. این تلاش‌ها شامل کمک واحد اطلاعات خزانه‌داری، دادستان‌های فدرال و دادگاه‌ها می‌شد.
گروه گزارش