“آژنگ نیوز”:ساختمان ۶۰۰ ساله اینکا که به یک دلیل آکوستیک باورنکردنی طراحی شده بود؛نشان می دهد که اینکاها مهندسان صوتی فوق‌العاده‌ای بودند.
محققان دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس (UCLA) در حال مطالعه‌ی ساختمانی متعلق به اینکاها از اواسط قرن پانزدهم هستند که ساختاری عجیب و غریب دارد. این ساختمان دارای سه دیوار و یک دهانه در یک انتها است و آنها معتقدند که با هدف خاص تقویت صداها طراحی شده است.
این ساختمان با نام کارپا اواسی (carpa uasi) شناخته می‌شود، نامی که به معنای «خانه‌ی چادری» است و اشاره‌ای به ضلع باز آن دارد. تصور می‌شود که این تنها سازه‌ی موجود از این نوع باشد و اگرچه سال‌هاست که شناخته شده است، اما پتانسیل آن به عنوان یک تقویت‌کننده‌ی صدا تاکنون هرگز شناسایی نشده بود.
این کار جدید این فرضیه را مطرح می‌کند که طراحی این ساختمان دارای خواص آکوستیک خاصی بوده است. صدای طبل‌ها، که به عنوان مثال برای اعلام آغاز یا پایان یک نبرد استفاده می‌شد، از انتهای باز کار ؛پژواکی تقویت‌شده بیرون می‌آمده است.
استلا نایر، دانشیار تاریخ هنر دانشگاه UCLA و سرپرست این تحقیق، در بیانیه‌ای گفت: «ما در حال بررسی این احتمال هستیم که کارپا اواسی ممکن است صداهای با فرکانس پایین، مانند طبل زدن، را با حداقل طنین تقویت کرده باشد. با این تحقیق، برای اولین بار، می‌توانیم بگوییم که اینکاها در این ساختمان از نظر صوتی چه ارزشی قائل بودند.»
این سازه در شکل اولیه خود در ابتدا نسبت به امروز ناپایدارتر بود. وقتی اسپانیایی‌ها به امپراتوری اینکا حمله کردند، این سازه را به پایه یک کلیسا تبدیل کردند. این تیم از نقاشی‌های دستی و مدل‌های سه‌بعدی برای بازسازی شکل قبلی این سازه، واقع در هوایتارای پرو، و نحوه عبور صدا از آن استفاده می‌کند.
نایر گفت: «بسیاری از مردم به معماری اینکا نگاه می‌کنند و تحت تأثیر سنگ‌کاری قرار می‌گیرند، اما این فقط نوک کوه یخ است. آنها همچنین نگران زودگذر، موقت و ناپایدار بودن بودند و صدا یکی از این چیزها بود.»
«صدا عمیقاً ارزشمند و بخش فوق‌العاده مهمی از معماری آند و اینکا بود – آنقدر که سازندگان فقط به دلیل پتانسیل آکوستیک آن، اجازه دادند مقداری بی‌ثباتی در این سازه ایجاد شود.»
همکاری برای درک این ساختمان و عملکرد آن، همکاری میان‌رشته‌ای با متخصصان باستان‌شناسی و موسیقی و همچنین بین‌المللی، از جمله یک باستان‌شناس محلی پرویی و کشیش کلیسای سن خوان باتیستا، که در بالای کارپا اواسی قرار دارد، است.
نیر، که در حال کار بر روی سومین کتاب خود در مورد معماری آند (در داخل و اطراف کوه‌های آند) است، گفت: «ما در حال یادگیری این هستیم که صدا از اولین شهرها تا به امروز، که قدمت آن به چندین هزار سال قبل از میلاد مسیح می‌رسد، فوق‌العاده مهم بوده است. سازندگان در معماری شنیداری خود فوق‌العاده پیچیده بودند و اینکاها بخشی از این سنت طولانی و پیچیده مهندسی صوتی هستند.»
نویسنده:دکتر آلفردو کارپینتی
گروه گزارش